ข้อความต้นฉบับในหน้า
อีเกอะแยะมาก ซึ่งจุดนี้อยากให้เข้าใจความเป็นจริงอย่างหนึ่งว่า คนเรามีกรรมเก่าเนื้องชาติต่างกัน
ที่เราทำกันทุกคน ขนาดพระโมคลัลณะผู้เป็นถึงอัครสาวกเบื้องซ้ายของพระสัมพุทธเจ้า แม้นท่านบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์มีภูมิสามารถเท่ห์เดินอากาศได้แล้ว แต่ด้วยวิบากกรรมเก่าที่ท่านเคยทุบตีแม่มาในอดีตชาติ จึงทำให้ท่านโดนโจทุบตีจนมรณภาพก่อนเข้าพนาพ ของท่านได้ศึกษาจากอรรถภาพ ฤททุกกนิยาย คาถาธรรมบูรณ์อตตวรรคที่ 12 เรื่องอุสมาสึ่มภาคาก ซึ่งเป็นคนดีมาก แขกข้าศึกาห้ิก 8 อย่าแท้ ๆ แค่ยอดๆ ใจรักเอาของกลางที่โยมมาโยนทิ้งไว้ที่มาถาม พอชาวบ้านวิ่งตามมาเห็นก็เข้าใจว่มาหากเป็นโจร จึงฌุมทุบตีจนมหากายตาย คีงเหตุการณ์นี้ดูเหมือนจะไม่ผิดธรรมเลยที่คนทั้งชีวิต แต่ยอด ๆ ก็มีโดนรุมขุบจนตายทั้งไม่ได้ความผิดของมหากายเลย แต่กเรามาศึกษาจีงบกรรมเก่าของมหากายจะพบว่า ในครั้งอดีตชาติมหากายได้เอาแก้วมึซ่อนไว้ในร่มของชาย
คนหนึ่ง เพื่อจงใจจะใส่ความเป็นโจร และจากนั้น เพื่อจงใจจะใส่ความเป็นโจร และจากนั้น จะตามส่งผลต่อรอเราเมื่อไร้ไม่รู้ จะนั้น.. อะไรที่ไม่ได้เราจะไม่ทำอิ่น ฉฉันเร่งสร้างกรรมดี โดยการทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ เพื่อให้ชีวิตเราเจอแต่สิ่งที่ดีเท่านั้น
- คิดอย่างไรก็โจรที่มามีปีน ?
"ถ้าเราไม่ได้ศึกษาธรรมมาก่อน เราคงจะผู้อาภัพ ตามล้างแค้นคืนให้ถึงที่สุด แต่เป็นเพราะคำสอนที่หลวงพ่อสงว่านให้เราเข้าใจเรื่องกุญแจแห่งกรรม เราจึงทำใจได้ว่าเป็นกรรมเก่าของปี้เอง เราไม่โทษใคร