การปฏิบัติธรรมด้วยพระรัตนตรัย : หน้า 35/112

ไม่ว่าเราจะทำอะไรหรืออยู่ในรอบไหน ถ้心พุ่งกับพระรัตนตรัย ณ ตรงนั้น วินาทีนั้น พระรัตนตรัยย่อมลง ซ้อนในกลางใจ คอยกลั่นแก้ คู่ครองรักษาตลอดเวลา และอานุภาพแห่งพระรัตนตรัยนั้นเป็นอานุภาพที่ไม่อาจจะประมาณได้ ดังนั้นผู้มีปัญญาหรือนักปฏิบัติธรรมทั้งหลายพึงหมุนมั่นนำพาจิตใจของตนเองให้คุ้นเคยและผูกพันกับพระรัตนตรัยเสมอในทุกอริยาบถ ไม่ว่าจะด้วยการตรากนึกถึงองค์พระไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ หรือการภาวนา “สัมมา อะระหัง” อย่างต่อเนื่อง ด้วยจิตใจที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ซึ่งไม่ว่าใครก็สามารถปฏิบัติได้เช่นนี้ ท่านผู้นั้นย่อมประจักษ์ถึงอานุภาพอันมหัศจรรย์ ดังเรื่องราวตัวอย่างของกลายาณมิตร ผู้ยึดมั่นในพระรัตนตรัยด้วยการภาวนา “สัมมา อะระหัง” ๑๐๐ ครั้ง ดังต่อไปนี้... กัลฯ ทพ.ญ. พุทธธิดา วังศรีงมคล คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น “ก่อนที่จะลงใช้วิริยะวาน ‘สัมมา อะระหัง’ เวลานั้นสมาธิจะฟุ้ง เพราะเป็นคดีมาก นั่งหลังบ่อย ตื่นมาก็ไม่สดชื่น รู้สึกเพลีย ทำให้ช่วงนี้ไม่อยากนั่งสมาธิเลย แต่เมื่อฟังเทศนาจากพระอาจารย์ประเมษฐ์ ทำให้ได้รับเทคนิคดี ๆ ท่านบอกว่า เวลานั่งสมาธิให้คิดว่าเป็นเรื่องสนุก เหมือนกับเวลาที่เราทำอะไรสนุก ๆ แล้วเราจะมีความสุขมัน ก็เลยลองคิดว่าการนั่งสมาธิเป็นเรื่องสนุก พอคิดแบบนี้ก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้งเวลานั่งสมาธิ “เมื่อทดลองนึก ‘สัมมา อะระหัง’ ๑๐๐ ครั้ง มาใช้ คือ เวลาทำกิจกรรมทุกกิจกรรมก็วาน ‘สัมมา อะระหัง’ ไปเรื่อย ๆ จนกว่าครบ ๑๐๐ ครั้ง ถ้าไม่ครบก็วนใหม่ไปเรื่อย ๆ แล้วจดบันทึกทุกครั้ง ทำให้สามารถจดไว้ได้ดี เวลาไม่นานก็ถึงได้ดีขึ้น การคิดว่ามันสนุกแล้วก็รู้สึกดีใจให้มีความสุขมัน ทำให้จิตใจได้ดิบามีขึ้น “ตอนนี้รู้สึกชอบการนั่งสมาธิมากขึ้น ก็เลยอยากเชิญชวนผู้มีบุญทั้งหลายลองนำเทคนิค ‘สัมมา อะระหัง’ ๑๐๐ ครั้ง ไปใช้ดูนะคะ ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ไม่อาจแกล้งไปกับสิ่งรอบตัว ทำให้จารจิตใจดีขึ้น ศูนย์สมาธิดีขึ้น”