ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทำไมตัวอยู่ตรงกลาง เป็นดวงดำมืดสนิทเดียว บางช่วงก็ยาว บางช่วงก็สั้น ยิ่งเราหยุดเร่งความสว่างภายในเกิดขึ้น ความมืดก็อาจจางไป ไอ้ที่ดำมันก็จะค่อย ๆ ใสขึ้น สว่างขึ้น จนกระทั่งหมดไปในที่สุด
แม่จะสูญเสียทรัพย์แต่เรายังมีสมบัติดีใหญ่ อยู่กับตัวเรา คือ ร่างกายกับจิตใจ และก็ศูนย์กลางกายฐานที่ ๓ เรามี เนื้อ มีหนัง มีแขน มีกะ มีใจ มีศูนย์กลางกาย เราก็หยุดลง ไปตรงกลาง หยุดเข้าไปเรื่อย ๆ เหมือนขุดหาดน้ำ น้ำตัน ๆ น้ำมันไม่ไหล ก็จุดสีลงไปอีก เดียวมันก็ไหล หยุดตัน ๆ มันยังไม่พ้น วิบากรรมนก็หยุดในหยุดให้นักเข้าไป เดียวเราก็พ้นวิบากรรมนั้น ต้องทำอย่างนี้นะลูกนะ ถึงจะถูกหลักวิชา
เพราะฉะนั้น นักสร้างบารมีต้องเข้มแข็ง ต้องใช้สติกับปัญญาของเรา อย่าไปท้อแท้ อย่าท้อถอย อย่าน้อยอกน้อยใจ วิตกังวล คิดว่าบุญไม่ช่วยเรา เราทำตั้งเยอะ อย่าไปคิดอย่างนั้น คิดผิดแล้วคิดใหม่ได้ เราจะมีเนื้อมีหนัง มีทานมนุษย์อยู่ ความคิดที่ผ่านไปแล้วก็แล้วไป แต่วันนี้ คิดใหม่ พุดใหม่ ทำใหม่ สักวันหนึ่งจะเป็นวันแห่งชัยชนะของเรา
๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๔