มุฑฺฐกุณฑลาวัลย์ : หน้า 23/148

ประโยค๒ - ชมภูทธรรม (ปฏิโมภาโก) - หน้าที่ 23 ๒. มุฑฺฐกุณฑลาวัลย์.[๒] มโนทุปพุทธมามี ทุ่งคาถา สาวดุรียเย มุฑฺฐกุณฑลี อารพุก ภิสตา. สาวดุรี จีร อธิณูปพุิโก นามุ พราหมโณ อิโสล. เตน กสุติ กนิฏิ น ทินนุปพุพเถ เตน ติ อนินนูพุเถโกวา สญฺชานิสุ ถูสกปฏุณโก อิโสล ปิย มนาปิโอ อสรส ปิยมนี กาสฏฺฐิโม สข สุจฺฉกิฏสานี มวณี. ทาตพุทธิ ภวัสดิติ สญฺเมว สุวณี โภคภูตวา มุฑฺฐานี คุณทลานี กกฺวา อาติส เตนสูป ปุตโต มุฑฺฐกุณฑลีคฺวา ปญฺญายตโก ตสฺสโล โสภาสวสุภาพ ปนทุโรฺโก อูปบทิ มาตา ปฏิ โอโลเกฏวา พราหมณ ปุตโตส โ ตโร โอปนโโน ดิกิฺจนบุเน นตฺภู อทุโค สตฺถิ อานาสุมิ กภฺวตวณ ทาตพฺุพี ภวิสุติติ คุจ มนฺธนฺนานา โอโลเกสิติ. อค ก็ กิรัสฏิ พราหมณมติ ยกา เม ธนฺญูหา น โทติ ตถ กิรสิฏิ โส เวชนาติ สมนติ คําวา อสุโรโสสุ นาม กุมเมก็ เกสชฺชิ กิรโตฺติ ปฏิจิตวา อตฺถิ อนุปษิตา กฤษฺษาเตติ โส เวชนาติ คนฺตวา อสุโรโสสุ. นาม กุมัเน ก็ เกสชฺชิ กิรโตฺติ ปฏิจิตวา ปุจิิคา อลฺยํ อวา ติ วา รุกฺขาติมี อากํญูนิตํ โส ตติ อาหาริตวา ปุคฺคลสู ฯเกสชฺ กิรติ โต โอโลเกตวา อนุภากํ เอกํ กิจํ อดุโล อญฺญา เวชฺชํ ปกิโสตุวา ติกิจฺจาปนหิตติ ติ ปจฺจุขาย นิฏฺฐานํ.