ข้อความต้นฉบับในหน้า
ออกแบบชีวิตด้วยทาน
มนุษย์ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยการให้ เมื่อเกิดมาเราไม่มีอะไร
ติดตัวมาเลย ถ้าแม่ไม่ให้ความรัก ความเมตตา ร่างกาย
ไม่สามารถก้าวผ่านวันเวลาในครั้งเป็นทารกยืนหยัดอยู่ได้
จนทุกวันนี้ การให้จึงมีคุณค่าอย่างไม่อาจประมาณได้
สำหรับทุกชีวิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ให้ เพราะการใหทาน
อยู่เสมอๆ จะเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้นเป็นอัศจรรย์
การใหทานเป็นการเอาชนะความตระหนี่ เมื่อเราให้
ทานอยู่เป็นนิสัย กระแสบุญจากการให้จะเข้ามาแทนที่ ทำให้
ความตระหนี่หลุดร่อนออกจากใจ บุญจะไปดึงดูดสมบัติต่างๆ
ให้ไหลเข้ามาหาเราอย่างอัศจรรย์ การ给ทานจึงเป็นวิธีการ
ออกแบบชีวิตของเราให้พร้อมด้วยสมบัติทั้ง ๓ คือ มนุษสมบัติ
ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ ดั่งเรื่องราวในสูตรมุตตร ดั่ง
ในสมียพระกัสสปสมาสมาทสมมุทธา พระเจ้า มีภิญญาสองรูปเป็น
เพื่อนรักกัน ทั้งสองรูปมีสีทิพย์ลี้ลับ และมีปัญญาที่อบรมมา
ดีแล้วเสมอๆ กัน รูปหนึ่งทำทานอยู่เสมอ แต่อีกรูปไม่ทำทาน เมื่อ
ภิญญาสองรูปนี้มิธนภาพแล้ว ได้เกิดมาเป็นมนุษย์บ้าง เป็น
เทวดาบ้าง ภิกษุที่เคยสร้างทานคุณคงไว้ ได้ไปเกิดในตระกูลสูง
สมบูรณ์ด้วยโภคทรัพย์มากกว่า ภิกษูที่ไม่ได้สร้างทานคุณไว้
ทุกชาติตลอดพุทธันดร
เมื่อถึงสมยพระสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า ภิกษุรูปที่
เคยบำเพ็ญทานคุณสมดังกล่าวได้เกิดเป็นพระโอรสของพระเจ้า
ปลนทิกโกศล แห่งเมืองสาวตดี เมื่อประสูติได้บรรพบุรุษใน