ข้อความต้นฉบับในหน้า
ให้รีบทานถึงดวงใจ หยุดอยู่ในกลางดวงใสๆ อย่างสบายๆ ทำใจนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ใจเย็นๆ หากใครรติทีนิทถึงองค์พระแก้วใสได้ เราก็ นึกองค์พระเรื่อยไป นึกให้ต่อเนื่อง อย่าให้ผลอ ถ้าผลก็ให้นึกน้อมกลับมาใหม่ เริ่มต้นใหม่อย่าง ง่ายๆ พร้อมกับประคองใจด้วยบริการมวลาน ในใจเบาๆ ว่า "สัมมาอะระหัง สัมมาอะระหัง" อย่างสบายๆ ทำใจให้สบาย จนกว่าใจ จะหยุดนึ่ง
► พอใจหยุดนึ่งก็จะทิ้งคำวานาไปเอง โดยจะมีอาการคล้ายๆ กับเราสิมวานสัมมา อะระหังไป หรือเกิดความรู้สึกขึ้นมาในใจว่า ไม่อยากจะวกนาต่อไป ถ้าเกิดอาการและความรู้สึกอย่างนี้ เราไม่ต้องวกน "สัมมาอะระหัง" อีก แต่ว่าเมื่อใจของเราฟุ้งไปคิดเรื่องอื่น เราจึงย้อนกลับมาวน่า "สัมมาอะระหัง" ใหม่ ตรีกันถึง ดวงใส หยุดอยู่ในกลางดวงใสๆ อย่างสบายๆ ด้วยใจที่ชื่นบาน ทำอย่างนี้เรื่อยไป จนกว่าใจจะหยุดนึ่ง
► อย่าไปสนใจอากาศ มันจะร้อนอบอ้าวแค่ไหน ก็แล้วแต่ เราต้องฝึกให้ได้ในทุกสภาวะอากาศ