โอกาสทองของเยาวชนผู้ได้โอกาส : หน้า 4/128

ปกิณกธรรม เรื่อง : พระมหาเสถียร สุวณฺณฐิโต ป.ธ. ๙ / พระมหาวิริยะ ธมฺมสารี ป.ธ. ๙ โอกาสทอง ของเยาวชนผู้ได้โอกาส 44 " ชีวิตนี้ถูกชรานำไป เป็นของนิดหน่อยดุจน้ำในโคลน เมื่อชีวิตเป็นของน้อยเหลือเกินอย่างนี้ เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะประมาทเลย เวลาเป็นสิ่งเดียวที่ทุกคนมีเสมอกัน ไม่มีใคร ได้เปรียบหรือเสียเปรียบ แล้วแต่ใครจะใช้เวลาที่มี อยู่ให้เป็นประโยชน์และมีคุณค่าได้มากกว่ากัน คำว่า “ไม่มีเวลา” ไม่มีในโลก ขึ้นอยู่กับเราจะให้ความ สำคัญกับสิ่งใดมากกว่ากัน เรามักเอาเวลาไปเพลิน กับสิ่งไร้สาระ เอาความเกียจคร้านมาเป็นข้ออ้างว่า ไม่มีเวลา หากเราจัดสรรเวลาให้เป็น เราจะมีเวลา เหลือเฟือเพื่อทำสิ่งที่ดี ชีวิตเป็นของน้อยไม่ยืนยาว จงใช้เวลาให้มีคุณค่า ด้วยการสร้างบารมีในทุกรูปแบบ โดยเฉพาะการบำเพ็ญเนกขัมมบารมี เป็นสิ่งที่ชาวพุทธ ทั้งหลายควรให้ความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ในอดีตกาล พระโพธิสัตว์ได้ครองราชสมบัติ อยู่ที่สุทัสสนนคร ทรงพระนามว่า “สุตโสมมหาราช พระองค์มีสนมกำนัลถึง ๑๖,๐๐๐ นาง มีพระนาง จันทาเทวีเป็นอัครมเหสี มีอยู่วันหนึ่ง พระองค์ทรง มีรับสั่งกับช่างตัดผมว่า “หากเจ้าเห็นผมที่ศีรษะ ของเราหงอก จงรีบบอกเราด้วย” ครั้นเวลาล่วงไป หลายพันปี ช่างตัดผมเห็นพระเกศาหงอก ๑ เส้น " อยู่ให จึงเอาแหนบทองถอนพระเกศาวางไว้ในพระหัตถ์ พระโพธิสัตว์ทอดพระเนตรดูพระเกศาหงอกนั้น ทรงไตร่ตรองว่า “สรีระของเราถูกชราครอบงำแล้ว” จึงทรงถือเส้นพระเกศาหงอกนั้นเสด็จลงจากปราสาท ประทับนั่งบนราชบัลลังก์ แล้วตรัสสั่งให้เรียกอำมาตย์ ประมาณ 60,000 คน มีเสนาบดีเป็นประมุขพราหมณ์ 50,000 มีปุโรหิตเป็นประธาน และชาวแว่นแคว้น อีกมากมายมาเข้าเฝ้าพลางตรัสว่า “เกศาหงอกเกิด ที่ศีรษะของเราแล้ว เราเป็นคนแก่เฒ่า ท่านทั้งหลาย จงรับรู้ว่า เราจะออกบรรพชาในวันพรุ่งนี้ มหาชนได้ฟังเช่นนั้นก็เกิดโกลาหล ตะลึงงัน กันไปทั่ว พากันทูลทัดทานกันใหญ่ เมื่อไม่สามารถ ทูลทัดทานได้ ก็รีบส่งคนไปทูลพระมารดาของ พระโพธิสัตว์ให้ทรงทราบ เมื่อพระราชชนนีทรง ทราบก็รีบเสด็จมาทัดทานทันที แม้พระราชบิดาก็ รีบเสด็จมาห้ามเช่นกัน พลางตรัสว่า “พ่อสุตโสม การบวชจะช่วยลูกได้อย่างไร เจ้าจะละทิ้งเราสองคน ผู้แก่เฒ่า ไม่ห่วงใยเราทั้งสองเลยหรือ สุตโสมลูกรัก