ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไลลาน จารึกพระธรรมคำสั่งสอนถึง ๗ ครั้ง
ระหว่างปีจุลศักราช ๑๒๗๚–๑๒๘๙ รวมแล้วจำนวนหลายพันผูก เมื่ออาสงจัดมีใบไลลานแล้วเสร็จในแต่ละครั้ง ก็จัดให้มีงานสมโภชเฉลิมฉลอง ทั้งเจ้าหน้าที่ข้าราชการชั้นผู้ใหญ๋ และประชาชนต่างเข้าร่วมบูชากันเทคนิคและถวายภัตตาหารแด่พระภิกษุสูงหมุนใหญ่ด้วยคราวก่อน โดยปรากฏเรื่องราวเมือสร้างคัมภิธในครั้งที่สามแล้วเสร็จว่า
"...ท่านสร้างตั้งแต่จุลศักราช ๑๒๗๒ ตัวถึงจุลศักราช ๑๒๗๒ ตัว นานได้ ๓ ปี รวมท่านได้สร้างธรรมครั้งทวน ๓ นี้นับเป็นผุมี ๑๙๘ คัมภิธ นับเป็นผุมี ๒๑๔ ผุ...ท่านก็ได้ตั้งกระทำพุทธภิศาเบิกบานฉลอง พิธีธรรม กระทำบุญอุทาน ตั้งแต่เดือนยี้ ขึ้น ๓ ค่ำ ไปจนตลอดเดือนยี้ลงค่า ๑ จึงเป็นที่เลิกลำบลบูรณะกัน เป็นมหาพยอันใหญ่หันแล นับเป็นก็ได้พระองค์ได้บุชาครักครั้งนี้ร่วมมิม ๑๓๙ ถันต์ วัดคู่เมืองแขนกันด้านละ ๒ แบ่งบิย เจ้ามหาอุปการะชาวเมืองท่านกันท่าน ๕ คันต์ เจ้าราชบูชา ๕ คันต์ เจ้าราชบูชา ๕ คันต์ นอกนั้นก็ถวายอำนายท้าวพระยาเสนาอามาตย์ก็บุญกาล ท่านได้เบิกเข้าไว้บาตรกินนิดในครั้งนี้นำเข้าอาสาแปดแสนเจ็ดหมื่นได้เบิกเป็นข้าพันก้อน เสียงสงนี้หมื่นเจ็ดพันทำร้อยแปดเข้าหนมเสียงแสนหนึ่ง รวมทั้งเลี้ยงพระสงฆ์เมืองแพร่เลี้ยงเข้าสารล้านสามหมื่นเจ็ดพัน นี่เป็นครั้งถ้วน ๓ รวม..."
ขอขอบคุณอาจารย์สมเด็จ ณ วิลเลมชม ผู้ทรงคุณวุฒิแห่งหน่วยอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมธรรมชาตและศิลปกรรมจังหวัดน่าน สำหรับข้อมูลและภาพจิตรกรรมวัดภูมินทร์