ฝันในฝัน : หน้า 50/84

Dream in Dream ฝันในฝัน จนได้รับรางวัลนักเรียนดีเด่นของโรงเรียน ๑ พยาบาลเอกชนซึ่งอยู่ใกล้ๆ วัด เพื่อเร่งหาเงินใช้ ทุนโดยเร็วที่สุด แต่ลูกก็ยอมรับว่า เมื่อลาออกมา เป็นหมอโรงพยาบาลเอกชน เวลาจะกินจะนอน ต่อมาเมื่อลูกได้เข้าเรียนนักศึกษาแพทย์ปี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้เข้าวัดพระธรรมกาย เป็นครั้งแรก จากการที่พี่ๆ ชมรมพุทธฯ ชวนเข้า ค่ายคุณธรรมวันแม่ นั่งสมาธิ ทายาทหญิง ทำให้เข้าใจและซาบซึ้งถึงเป้าหมาย ชีวิตในเส้นทางบุญนี้และได้ตั้งมโนปณิธานอันสูงส่งว่า ใจตลอดเวลาว่า วัน อบรมธรรม “หลังจากเรียนจบแล้ว เราจะรีบใช้ทุนอุทิศชีวิตเป็น หมอเป็นอุบาสิกาที่รักษาศีล Go แทบจะไม่มี ลูกไม่ได้นั่งสมาธิเหมือนแต่ก่อน แต่ ลูกก็ได้เงินเยอะ แม้ลูกต้องเหนื่อยกว่าเดิมเพิ่มอีก หลายเท่า แต่ลูกก็ทำด้วยความหวังอันโชติช่วงใน “ใกล้แล้วนะ....ใกล้ถึงเวลาที่จะปลอดกังวล ช่วยงานอยู่ที่วัด จะได้เข้ามาสร้างบารมีอย่างเต็มตัวในวัดแล้ว....” พระธรรมกายไปตลอดชีวิต...” เพราะลูกอยากใช้ ซึ่งเมื่อนึกถึงอย่างนี้ทีไร ลูกก็จะหายเหนื่อยและมี ทุกอนุวินาทีแห่งชีวิตเพื่อการสร้างบุญฝ่ายเดียว จึง กำลังใจท่วมท้นฮึดสู้ขึ้นมาทันที แต่ถึงกระนั้น เป็นเหตุให้ลูกตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง พัฒนา เวลาในการพักผ่อนของลูกมันน้อยเกินไป ไม่เพียง ความรู้ความสามารถ รักษาศีล ๘ ทำงานชมรมพุทธฯ พอต่อความต้องการของร่างกาย จึงเป็นเหตุให้ ด้วยความทุ่มเท บอกบุญสร้างองค์พระได้ถึง ๕๐ องค์ สุขภาพร่างกายของลูกอ่อนแอลงเรื่อยๆ ป่วยด้วย และยังจัดสอบตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้า เพื่อ โรคต่อมทอมซิลอักเสบเรื้อรัง ซึ่งปัจจุบันได้ผ่าตัด นำธรรมะไปสู่เยาวชนทั่วประเทศอีกเป็นล้านคน ออกไปแล้ว แต่โชคร้ายไปกว่านั้น เหตุการณ์อัน อีกทั้งมีผลการเรียนที่ดี โดยมี ๓ สิ่งอยู่ในใจตลอด เลวร้ายที่สุดก็ได้มาบังเกิดขึ้นกับลูกอย่างไม่ทันได้ เวลาคือ ๑) การปฏิบัติธรรม ๒) ภารกิจการเรียน ตั้งตัว และงานชมรม ๓) พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูก ทุ่มเททำกิจกรรมต่างๆ นี้ตามนโยบายของพระเดช พระคุณหลวงพ่อ หลวงพ่อทราบไหมคะว่า หลวงพ่อเป็นแรง บันดาลใจอันยิ่งใหญ่ ของนักศึกษาชมรมพุทธฯทุกๆ คน....หลวงพ่อเปลี่ยนดินที่ไร้ค่า ให้เป็นดวงดาว สกาวสดใส (you have changed stone to be star.) จากชีวิตของนักศึกษาธรรมดา กลับมีคุณค่า เป็นนักสร้างบารมี ที่ทุกนาทีมีแต่บุญ เมื่อลูกเรียนจบเป็นแพทย์อยู่ต่างจังหวัด แต่ ลูกก็ไม่เคยทิ้งธรรมะเลย ลูกยังคงรักษาศีล นั่ง สมาธิวันละ ๔ ชั่วโมง ในขณะรักษาคนไข้เห็นดวง ธรรมชัดใสสว่าง ณ ศูนย์กลางกาย วันเสาร์อาทิตย์ ลูกมาวัดไม่เคยขาดเลย ลูกทำอย่างนี้ตลอด ๑ ปีเต็ม จากนั้นลูกได้ตัดสินใจลาออกมาทำงานโรง ๑ ใน ในขณะที่ลูกเขียนใบงานแพทย์อยู่ ลูกมอง ไม่เห็นตัวหนังสือที่ตัวเองเขียน....เกิดอะไรขึ้นกับลูก!!! ลูกจึงพบหมอจักษุแพทย์ผู้เชี่ยวชาญพบว่า ลูกเป็น โรคภูมิคุ้มกันต่อต้านตัวเอง โรคนี้พบเพียง ล้านเท่านั้น แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือ อาการโรคนี้ของ ลูกเกิดขึ้นที่ตา!!! อาการคือ เส้นเลือดที่จอประสาท ตาทยอยแตก และแตกไปเรื่อยๆ ทำให้ลูกมองเห็น ก็แค่แสงมัวๆ สีขาวเหมือนกับมองผ่านหมอกหนาๆ ไปในทุกทิศทุกทาง ลูกพยายามรักษาตัวเองให้หาย โดยตระเวน หาหมอที่เก่งที่สุด ดีที่สุดหาตัวยาที่เยี่ยมที่สุดมารักษา และผ่าตัดตาถึง ๓ ครั้ง แต่อนิจจา....อาการของ ลูกไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้นแม้แต่น้อย ลูกเองรู้สึก กดดันและท้อแท้ในชีวิต ทั้งๆ ที่ลูกเป็นหมอ รู้วิธี การรักษา แต่กลับรักษาไม่ได้ ทุกวันนี้ลูกเป็นทุกข์มาก