การศึกษาและความเพียรในการปฏิบัติของพระมงคลเทพมุนี วารสารอยู่ในบุญประจำเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2560 หน้า 70
หน้าที่ 70 / 136

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอความตั้งใจและความเคร่งครัดในการศึกษาและปฏิบัติธรรมของพระมงคลเทพมุนี ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการใช้เวลาและความพยายามในการศึกษาเพื่อเข้าถึงความจริงด้านธรรมะ โดยท่านใช้เวลานานถึง ๑๐ ปีเรียนรู้ตั้งแต่หลักการถึงเทคนิคต่างๆ แม้ในช่วงเวลาดังกล่าวท่านยังคงพัฒนาตนเองอยู่เสมอ จนสามารถบรรลุผลสำเร็จในด้านการศึกษาและการปฏิบัติธรรมนั้น จึงทำให้ท่านเป็นที่เคารพนับถือในฐานะนักปฏิบัติธรรมที่มีความรู้ลึกซึ้ง.

หัวข้อประเด็น

- การศึกษาในภาคปฏิบัติ
- ความตั้งใจและความเพียร
- ประวัติพระมงคลเทพมุนี
- เทคนิคการศึกษาในธรรม
- บทบาทของการปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การอ่านข้อความจากภาพนี้ให้ผลลัพธ์เป็นดังนี้: เป็นต้น แต่ไม่หมดเพียงเท่านั้น เมื่อกลับมองวัดพระเชตุพนฯ ที่ท่านดำเนินในเวลา กลางคืน แล้ว ในแต่ละวันที่ท่านก็ลงไปขอ ศึกษาเพิ่มเติมกับอาจารย์ท่านอีกอย่าง สมบูรณ์ ความตั้งใจจริงของท่าน ดังกล่าวนี้ ทำให้เรารู้ว่า "ความรู้ในภาคอ็บิิต" ของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ต้องมีความ สมบูรณ์บริบูรณ์ไม่ย่อหย่อนท่านจะก็เข้าสู่ การศึกษาใน "ภาคปฏิบัติและปฏิรูป" ในเวลา ต่อมา เช่นเดียวกับในหน่วยสื่อ "ชีวิตประวัติ ของพระมงคลเทพมุนี และ อานุภาพธรรมกาย พระนันทชัยของสมเด็จพระสังฆราชที ๑๗ (ปุ๋น ปุณฺณสิริ) (แปลนคำว่า สมณสมคดีเป็น สมเด็จพระวันรัต) นั้น ได้กล่าวไว้ตรงกันถึง คุณลักษณะของผู้มีความเพียรในการศึกษา ความตั้งใจตามเป้าหมายอย่างจริงจัง ของพระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สุด จนุนฺโณ) ก่อนที่ท่านจะเข้าวันเป็นการ "ครูผู้บำเพ็ญวิธธรรมกาย" ว่า (หลวงปู่) ท่านมิได้ใช้เวลาเพียงวันเดียว เดือนเดียว หรือปีเดียวเพื่อเรียนรู้ แต่ใช้เวลานับ ๑๐ ปี ในการศึกษาเล่าเรียน นับแต่ความรู้ความเข้าใจ จากครูอาจารย์ถึงจะผ่านแนวเทคนิคไทย แม้จะยังนี้นั่นนุ่มศึกษาธรรมปฏิบัติเหล่า การศึกษาอีกจนจบไปกับการตราน (เช่น วิลิทธิธรรก) อยู่เสมอ จนกระทั่งถึงผลก็ ชัดเจนจากาการปฏิบัติ จนเป็นที่น่าชื่นใจกับ ในว่าธรรมะไม่ใช่เป็นของพอดีพอร้าย เป็น ของที่ส่งเสริมกันและให้เกิดความได้ ในฐานะความรู้และคัมภีร์พระธรรมให้ได้ l่าเรียนพระปริยัติธรรม ท่านคิดตอบแทน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More