ข้อความต้นฉบับในหน้า
ชึ่งเหมือนกับเราได้ดอกย้ำเป้าหมายชีวิตในการเกิดมาสร้างบารมีของเรา พอถึงจุดหนึ่งเรามีเป้าหมายในการที่จะสั่งสมบุญบารมีมา เรามีความตั้งใจตั้งแต่เด็กว่าอยากเป็นประธานิน ให้ได้สักครั้งในชีวิต ตอนนั้นการทำบุญเป็นสิ่งที่มาก เราต้องต่อสู้จิตใจตัวเอง เงินล้านบาทคือความปลอดภัยในชีวิต เราเหมือนเป็นหัวหน้าครอบครัว พอเราเสียไปแล้ว และเรามีชีวิตที่ต้องดูแลด้วยรายได้ของเราคนเดียว แต่เรามีโอกาสฟังหลายเรื่องที่หลวงพ่อสอนในโรงเรียนฝันในฝันวิทยา ว่าในเมื่อเราตั้งใจแล้ว มันเป็นโอกาสที่เราจะได้ตัดความตระหนึในใจของเรา ตอนไปเบิกเงินมายังคิดว่าจะดีหรือ จะไหวหรือ สุดท้ายต้องนั่งสมาธิแล้วออกเงินว่า ถ้าวันนี้ก็ฉิบุดเหต เสียชีวิต เรายังไม่มีโอกาส สั่งสมบุญ พอคิดได้อย่างนี้ เราจึงตัดสินใจว่า ปีนี้จะเป็นประธานินให้ได้ ชนะที่เขาไปที่รับบริจากก็ยังอวดหวั่นไหวไม่ได้ แต่พอเรายื่นเงินทำบุญไปแล้วก็เกิดความปลื้มปีติ โล่งใจเหมือนเราชนะแล้ว ชนะสิ่งที่เราต่อสู้กับมันมานาน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทำดี เราคิดว่าบุญเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราพบเจอแต่สิ่งดี ๆ ได้พบเจอคนดี ๆ ได้พบเจอโอกาสดี ๆ บุญจึงเป็นบุญแรกที่เรานึกถึงง่ายที่สุด เพราะว่าเป็นบุญที่เราไม่ได้ทำมาด้วยความยาก ยืนจำได้ว่าเป็นปีที่นำท่ม เรายึดว่าจะดีในบัดนี้หลายอย่างในครอบครัวเราก็ทำได้ดี ในตอนนั้นทำงานตั้งแต่ ๑๐ ปี กว่าจะเก็บเงินได้ ๑ ล้านบาทแรก แต่การที่เราได้สั่งสมบุญเรื่อย ๆ เราก็คิดว่าบุญจะส่งผลให้เรามีโอกาสเปลี่ยนนงาน ไปทำงานที่มีรายได้ดีขึ้น
ณ วันนี้รายได้สูงมากกว่าในอดีตหลายเท่า มีลามปามวิธิธรรมมากขึ้น ครอบครัวเราเมื่อก่อนลำบาก ตอนนี้ชีวิตสบาย มีเวลาสงบสุข มีเวลาไปทำบุญ ถวายศพตามาตาการ ชีวิตดีขึ้นจริง ๆ ค่ะ ดีกว่าในอดีตเยอะมาก
ตุลาคม ๒๕๖๓ อยู่ในบูญ ๑๑