รับพรพระและการอธิษฐานจิต : หน้า 79/101

ตั้งใจรับพรพระกันนะโยม ยะถา วิวิระหา ปุรา ประรูปเณรี สาละรัง ห้วงน้ำที่เต็มสมุทรสาครให้รับร้อน ได้ ฉันใด เอวะเมวะ อิตโต ทินนัง เปตัง อุปัชฌายะ ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วในโลกนี้ ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่ผู้ละโลกนี้ไปแล้วได้ ฉันนั้น อิจฺฉิตัง ปติติ้ง ตุมหัง ขอความปรารถนาที่ท่านปรารถนาก็แล้ว ตั้งใจแล้ว จิปปะเมวะ สะมัชฌะตะตู จํ่าเร่อโดยับพลัน สัพเพปู ชูเปน สังขปา ขอดำรงวงจรเต็มที่ ฉันโท ปันถะระโส ยถา เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ มานุ โขติระโส ยถา เหมือนดังเมฆมืดอ่อนสว่างไสวนวดี สัพพิตฺโต วิวิชฺชนตุ เสนียดัญไธร่ปัจฉิมจงแยกย้ายพูนไป สัพพะโโร โวินัสตุ เป็นโรค ร้าย ก็พาหาย มา เต วัชฌวั ตัวอัปลุง อันตรายทั้งจงอย่าได้มานะ สุขํ ที่มายู โภ ควา ข้อให้เจริญเป็นอันวิมีความสุข มีอายุยืน อะวิธนะนะสิสสะ นิจกัง วุฒามะปะจาโน จิตตาโร ธัมมา วัตถะมณี อายุ วัฒนะ สุขัง พละัง ธรรม ๔ ประการ คือ อายุยืนยาว วรรณะผ่องใส สุขกาย สุขใจ พลานามัยแข็งแรง ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้อภิรมย์ ได้ง่าย มีปกติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่เป็นนิจ เวลารับพร แม่งญาโยมจะฟังภาษาบาลีไม่รู้เรื่อง แต่ก็ให้หัวใจหยุดใจนง เลย สบายน่าถอดหยิ่ง และอย่าโม้ใครต่อเรื่องอื่น ให้แก่บุญที่ทำไว้แล้วด้วยจิตที่ผ่องใส ขอรับพรพระ อยากได้อะไรอธิษฐานจิตเอา ด้วยพลังบุญเราได้ทำไว้แล้ว และพลังบารมีของพระสงฆ์ที่ปล่อยออกมาเป็นคำพรัญประโยชน์ ฉะนั้น ก็จะทำให้เรา สมหวังดังใจปรารถนาในน้อง