ส่งเวนียธรรม...ความแตกต่างบนความเหมือน : หน้า 59/63

ยิ้นอดีต...ท่องประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา ตอนที่ ๒๗ ภาพ : พ. นิภิฏฐ์ณาณูโณ หลวงพี่เปรม ส่งเวนียธรรม...ความแตกต่างบนความเหมือน "มนุษย์ทุกคนไม่ว้าเด็ก ผู้หญิง โฉลก มังสัง และอยากฆ่าลั่นต้องตาย ชีวิตของสัตว์เปรียบเหมือนขนนขปีนแล้ว เด็กบ้าง ผู้บ้าง สุกบ้าง ดิบนบ้าง ซึ่งล้วนมีความแตกสายเป็นที่สุด ยิ่งของเรานั้น ชีวิตของเราลือน้อย เราย่อพวกเธอไป เราย้ำที่พึ่งแต่คนแล้ว พวกเธออย่าเผลอมา มี่สิทธิ มีสีี มีผลบริสุทธิ์ มีความดำรงคคสู้กัน รักษาชีวิตของตนไว้ ผู้ไม่ประมาทอยู่ในธรรมวินัยนั่น ละการเวียนว่ายตายเกิดแล้ว (ศิษ์นิยม มหาวรรคร. ๑๐/๑๑๕/๑๓๓-๑๓๓ ไทย.มรด) เด็ก เกิดขึ้น ผู้ใหญ่ อยู่- ลาออก รวย จน ตั้งอยู่ มีใหญ่ (ไม่ ลาออก รวย จน) เสมอสาย ตาย ที่สุดแห่งทุกข์ (นิพพาน) "ส่งเวนียธรรม" ๑. ไม่ประมาท (ระลึกถึงความตาย) ๒. มีสติ (ระลึกถึงความประกอบบุคคล) ๓. มีศีล (รักษาศีลอย่างน้อยศีล ๕ ทุกคน) ๔. มีมักมื่น (ในหนทางพระนิพพาน) ๕. รักษาจิตของตน (ให้ตั้งมั่นและผ่องใส) ส่งเวนียสถาน เป็นสถานเตือนใจให้ไม่ประมาทและมีกำลังใจทำความดี ส่งเวนียธรรม เป็นธรรมที่ทำให้ไม่ประมาท มีความโลภมากความดีกำลังใจ เพื่อสู้ทางแห่งสุดุติพจน์ มีที่พึ่งของตนเอง และเข้าสู่พระนิพพานนานทุกข์ ไม่ต้องกลับมาเกิดอีกครับ