การฟื้นฟูวัดมหาธาตุในประเทศไทย : หน้า 55/90

รวมใหม่ในประเทศไทย ในปีพระราช พระครูพัชรธรรมโสภิต รองเจ้าอาวาสวัด มหาธาตุ จ.เพชรบูรณ์ เล่าให้ฟังถึงสภาพวัดก่อนที่ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ พระราชพัชราภรณ์ จะ ย้ายมาจำพรรษาที่นี่ว่า “โดยสภาพของวัดทั่วๆ ไป จะเป็นหลุมเป็นบ่อ บ่อลึกบ้าง ตื้นบ้าง ต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้เล็ก ต้นหญ้าขึ้นเต็มบริเวณไปหมด” คุณยายสวาท ตันติบูรณ์ สาธุชนที่มาวัด ตั้งแต่สมัยแรกๆ เล่าว่า “สภาพวัดไม่สวยงามและ ทรุดโทรม ศาลาที่เราขึ้นไปอยู่ก็เป็นศาลาไม้ หลังคา ก็รั่ว พื้นก็ผุ” คุณลุงบุญยืน ลูกเกด มัคนายกวัด เล่าเพิ่ม เติมว่า "ถ้าน้ำท่วมก็ลำบากมาก เพราะท่วมหลาย วัน พระเณรที่อยู่ที่นี่ก็ลำบากในการขบฉัน” วัดมหาธาตุ ได้ชื่อว่าพลิกฟื้นจากวัดร้าง กลายเป็นวัดรุ่งอีกครั้ง เมื่อได้รับการบูรณะอย่าง จริงจังและชัดเจนในสมัยของพระเพชรบูรณคณาวลัย (แพ ธมฺมธริโก) เจ้าอาวาสรูปที่ ๙ ซึ่งปกครองวัด อยู่ในช่วงปีพุทธศักราช ๒๔๘๓-๒๕๒๓ ซึ่งขณะนั้น พระราชพัชราภรณ์ มีสมณศักดิ์เป็นพระมหาสุรินทร์ ชุตินฺธโร ได้ร่วมสร้างวัดเคียงคู่กันมากับหลวงพ่อแพ พระเดชพระคุณหลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า “เมื่อ ไล่เรียงกันไปมาแล้ว ก็ทราบว่าหลวงพ่อแพเป็น ญาติกับอาตมา โดยมีศักดิ์เป็นลุง ท่านต้องการจะ ให้มาเปิดการศึกษาภาษาบาลี เพราะว่าที่วัดนี้เป็น วัดเจ้าคณะจังหวัด แต่ไม่มีการศึกษา พระราชพัชราภรณ์ เป็นผู้ที่ปรับปรุงพัฒนา วัดให้เจริญรุ่งเรืองในด้านต่างๆ มากมายทั้งใน ด้านสาธารณูปโภค สร้างถาวรวัตถุ บูรณะ ต่อเติม ปรับปรุงศาสนสถาน รวมทั้งด้านการศึกษาของ คณะสงฆ์ “ตอนนั้นมีศพตำรวจที่ถูกยิงตาย ๑๑ ศพ ฝังไว้ในวัดมหาธาตุ เขาทำการขุดศพขึ้นเพื่อทำบุญ เราจึงขอไม้โลงศพเขา ๑๑ โลง เอามาทำพื้นกุฏิ ให้พระภิกษุสามเณรอยู่ นักเรียนรุ่นแรก เขาเรียก กันว่า รุ่นโลงผี หมายความว่า อาศัยโลงผี ถ้าไม่มี โลงผี ก็ไม่มีที่อยู่กัน” พระเดชพระคุณหลวงพ่อเล่า ให้ฟังอย่างน่าสนใจ นอกจากนี้ท่านยังเล่าให้ฟังถึงการสร้าง โรงเรียนพระปริยัติธรรมในครั้งสมัยที่เริ่มบุกเบิกว่า “เราไปขอไม้เขา หมายถึงไม้ทุบเปลือก ไม้ที่เป็น ต้นเล็กๆ บ้าง ไม้ไผ่บ้าง เอามาปลูกกันเป็นโรงเรียน เราเรียกโรงเรียนสมัยนั้นว่า โรงเรียนเล้าไก่ เอาไม้ไผ่ มาขัดแตะเป็นเล้าไก่อย่างนั้น ๒ อาคาร จากนั้นก็ พยายามหาเงินมาสร้างโรงเรียน แต่ก็ไม่ได้เงินจาก