การใช้ดินสอแห่งชีวิตเพื่อการพัฒนาตนเอง : หน้า 110/128

แต่ถ้าต้องมาต่อตัวรวมใจกันให้สนิทแน่นเป็นหนึ่งได้ ทุกแท่งก็ต้องลดทอน ฝนเหลี่ยม มุมของตัวเพื่อให้มีพื้นที่หน้าตัดมากพอที่จะต่อเข้ากันได้ แล้วในที่สุดดินสอต่อตัวแท่งนี้ คงเป็นดินสอพิเศษที่มีประสิทธิภาพในการขีดเขียนที่สูงมาก ภาพร่างแปลนอาคารใหญ่ๆ เริ่มต้นจากจุดเล็กๆ ของปลายดินสอที่สถาปนิกใช้ ร่างแบบ การที่จะขับเคลื่อนศีลธรรมให้เกิดสันติภาพที่สงบสุขแก่โลกก็คงเริ่มจากปลาย แหลมของดินสอแท่งนี้เช่นกัน ความสำคัญคงจะอยู่ที่ผู้จะจับดินสอแท่งนี้ขีดเขียน-เราต่างก็รู้กันว่าเป็นใคร? โครงการสำคัญๆ ของหลวงพ่อที่ประสบผลในสังคมชุมชนไปจนถึงสังคมโลก ล้วนเริ่มต้นขึ้นมาจากดินสอต่อตัวแท่งนี้ แม้มีโครงการอีกมากมายที่รอให้หลวงพ่อเขียน แต่หลวงพ่อก็ไม่ลืมที่จะตอกย้ำ เป้าหมายหลักทุกครั้งว่าให้ใช้วันเวลาให้คุ้มค่าสมกับที่ได้เกิดมา ให้หมั่นสั่งสมบุญกุศล ติดตัวไว้ อย่าได้ประมาทในการดำเนินชีวิต และหมั่นปฏิบัติธรรมให้ได้ทุกวัน ในแต่ละวันต่างมีภาระการงานที่ต้องรับผิดชอบมากมาย แต่การเข้าถึงที่พึ่งภายใน นี้คือหัวใจหลัก ที่หลวงพ่อรักและปรารถนาอยากให้ทุกคนเข้าถึง และเป็นที่พึ่งสูงสุด ที่แท้จริงในชีวิตคนเรา หลวงพ่อจึงต้องให้หมั่นทำการบ้านในข้อที่ว่า “ทุก ๑ ชั่วโมงขอ ๑ นาที ทำใจ นิ่งๆ ว่างๆ ที่ศูนย์กลางกาย นึกถึงดวงหรือองค์พระ ไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ หนึ่งนาทีที่ขอนี้ ไม่ได้ขอให้ใคร แต่ขอก็เพื่อตัวของเราเอง เพื่อการเข้าถึงที่พึ่งภายใน ของเราเอง 0 ๗" นาทีเป็นช่วงเวลาที่สั้นจนอาจมองข้ามเมื่อเทียบกับ ๑ ชั่วโมง แต่หลวงพ่อกลับ ให้ความสำคัญ เช่นเดียวกับดินสอแท่งสั้นที่จับเขียนไม่ถนัด หากสะสม ๑ นาที ใน ๑ ชั่วโมงไว้อย่างสม่ำเสมอทุกวัน แล้วนำเอานาทีที่สะสม ไว้มาต่อ ๆ กัน ผลที่ได้นอกจากจะทำให้เราเข้าใกล้จุดหมายที่พึ่งภายในแล้ว เรายังได้ ชื่อว่าดำเนินชีวิตอย่างไม่ประมาท และยังใช้เวลาได้คุ้มค่าเหมือนอย่างที่หลวงพ่อสอน และทำให้ดูได้อย่างแท้จริง