การสร้างบารมีและคุณค่าของชีวิต : หน้า 48/90

? หลวงพ่อตอบปัญหา พระภาวนาวิริยคุณ ก็จะเกิดเป็นบุญที่มีคุณภาพพิเศษขึ้นมา บุญที่มีคุณภาพพิเศษ อันเกิดจากการเอา ชีวิตเป็นเดิมพันในการทำความดีนี้ ท่านเรียกว่า “สร้างบารมี" หรือเรียกสั้นๆ ว่า “บารมี” ก็ได้ ๒. บารมี หมายถึง นิสัยดีๆ เมื่อทำความดี โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันเป็นประจำ ครั้งแล้วครั้งเล่า ปีแล้วปีเล่า ชาติแล้วชาติเล่า ในที่สุดก็เกิดเป็น นิสัยดีๆ ขึ้นมา คือนิสัยชอบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ในการสร้างความดี ผู้ใดตั้งใจสร้างบารมีมาอย่างดี ใจของเขาจะ ผ่องใสเป็นปกติ ทำให้นอกจากจะฉลาดแล้ว ยังมี สติสัมปชัญญะ ไม่เผลอไผล ไปคิด ไปพูด ไปทำ ในสิ่งที่ไม่ดี นี่คือหลักการของการสร้างบารมี มนุษย์ทุกคน หรือแม้แต่พระสัมมาสัมพุทธ เจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลาย ก็ต้องสร้างบารมีด้วย กันทั้งนั้น เพราะว่าทันทีที่คลอดจากครรภ์มารดา ร่างกายของคนเราจะมีเชื้อโรคบางอย่างติดมาด้วย ก็เลยต้องมีการฉีดวัคซีน ต้องมีการปลูกฝีกัน ยังไม่พอ แม้ใจของเราก็มีเชื้อร้ายฝังอยู่ ทำนองเดียวกันกับเชื้อโรคที่อยู่ในร่างกาย พระ สัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเรียกเชื้อร้ายที่เข้ามาเพาะ เข้ามาฝังอยู่ในใจของมนุษย์ว่า “กิเลส” เจ้ากิเลสนี้นอกจากคอยกัดกร่อนบ่อนทำลาย ให้ใจของเราอ่อนล้าลงไปแล้ว ยังคอยบีบคั้นให้ใจ ของเราคิดร้ายๆ อีกด้วย คือ คิดโลภ คิดโกรธ คิดหลง คิดอิจฉาตาร้อนสารพัด ถ้าเรายอม ทำตามที่กิเลสบีบคั้นก็จะต้องพบกับความเดือดร้อน เพราะกรรมร้ายที่เราทำไปนั้น ผู้ที่ฉลาด ผู้ที่มีปัญญา ท่านมองออกว่า ถ้า อย่างนั้นต้องสร้างภูมิคุ้มกัน ต้องสร้างภูมิต่อต้าน การบีบคั้นของกิเลส ให้กับใจขึ้นมาให้ได้ ด้วยการ สร้างบารมี วัคซีนป้องกันเชื้อโรคได้ ฉันใด บารมีที่ แก่กล้าก็ฆ่ากิเลสที่อยู่ในใจได้ ฉันนั้น การสร้างบารมีจึงเป็นเรื่องของคนที่มีใจ ผ่องใสเป็นปกติ มีความเฉลียวฉลาดเป็นปกติ มี สติสัมปชัญญะบริบูรณ์เป็นปกติ ไม่ใช่เรื่องของ ความเผลอไผล หรือว่าขาดสติ เพราะฉะนั้น จึงต่างกับการฆ่าตัวตายของ มนุษย์ทั้งหลายอย่างยิ่ง เพราะมนุษย์ที่ฆ่าตัวตาย ไม่ใช่แค่เกิดจากการเผลอสติเท่านั้น แต่ว่าเกิด จากการขาดสติ ขณะที่ขาดสติ ใจของเขาจะมืดซื้อยิ่งกว่า เข้าถ้ำ จะขุ่นคลักยิ่งกว่าโคลน หรือยิ่งกว่าเอาใจ ไปจุ่มในน้ำหมึกที่มีสีดำเสียอีก ใจจึงเต็มไปด้วย ความโง่เขลา เมื่อมีใจที่เต็มไปด้วยความโง่เขลา จึงทำให้ มองไม่เห็นคุณค่าของร่างกายมนุษย์ ที่ประกอบ ด้วยเลือดเนื้อว่า ร่างกายที่เหมาะที่สุดในการ ทำความดีทุกรูปแบบนี้ กว่าจะได้มานั้นแสนยาก ต้องสร้างบุญมาไม่รู้กี่โกฏิ กี่กัป ได้มาแล้วแทนที่จะเอาไปทำความดี กลับ อาศัยความน้อยอกน้อยใจบ้าง ความอึดอัดขัดข้อง บ้าง ทั้งที่เรื่องเหล่านั้นสามารถแก้ไขได้ แต่ด้วย ความที่ขาดสติสัมปชัญญะ มองไม่เห็นคุณค่าของ ร่างกาย ไม่เห็นคุณค่าของชีวิตมนุษย์ ก็เลยฆ่า ตัวตาย บุญที่มีคุณภาพพิเศษ อันเกิดจากการเอาชีวิตเป็นเดิมพันในการ ทำความดีนี้ ท่านเรียกว่า “สร้างบารมี” หรือเรียกสั้นๆ ว่า “บารมี” อยู่ ปะ ๔๖