การฝึกสมาธิและดวงปุญฺญมรรค : หน้า 109/124

ดวงเล็ก ๆ ดวงกลมนั้นไปเรื่อย ๆ ใจจะปรับจนหยุดได้ถูกส่วน เกิดการศูนย์และเกิดดวงสว่างขึ้นมาแทนที่ ดวงธรรมife หรือ ดวง-ปุญฺญมรรค อันเป็นประตูเบื้องตันที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งมรรค ผล นิพพาน การระลึกถึงมิสามารถทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอารมณ์ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือแม้กระทั่งกิจใด ๆ คำแนะนำ คือ ต้องทำให้สม่ำเสมอเป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่รีบร้อน ไม่บังคับ ทำได้แต่ไหนให้เกิดความพอใจเฉพาะเป็นประจำ ทำเรื่อย ๆ ทำอย่างสบาย ๆ ไม่เร่งรัด เพื่อให้เกิดขึ้นของดวงนิ โมธีฉันจะทำให้ดวงกลมนี้สว่างขยายออกไปตามลำดับ คำเตือน คือ ทำให้เป็นกลางประคองสติให้ผลจากบริการมาก ๆ และบริกรรมมิด ส่วนจะเห็นนิ่งเมื่อใดนั้น อย่ากังวล ถ้าถึงเวลาแล้วอิ่มเอง การเกิดของดวงนิ มันอาจมาเมื่อมีการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจเร่งเวลาได้ 3. อย่ากังวลการกำหนดลมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิจะให้เข้าาถึงพระธรรม-ญาณภายใน อาจยืนถึง "อเลกนัส" คือ กลิ่นแสงสว่างเป็นบาทเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิ จนเข้า ถึงดวงปุญฺญมรรคแล้ว ฝึกสมาธิต่อไปผ่านายมนุษย์ละเอียด ถายทีพย์ ถายรูปพรหม ถายรูปพรหม จนกระทั่งเข้าสู่พระธรรมกาย แล้วจึงเจริญวิปัสสนาในภายหลัง ดังนั้นจึงไม่มีความจำเป็นต้องกดดันลมหายใจเข้าออกแต่ประการใด 4. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ศูนย์กลางกายเดียว ไม่ว่าจะอยู่ยังไงก็ตาม เช่น ยืนดีดี เดินดีดี นอนดีดี หรือยังดีดีอย่างฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่นเป็นอันขาด ให้ตั้งใจบริการมากๆ พร้อมกันนี้ถึงบริการมิดเป็นดวงแก้วใสคงคู ตลอดไป 5. นิดๆ ต่างๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้ามิดกันดีแล้ว ทายไปไม่ต้องตามหา ให้ความวานประคองใจไปตามปกติ ในที่สุดเมื่อถึงสงบ นิมิตย่อมปรากฏขึ้นใหม่อีก การฝึกสมาธิบือเนื่องต้นเท่าที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความสุขได้พอสมควร เมื่อชักชอบปฏิบัติอย่าง ๆ ไม่ดดลึงจึงได้ดวงปุญฺญมรรคแล้ว ก็ให้มั่นประคองรักษาดวงปุญฺญมรรคนี้ไว้ตลอดชีวิต ดำรงอยู่ในศีลอดรยธรรมอันดี ย่อมเป็นหลักประกันได้ว่า ได้ทำของดีที่ถูกต้องดีงาม ที่จะส่งผลให้เป็นผู้มีความสุขความเจริญ ทั้งในพชาชาติและภพชาติหน้า หากสามารถนัดต่อ ๆ กันไป ขยายไปยังเหล่ามนุษย์ชาติ อย่างไม่จำกัดเชื้อชาติต คสาร และเผ่าพันธุ์ สนติสุขเบาสบาย ที่คนใฝ่ฝันย่อมบังเกิดขึ้นอย่างแน่นอน