การทำบุญและอานิสงส์ในทางพระนิพพาน : หน้า 8/112

การทำบุญ ที่สำคัญ หากได้ทำบุญถวายวัตถุ ข้อได้ตาม ไม่ควรอวดอิฐฐานเพียงเพื่ออวัดใจ สุขสบายในทางโลกอย่างเดียวเท่านั้น แตะขออิฐฐานให้เป็นไปเพื่อถวายโสร มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพาน อานิสงส์จึงจะส่งผลอย่างครบสมบูรณ์ไม่ขาดตกบกพร่อง เข้าใจแจ่มแจ้ง นั่งสมาธิให้เข้าสู่ธรรม คุณยายอาจารย์ท่านมองมตลอดศิลป์เป็นข้อคิดว่า ปลูกต้นไม้แต่ละต้นเสียเวลาเท่า ๆ กัน คนฉลาดแม้เหนื่อยเท่ากับคนอื่น แต่ได้บุญไปด้วย นี่เป็นตัวอย่างว่า ยิ่งเป็นโจทย์ถูกต้องมาก ใจจะยิ่งใส สว่างมาก บุญก็อ๋อได้มากตามไปด้วย จากเรื่องดังกล่าวจะเห็นได้ว่า ทิฐิสุข-ธรรมเป็นประธานแห่งบุญกิริยาวัตถุทุกข้อ ทำหน้าที่ดังผู้ถือกางเสื้อเรือที่คอยคัดท้ายเรือ ให้แล่นตรงทางเสมอ เมื่ออานิสงส์ส่งผล ไม่ว่าจะเกิดเป็นดาวฤกษ์คนหรือมนุษย์ก็จะมีอวามครบสมบูรณ์ไม่เท่ากัน จะมีสีใดยาอ่อนหรือแข็งสมบูรณ์ไม่เท่ากัน จะส่งไปเองเลียนวาลด และรอบคอบ อึดก็จะได้บุญเรื่อยๆ ก็จะเป็นโอกาสที่ดีที่จะส่งผลแก่คนอื่น แต่ก็ได้บุญไปด้วยนั่นเอง ยิ่งใจถูกต้องมาก ใจจะยิ่งใส สว่างมาก บุญก็อ๋อได้มากตามไปด้วย ***ตัวอย่างระดับความเข้าใจถูกในเรื่องบุญ*** คุณยายอาจารย์ท่านมารตนูอิทธิศักดิ์จันทร์ ขนหนูยง ผู้ให้เกิดวัดพระธรรมกาย เคยเล่าว่า วันหนึ่งขณะท่านเดินตรวจวัดเห็นคนงานกำลังปลูกต้นไม้ ท่านจึงถามไปว่า เวลา ปลูกต้นไม้คืออะไร คนหนึ่งตอบว่า “ขออย่าให้มันตายเลย เดี๋ยวต้องปลูกใหม่” คนดึงไปตอบว่า “ขอให้โตเร็ว ๆ จะได้เห็นใจ แต่ไม่ได้กลั้วมันตายเพราะปลูกมาเยอะแล้ว” ส่วนอีกคนตอบว่า “ขอให้โตเร็ว ๆ ใครมามีโค่นต้นไม้ให้เขานั่งสบาย ฟังเทศน์ของหลวงพ่อแล้วให้ [หมายเหตุ: ตัวหนังสืออาจมีความไม่สมบูรณ์จากภาพและการสื่อสารในภาพนี้]