วารสาร 'อยู่ในบุญ' : หน้า 88/90

อยู่ใน ที่ปรึกษา um พระมหาสมบุญ สมมาปุญฺโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระอารักษ์ ญาณารกุโอ พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิสกฺโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกฺขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินจุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิวํโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล พระสรพงษ์ สุทธสุทโธ, พระมหาเอก จนฺทูปโม พระสมบูรณ์ จิตฺตทนฺโต, พระธนรินทร์ สิริธโร, พระดิเรก พนฺธมุตโต, พระวีรพงษ์ สงขวํโส, พระมหาเอกพล เอกพโล, พระคมกฤธิ์ คุตฺตวํโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, ผศ.สุชีพ พะหูชนม์, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์, วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, อุษา จันตะกา, นิตยา จรุงจิตต์, สุธิดา จินดากิจนุกูล, เปรมจิต จงเจียมใจ ภัทรพร ศิลปาจารย์, ศิริพร นิรันตรัตน์, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, จีรนุช ชาติสงเคราะห์, อนุสิทธิ์ กล่อนศรี บรรณาธิการสารสนเทศ คนยา คูหากนก ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม อพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์ ภัทรา ศรีวสุธา, ดวงดาว ใต้ธงชัย, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, ชไมพันธ์ รักษาเกียรติ พระ แสงงาม, ชูเดช อนุรักษ์ ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๐-๖๗๗๑-๒๒๖๘ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐-๖๙๘๐-๐๙๗๒ โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถึงธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ- ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจําวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป จุดเปลี่ยนชีวิต ร่างกายของเราก็ดี สิ่งของที่เกี่ยวข้องกับเราก็ดี ไม่ว่า จะเป็นคนสัตว์สิ่งของ หรือจะเป็นอะไรก็ตาม ในที่สุดเราก็ ต้องจากมันไปสักวันหนึ่ง เหมือนไม้ที่เขาทิ้งไว้ในป่า ไม่มี แก่นสารสาระอะไรเลย ดังนั้นเราไม่ควรไปยึดมั่นถือมั่น ผูกพันอะไรกับมันมากจนปล่อยวางไม่ได้ เพราะเราเกิดมา เพื่อใช้สิ่งที่เกี่ยวข้องกับเรา เป็นเพียงแค่เครื่องมือหรือ อุปกรณ์ในการสร้างบารมีเท่านั้นเราตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้ เราต้องไปด้วยตัวของเราเอง ไปคนเดียว ไม่มีใครติดตาม ไปด้วยดังนั้นเราต้องรีบหาสาระแก่นสารให้กับชีวิตของตัวเอง ด้วยการสร้างบารมี เอาบุญกุศลติดตัวเองไปให้มากที่สุด และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือการปฏิบัติธรรม เพราะการปฏิบัติ ธรรม จะช่วยให้เราหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ จากความ ทุกข์ทั้งปวง และการปฏิบัติธรรมนอกจากจะเป็นการ กระทำที่ทำให้เราได้บุญมากที่สุด ยังเป็นการทำความดีอัน สูงสุด ประเสริฐที่สุดอีกด้วย โดยการทำใจหยุดนิ่งที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เพราะจุดนี้ จะเป็นจุดเปลี่ยนแปลง ชีวิตของเราให้ไปสู่ชีวิตที่มีคุณค่าที่ยิ่งกว่า ชีวิตเราจะมีสาระ มีแก่นสารอย่างน่าอัศจรรย์ ชีวิตเราจะพบความสุขที่แตกต่าง เพราะเราจะดำรงชีวิตเกี่ยวข้องกับโลกได้อย่างผู้พ้นโลก สมกับเป้าหมายการเกิดมาเป็นมนุษย์... อยู่ไห