วารสารอยู่ในบุญ: การเผยแผ่ธรรมะและการเข้าถึงความสุข : หน้า 82/84

อยู่ใน บุ ที่ปรึกษา ym พระมหาสมบุญ สมฺมาปุญโญ พระมหา ดร.สมชาย ฐานวุฑโฒ พระอารักษ์ ณาณารกุโข พระสมุห์อำนวยศักดิ์ มุนิสกฺโก บรรณาธิการบริหาร พระสมบัติ รกฺขิตจิตโต กองบรรณาธิการ พระดร.สมศักดิ์ จนฺทสีโล, พระวิชิต ผาสุกวาโส, พระตรีเทพ ชินจุกุโร, พระสนิทวงศ์ วุฑฒิโส, พระกล้าณรงค์ ญาณวีโร, พระมหาจตุรงค์ จตฺตมโล, พระสรพงษ์ สุทธสุทโธ, พระมหาเอก จนฺทูปโม พระสมบูรณ์ จิตฺตทนฺโต, พระธนรินทร์ สิริธโร, พระดิเรก พนฺธมุตโต, พระวีรพงษ์ สงฺขวํโส, พระมหาเอกพล เอกพโล, พระคมกฤธิ์ คุตฺตวํโส, พระทรงวุฒิ ชยวุฑโฒ, ผศ.สุชีพ พะหูชนม์, ผศ.สุภาศิริ พะหูชนม์, วรวรรณ ถนอมพงษ์, วันชัย ภัทรโกมล, วินิช พันธุ์วิริยรัตน์, อุษา จันผะกา นิตยา จรุงจิตต์, สุธิดา จินดากิจนุกูล, ภัทรพร ศิลปาจารย์, รัดเกล้า ลิ่วเฉลิมวงศ์, น้ำผึ้ง พุ่มมาลี, ระพีพรรณ ใจภักดี, จตุพร ภูคลัง บรรณาธิการสารสนเทศ เปรมจิต จงเจียมใจ, ดนยา คูหากนก ฝ่ายภาพ ศูนย์ภาพนิ่ง ฝ่ายศิลปกรรม อพงศ์ ลีลพนัง, กองพุทธศิลป์ วัลลภ นิลถนอม, ชัยชนะ กิตติโสภาพันธุ์, ภัทรา ศรีวสุธา, ดวงดาว ใต้ธงชัย, ศุภวิชฐ์ เหล่าเลิศพงษ์, ชไมพันธ์ รักษาเกียรติ ชฎารัตน์ จุติธรรมขันธ์, พีระ แสงงาม, ชูเดช อนุรักษ์ ฝ่ายโฆษณา ปราณี ชัยผดุง ๑-๖๗๗๑ - ๒๒๖๘ ฝ่ายสมาชิก อรุณี พลกลาง ๐-๑๓๐๖-๕๓๙๓ ผ่องศรี ทานาแซง ๐-๖๙๘๐-๐๙๗๒ โรงพิมพ์ บริษัท รุ่งศิลป์การพิมพ์ (๑๙๗๗) จำกัด วารสาร “อยู่ในบุญ” เป็นวารสารเพื่อการเผยแผ่ธรรมะ ในพระพุทธศาสนาเป็นรายเดือน มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ ๑.เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจใน ธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเกิดกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้า ถังธรรมะภายใน ๒.เพื่อปลูกฝังคุณธรรมแก่ประชาชนทุก เพศ ทุกวัย ทุกอาชีพและทุกระดับการศึกษา ต.เพื่อถ่ายทอดความรู้ในพระพุทธ ศาสนา ให้ง่ายแก่การนำาไปใช้ให้เป็น ประโยชน์ในชีวิตประจําวัน ๔.เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้คนใน สังคมเป็นคนดีที่โลกต้องการ ๕.เพื่อเป็นสื่อกลางในการสืบทอดอายุ พระพุทธศาสนาให้เป็นที่พึ่งแก่ชาวโลกสืบไป เราจะมีความสุขในทุกที่ได้อย่างไร คนเราแสวงหาสิ่งต่างๆ มาทั้งชีวิตก็เพราะต้องการความสุข แต่การจะมีความสุขอย่างแท้จริงได้นั้นต้องปฏิบัติธรรมให้เข้าถึง พระธรรมกายและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระธรรมกายภายใน ตลอดเวลา หากทำได้อย่างนี้ ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ณ สถานที่แห่งใด ก็มีความสุข เพราะเราจะรู้สึกอบอุ่น แม้ที่ๆ นั้นจะน่าสะพรึงกลัว สักเพียงใด ความสะดุ้งหวาดกลัวใดๆ จะไม่สามารถทำอะไรเราได้ เราจะรู้สึกปลอดภัยจากภัยทุกชนิด แม้ภัยในอบาย และไม่ว่าอะไร จะเข้ามาเป็นภัยหรืออุปสรรคในชีวิตเราจะสามารถทำใจให้อยู่ในสภาพ ปกติได้ตลอดเวลา ใจจะเต็มไปด้วยความสุขที่อัดแน่น เป็นเหมือน คลังแห่งความสุขที่ไม่มีขอบเขต เราจะพึงพอใจกับการเข้ากลาง ยิ่งเข้าก็ยิ่งนิ่งสงบ เหมือนขยายดินแดนแห่งความสุขให้กว้างออกไป เรื่อยๆ เราจะพอใจกับการนั่งนิ่งๆ อยู่เพียงอาสนะเดียวตามลำพัง แม้ไม่มีใครอยู่ด้วย เราก็จะไม่เหงา ไม่กลัว เพราะความเหงาความ กลัวมันเข้าไปในใจไม่ได้ เพราะมันสิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ เราจะเข้าสู่ ทะเลแห่งความรู้อันไม่มีขอบเขต เป็นความรู้เกี่ยวกับเรื่องความเป็น จริงของชีวิต เป็นความรู้ที่เกิดจากการเห็นแจ้ง เราจะเห็นว่าอานิสงส์ของการหยุดนิ่งนี้ช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน และคุ้มค่ามากกับการที่เราจะลงทุนเข้าถึง โดยการให้โอกาสตัวเองมา หลับตาหยุดนิ่งทำสมาธิ อะไรที่คุ้มเรา...ก็ควรลงทุน เพราะสิ่งที่ไม่คุ้ม เรายังเคยลงทุนกับมันเลย ดังนั้น..ให้โอกาสกับตัวเองในการเข้าถึงพระธรรมกายเถอะ เพราะเราหวังความสุขที่แท้จริงของชีวิตไม่ใช่หรือ....!!