ข้อความต้นฉบับในหน้า
วันหนึ่ง ท่านได้ไปพบเจดีย์ที่ปรักหักพัง มีเถาวัลย์
และกอหญ้าขึ้นปกคลุมอยู่ในป่า เกิดจิตนอบน้อมว่า
พระเจดีย์นี้ เป็นที่ระลึกถึงพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ผู้ประเสริฐสุด มีสภาพหักพังเช่นนี้ดูไม่งามเลย จึงได้
แผ้วถาง เอาต้นไม้เถาวัลย์ และกอหญ้าออกไปทิ้ง
ปัดกวาดบริเวณโดยรอบจนสะอาด ทำให้เป็นสถานที่
ควรแก่การมาสักการบูชา เมื่อทำความสะอาดเสร็จ
เรียบร้อยแล้ว ก็มีจิตผ่องแผ้วเลื่อมใสในพระบรมศาสดา
ได้กราบไหว้พระเจดีย์แล้วจึงกลับไปสู่ที่อยู่ของตน
ด้วยบุญที่ได้แผ้วถางที่พระเจดีย์ และกราบไหว้
ด้วยใจเลื่อมใสนั้น เมื่อละโลกแล้วได้ไปเกิด
ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีวิมานทองสวยงาม
รุ่งเรืองสว่างไสว สูง ๖๐ โยชน์ กว้าง ๓๐ โยชน์
ได้ท่องเที่ยวเสวยราชสมบัติ มียศยิ่งใหญ่กว่า
เทวดาทั้งหลายในเทวโลกถึง
ครั้ง
moo
ครั้นกลับมาสู่โลกมนุษย์ ได้เกิดเป็นพระเจ้า
จักรพรรดิ ปกครองทวีปทั้ง ๔ ด้วยรัตนะทั้ง ๒ ถึง
๒๕ ครั้ง และเกิดในภพชาติไหนๆ ก็ไม่เคยขัดสน
จนทรัพย์เลย มีทรัพย์สมบัติให้ได้ใช้สอยอย่าง
สะดวกสบายในทุกๆ ชาติ
จะท่องเที่ยวไปสู่ทิศไหน แม้จะเข้าไปสู่ป่าใหญ่
สถานที่นั้นๆ ก็สำเร็จเป็นที่พักพิงอาศัยได้ ทั้งใน
หนทางที่ดำเนินไปก็ปราศจากเสี้ยนหนาม หรือ
หลักตอให้สะดุดตาสะดุดใจ ด้วยบุญที่ได้แผ้วถาง
พระเจดีย์ในครั้งนั้น
63