การฝึกสมาธิและดวงปุญฺญมรรค วารสารอยู่ในบุญประจำเดือน พฤศจิกายน พ.ศ.2558 หน้า 109
หน้าที่ 109 / 124

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เสนอวิธีการฝึกสมาธิเพื่อเข้าถึงดวงปุญฺญมรรค ซึ่งเป็นประตูสู่นิพพาน โดยเน้นการฝึกอย่างสม่ำเสมอและไม่เร่งรีบ รวมถึงการให้ความสำคัญกับการตั้งสติและการมองไปที่ศูนย์กลางกาย เพื่อให้ดวงนิติดีขึ้น การไม่กดดันลมหายใจเข้าออกก็เป็นปัจจัยที่ช่วยในการฝึกสมาธิได้ดียิ่งขึ้น นอกจากนี้ ควรตั้งใจให้ความบริสุทธิ์แก่จิตเมื่อใช้เวลาในต่างกิจกรรม เพื่อให้ไปถึงความสงบและนิมิตที่ดีในการฝึกสมาธิ สิ่งเหล่านี้สามารถนำไปสู่ความสุขที่ยั่งยืนผ่านการดำรงอยู่ในศีลาดรยธรรมอันดี ทำให้เกิดความสุขในปัจจุบันและอนาคต

หัวข้อประเด็น

-การฝึกสมาธิ
-ดวงปุญฺญมรรค
-ความสงบในชีวิต
-การตั้งสติ
-นิมิตในการฝึกสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ดวงเล็ก ๆ ดวงกลมนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจนหยุดได้ถูกส่วน เกิดการศูนย์และเกิดดวงสว่างขึ้นมาแทนที่ ดวงธรรมife หรือ ดวง-ปุญฺญมรรค อันเป็นประตูเบื้องตันที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งมรรค ผล นิพพาน การระลึกถึงมิสามารถทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอารมณ์ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือแม้กระทั่งกิจใด ๆ คำแนะนำ คือ ต้องทำให้สม่ำเสมอเป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่รีบร้อน ไม่บังคับ ทำได้แต่ไหนให้เกิดความพอใจเฉพาะเป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่เร่งรัด เพื่อให้เกิดขึ้นของดวงนิ โมธีฉันจะทำให้ดวงกลมนี้สว่างขยายออกไปตามลำดับ คำเตือน คือ ทำให้เป็นกลางประคองสติให้ผลจากบริการมาก ๆ และบริกรรมมิด ส่วนจะเห็นนิ่งเมื่อใดนั้น อย่ากังวล ถ้าถึงเวลาแล้วอิ่มเอง การเกิดของดวงนิ มันอาจมาเมื่อมีการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจเร่งเวลาได้ 3. อย่ากังวลการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิจะให้เข้าาถึงพระธรรม-ญาณภายใน อาจยืนถึง "อเลกนัส" คือ กลิ่นแสงสว่างเป็นบาทเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิ จนเข้า ถึงดวงปุญฺญมรรคแล้ว ฝึกสมาธิต่อไปผ่านายมนุษย์ละเอียด ถายทีพย์ ถายรูปพรหม ถายรูปพรหม จนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมกาย แล้วจึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องกดดันลมหายใจเข้าออกแต่ประการใด 4. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกายเดียว ไม่ว่าจะอยู่ยังไงก็ตาม เช่น ยืนดีดี เดินดีดี นอนดีดี หรือยังดีดีอย่างฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่นเป็นอันขาด ให้ตั้งใจบริการมากๆ พร้อมกันนี้ถึงบริการมิดเป็นดวงแก้วใสคงคู ตลอดไป 5. นิดๆ ต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้ามิดกันดีแล้ว ทายไปไม่ต้องตามหา ให้ความวานประคองใจไปตามปกติ ในที่สุดเมื่อถึงสงบ นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิบือเนื่องต้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อชักชอบปฏิบัติอย่าง ๆ ไม่ดดลึงจึงได้ดวงปุญฺญมรรคแล้ว ก็ให้มั่นประคองรักษาดวงปุญฺญมรรคนี้ไว้ตลอดชีวิต ดำรงอยู่ในศีลอดรยธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่า ได้ทำของดีที่ถูกต้องดีงาม ที่จะส่งผลให้เป็นผู้มีความสุขความเจริญ ทั้งในพชาชาติและภพชาติหน้า หากสามารถนัดต่อ ๆ กันไป ขยายไปยังเหล่ามนุษย์ชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติต คสาร และเผ่าพันธุ์ สนติสุขเบาสบาย ที่คนใฝ่ฝันย่อมบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More