การอาสาสมัครและการพัฒนาคุณธรรมผ่านวัด : หน้า 36/136

มาใส่ใจเรา มีความสุขในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ และเกิดจิตสายอยากเข้าไปช่วยประโยชน์ช่วยงานวัดโดยเป็นอาสาสมัครทุกวันอาทิตย์ ซึ่งตรงนี้ทำให้เราหมดห่วง ไม่ต้องกลัวว่าลูกจะไปดื้อหรือเข้าไปอยู่ในจุมรุ่มเสียง เพราะการไปวัดเป็นการชักนำให้ลูกไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี อีกทั้งวัดยังมีกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์รอบรับ จนป็นถึงกับพูดว่า... "แม่ครับ ผมภูมิใจที่ได้เป็นเด็กวัดสารุ๓๐และรู้สึกได้บุญเอาไว้ที่เป็นอาสาสมัคร"... "จากกิจกรรมตรงนี้ทำให้ละป็นมีพัฒนาการจมมีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากและพอไปเป็นมหาลัย เขาก็จิตอาสาเสียละเพื่อสังคมด้วยตัวเขาจากสิ่งที่ถูกหลอหลอมมาจากวัด... "ละป็นเขาชอบทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ให้สังคมหลายอย่าง เช่น ทำงานสมเสร็จ จัดค่ายอาสาพัฒนาชบานบอก ออกไปช่วยเด็กกำพร้า ซึ่งการช่วยเหลือเด็กกำพร้านี้เป็นสิ่งที่มาเป็นสิ่งคุ้มเคยอยู่แล้ว เพราะว่าครอบครัวเรารับเป็นพ่อแม่อุปถัมภ์เด็กกำพร้าตั้งแต่เป็นทารกมาช่วยเลี้ยงที่บ้านเหมือนเป็นลูกเราคนหนึ่ง ซึ่งเราก็รับเลี้ยงไปหลายคนแล้ว"