บุญกิริยวดุต ๑๐ ประการ วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน ธันวาคม พ.ศ.2556 หน้า 4
หน้าที่ 4 / 112

สรุปเนื้อหา

หลักการของทิฏฐุชุกรณ์คือการมองเห็นความจริงอย่างถูกต้องเพื่อให้ทำบุญได้อย่างมีประสิทธิภาพ เรื่องราวเกี่ยวกับนักพรานที่ไม่เข้าใจผลกรรมของตน เป็นตัวอย่างที่ชี้ให้เห็นความสำคัญของการมีความเห็นที่ตรงตามธรรม ซึ่งส่งผลต่อการกระทำและชีวิตในอนาคต การพัฒนาตนเริ่มจากความเห็นก่อน เมื่อความเห็นตรงหลังจากนั้นการกระทำก็จะตรงตามด้วย ทำให้มีโอกาสไปสู่สุคติและนิพพาน

หัวข้อประเด็น

-ทิฏฐุชุกรณ์
-การทำความเห็นให้ถูกต้อง
-ผลกรรมและบุญกิริยา
-การพัฒนาตนเป็นหลัก
-การเข้าใจธรรมและผลของมัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อุไญยะ บุญกิริยวดุต ๑๐ ประการ เรื่อง : พระมหาเลื้อย สุวัฒนธโน ป.ธ. ๙ พระมหาวีระ มมามารี ป.ธ. ๙ ภาพประกอบ : กองพุทธศิลป์ ทิฏฐุชุกรณ์ บุญสำเร็จด้วยการทำความเห็นให้ตรง ถูกต้องตามธรรม ทิฏฐุชุกรณ์ คือ การทำความเห็นให้ถูกต้องและถูกทางตามธรรม ไม่เห็นผิดคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง โดยแก้ไขปรับเปลี่ยนความเห็นตั้งแต่เห็นผิดไปเป็นเห็นถูกและพัฒนาตนให้เห็นถูกยัง ๆ ขึ้นในหลักการทำบุญ ส่วนผู้ที่มีความเห็นยังไม่ตรง เช่น ยังไม่รู้เรื่องผลของกรรม ก็จำเป็นต้องได้กลายมิติที่ดี ได้ฟังธรรม แล้วมาลิการ (พิิจารณา) โดยเบญจาความเห็นนั้นจึงจะถูกปรับให้ตรงตามความเป็นจริงเป็นลำดับ ๆ ทำให้ปฏิบัติถูกทาง เพราะการพัฒนาตนต้องเริ่มที่ความเห็นก่อน เมื่อความเห็นตรง คำพูดและการกระทำจะตรงตามไปด้วย ตรงต่ออะไร? ตรงต่อหนทางไปสู่สุคติ นิพพาน ดั่งเรื่องราวต่อไปนี้ ชายคนหนึ่งเกิดในครอบครัวของพรานป่าในโรงนอนขนบ เมื่อโตขึ้นมืออาชีพเป็นนายพราน เลี้ยงบุตรและภรรยาด้วยการฆ่า โดยวางกับดักสัตว์ด้วยกัน ๑๐๐ คัน บ่วง ๑๐๐ บ่วง รวมทั้งฝูงหลาวไหม ๑๐๐ หลา เขาสัตว์มากมายเพราะไม่รู้ผลของกรรม คือ มีความเห็นผิดนั่นเอง ผลกรรมเห็นทันตา วันหนึ่ง เขาผ่าเนื้อที่ตบึงและนำมาอย่างไฟพินิณ เกิดกระหย่ำจึงเดินไปนำในโรงน้ำดื่มที่อควานา ซึ่งอยู่บริเวณใกล้เคียง นำเปล่ากว่าที่มีมือน้ำเต็มแล้วถึง ๑๐ หม้อ แต่เขากลับไม่เห็นน้ำเลย สักหม้อ เขาจึงอะจะวว่ายว่า "อะไร ๆ นี่ในวันนี้ก็มีพระอยู่มาก แต่ไม่มีก็น้ำบรรเทากระหย่ำบ่อยหรือ" เขานั้น พระเคราะว่า ลุฟฟิเตตาณติลิสสะ ได้ยินเสียงโยวว่าวจึงเดินไปควรวจดูหม้อนั้น ทั้ง ๑๐ หม้อ เห็นนี้เต็มทุกหม้อ ท่านคิดว่า "บุคคลผู้นี้เหมือนเปรตก เสวยกรรมทั้งยังมีชีวิตอยู่" ท่านจึงพูดขึ้นว่า "ดูโออญาส ถ้ากระหย่ำน้ำก็ดีเสีย" ท่านให้เขาเมือรองน้ำ แล้วท่านก็หยกหมอเท่านั่งบนมือของเขา ทันทีที่นายพรานดื่มน้ำบนมือของเขา น้ำที่ดื่มเข้าไปก็เหมยเหงไงเหมือนเทลงบนแผ่นกระเบื้องที่เดือดร้อน ดังนั้นจะดื่มน้าข่าไงก็เท่าไรก็ไม่สามารถ เพราะมีวิบากกรรมหนัก พระเคราะเห็นเหตุการณ์นั้นจึงว่าขึ้นว่า "ดูโออญาส ท่านทำบาปกรรมหนักแต่ไหน"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More