บุญและความสุข : หน้า 88/124

บุ๊งหลังความสุขและความสำเร็จ "รถที่ยิ้มเขาบามาขับ ทรัพย์ที่ยิ้มเขามาขับ ข้อนฉันใด การได้เลยความสุข ซึ่งเป็นความสุขที่ผู้อื่นยินให้ ก็ฉันนั้น การได้เลยความสุข ซึ่งเป็นความสุขที่ผู้อื่นหยิบยื่นให้ หมอฉันไม่ปรารถนาเลย บุญทั้งหลายที่หมอฉันทำเอง จึงจะเป็นทรัพย์ที่ดีตามหมอฉันไปได้ หมอฉันลงไปในมนุษย์โลกแล้ว จะบำเพ็ญบุญกุศลให้นาน" (สาธุราชชาดก) การศึกษาข่าวความรู้แนบทฤษฎีเป็น ที่ผู้อื่นยื่นให้ ก็ฉันนั้น การได้เลยความสุข กรณีที่ควรทำความคูในภาวะชีวิต เป็น ซึ่งเป็นความสุขที่ผู้อื่นยื่นให้ หมอฉันไม่ปรารถนาเลย บุญทั้งหลายที่หมอฉันทำเอง จึงจะเป็นทรัพย์ที่ดีตามหมอฉันไปได้ หมอฉันลงไปในมนุษย์โลกแล้ว จะบำเพ็ญบุญกุศลให้นาน" เรื่องของบุญนั้นไม่ใช่จะแบ่งเป็นกันได้ง่าย ๆ เหมือนปลอกผลไม้แบ่งออกเป็นส่วน ๆ แล้วแจกจ่ายแบ่งกัน เพราะบุญนั้นใครทำใครได้ ใครไม่ทำก็ได้ เหมือนการกินอาหารคนไหนกิน คนนั้นก็ย่อม ใครไม่กินแล้วจะให้อิ่มเท่านั้นคงเป็นไปไม่ได้ แต่ถึงอย่างไรก็ดีตามถ้อยคำจะแบ่งบุญกันก็ต้องทำให้ถูกหลักวิชา ที่เรียกว่าคุณสมบัติส่วนบุคคล แต่ก็เรื่องนั้นก็ไม่เหมือนกันเราก็อยู่ดี เพราะบุญที่เราได้ให้ เหมือนกับการอยู่ที่ทรัพย์เขามาใช้ หรือไม่ว่าจะเป็นบุญใด ก็ได้เพียงเล็กน้อย ไม่เพียงพอกับความต้องการ และบางก็ไม่ถูกใจเราอีกด้วย เพราะฉะนั้นก็จะให้ดี ต้องทำบุญด้วยตัวของเราเอง ไม่ต้องไปรอคอยบุญใคร