ข้อความต้นฉบับในหน้า
บุญที่ทำให้ไปเกิดเป็นพระอินทร์
หากได้ศึกษาประวัติของพระอินทร์จะพบว่า การที่ได้ไปเกิดเป็นเทพผู้ปกครองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ได้ ก็เพราะในสมัยท่านเกิดเป็นมนุษย์ชื่อ “มมมานพ” ท่านได้สมาทานวัตรตบะ ๗ ตลอดชีวิต อีกทั้งยังได้บุญสำคัญมากอีกบุญหนึ่งก็คือ “คิดทำนานหนทางเดินให้รวบเรียบ” เพื่อให้ผู้นั้นสัญจรผ่านไปผ่านมาเดินทางอย่างสะดวกสบาย มีความสุข เมื่อคิดอย่างนี้แล้วพ่วงเข้าอีกว่ารีบออกจากบ้านไปได้ก็ไม่ถนัดถนัดหนทาง กระวีถะวาดเอาขอบมา ตลี้ดินเหนิมทำถนนให้เรียบโดยลำพัง แม้จะเหี้ยวน้อยมากเด็เป็นด้วยความมุ่งบิตบกาบจนคนที่เดินผ่านไปผ่านมามองความทุ่มเทบานดินนั้น จึงนึกถามขึ้นว่า..กำลังทำอะไร ?
ท่านก็ตอบด้วยความปลื้มว่า..“ฉันก็กำลังทำทางไปสวรรค์ของฉันสิ”
เมื่อคนถามได้รับคำตอบอย่างนั้นแล้ว ก็อไม่ติด เกิดแรงบันดาลใจอย่างแรงกล้า อยากจะได้บุญบ้าง จึงมาช่วยกันจัดสร้างถนนอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนี่ย และด้วยความตั้งใจที่ช่วยกันทำจนมีความสุขเนือง ทำให้ผู้นั้นมาขมยอมนับชั่วโมงสร้างถนนรวมทั้งหมดเป็นจำนวน ๑๓ คน จนได้ถนนทางราบเรียบยาว ๑-๒ โยชน์
แม้ผมบาดและสาหายทั้ง ๑๓ คน จะสร้างถนนด้วยความบริสุทธิ์ใจจนกระทั้งเสร็จสมบูรณ์ แต่อนิจจา..ยังมีคนไม่เข้าใจท่าน แกไม่ใส่ใจท่านต่างๆ นานา และเอาเรื่องไปฟ้องพระราชา