การเข้าไปในบ้านคนอื่นอย่างมีมารยาท : หน้า 76/124

เพราะคนขาดสติต้องวิ่งมามองว่าต้องเป็นคนเจ้าถิ่น ถามใครขัดใจเข้าหน่อยเป็นได้เรื่อง พอเก็บกระเป๋าข้างบ้าง อาจมองจะพลุ่งพล่านขึ้นมาทันที ระงับไม่อยู่ อย่างนี้ใครจะอยากคบด้วย ข้อ ๗–๘ วิญญูทำความดีเอาไว้ว่า เราจะมีตามองทองลงไปในบ้าน-นั่งในบ้าน" ลักษณะของพระภิฆัตตองค์สรวงแม่ สายตา ไม่ใช่เดินไปตามถนน สายตาก็สายสอดไปลอบซ่อนทาง ชมกชมไม้เรือไป เห็นอะไรเขียว ๆ แดง ๆ เหลือง ๆ ชอบใจก็ชอบจนเหลียวหลัง แม้ที่สุดเมื่อเข้าไปในบ้านใคร ก็ไม่บังคับเดินเรื่อยไป นุ่งนุ่งคู่ของเขา นั่งอยู่ต้องไม่เหลียวออกแลก สาวรถตรวจตาเหมือนโบยงมองทางหนทีไกล พวกเรามาราวแล้วขึ้นกัน ทั้งหญิงทั้งชาย ถ้ามีความจำเป็นว่าท่าซื้อของสายตาดูได้ แต่คอยให้กบลูกลักดูดันจนเกินเหตุ เจ้าของร้านจะแจ้งเกิดเรื่องเกิดกันเปล่า ๆ เวลาเข้าไปในบ้านใคร ขอฝากไว้ด้วยหลาย ๆ คนเข้าบ้านใครก็ถือว่าสะละเดินบ้านเขาทั้งไปหมดเลย หน้าข้าวหมากแกงเปิดดูหมด ของบงอย่างเจ้าของบ้านไม่อยากให้ดู ก็เหมือนเรานั้นแหละ บางทีเพื่อน ๆ เข้ามาในห้องเรา เราก็ไม่รู้จะทำอะไร แต่พอที่ว่า น้ำเอา เข้ามาในห้องเราบ้าง เรายังไม่สบอารมณ์ทันที เพราะมีของหลาย ๆ อย่างที่เราไม่อยากให้ท่านเห็น บางที่เจ้าของบ้านอาจจะทำอะไรทิ้งค้างไว้ไม่ค่อยจะเรียบร้อย ฉะนั้นเข้ามาในนี้เรือเปล่าไป ระวังแม่ของเพื่อนคนนั้นจะส่ง เสียง : ๔๘ อยู่ในบุญ พฤศจิกายน ๒๕๕๘