บทเรียนจากประโยคชมพูปทุมถัด : หน้า 130/148

ประโยค๒ - ชมพูปทุมถัด (ปฐม ภาโก) - หน้า ที่ 130 ภวิวนทนฤติ ต อตฤต วา ปฏิภาสธีวา สงมภิวทฤวา วโร ปุรโต ธาวา ตปลาธวา ลากสุกกา นิพฤตเดส โล ลากสุกการภิฏได อภิ ธิญาสง ปริหารสุภติ ปาปติ จิตติ อุปปาเทวา สห จิตุปปาเทน อภิรโต ปริหนดวา สฤถา เวฬุวนวิหาร สราจิกาย ปริสาย ธมม์ เทสนุต วนฤทวา อุตฺถาษสนา อญฺชลิปกคูคย ภควา ภนต เอตริ ชินโน วตฺโท มหุโลกา อุปโภสุกา ทิฏฐมฺมสุขิโร อนุญฺชฺต อหา ภิกุญงูปิรณาม นิยยเทน เม ภิกุญสงฺมนูดํ วดวา สฤถรา เขพลิกาวาเทน อปราสทวา ปฏิจิตโค อนุตตโมไน อิมิ ปฏิม ตกคตา อามาตา พนฺฑิวา อปุกฺกิยม อถสฺ ภควา ราชก ปาลสีนยคมํ การสิ โล ปริจฺฉุตโตมาน อหํ สมเนน โคดม อิตนิวาส อนุตฺกิฏ กรีสูลามิติ อตาสตฺคู อุปสุกมิฏวา ปูพเณ โถว กุมาร มนุสสา ทีทูกา เอตริ อธิปญา ธาน โบ ปณฺฑิ วิชชติ ยํ ทุภา เอตริ อามํ อุปปากงํ ราช โหลิ อาหํ ภควนิดํ หนกวา พุทโธ วรํ สาธุ รชเย ปติญฺจิต ตกคตสฺส วราย ปุริสํ ปณิชฺวา เตสํ โสดาปัตติผล ปฏิวา นิธิวตสํ สยะ กิจภูญฺญา อรฺธิทวา อนเมว สมณ โคตม ชีวิตา โวโรปาสมติ ลิสุ ปวิชฺฉิตวา ริหรปาทมํ กตวา อินนาปํ อุปาน มารํ วุตฺ อสกฺโกนํฑ โปน นาคาริ วิสุทฺธาปสยํ สฏฺสุ อาคุณณเต อานนทุเตโร อตโน โชติ สตฺถู