ข้อควรระวังในการฝึกสมาธิ สิ่งที่ต้องสั่งสม คือ บุญกุศล เล่ม 1 หน้า 252
หน้าที่ 252 / 259

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เสนอข้อควรระวังในการฝึกสมาธิ โดยเน้นการไม่ใช้กำลังเพื่อไม่ให้จิตเคลื่อนจากศูนย์กลาง และแนะนำให้ทำใจให้เป็นกลาง ไม่กังวลถึงการกำหนดลมมหายใจเข้าออก เพื่อเข้าถึงพระธรรมภายใน นอกจากนี้ การฝึกสมาธิควรมีองค์ประกอบของอโลกกสิณ เพื่อสร้างพื้นฐานที่ดีสำหรับการเจริญวิชชาในภายหลัง อ่านเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-ข้อควรระวังในการใช้กำลัง
-การทำใจให้เป็นกลาง
-การไม่กังวลถึงลมมหายใจ
-ความสำคัญของการฝึกสมาธิ
-องค์ประกอบของอโลกกสิณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ข้อควรระวัง ๑. อย่าใช้กำลัง คือ ไม่ใช่กำลังใด ๆ ทั้งสิ้น เช่น ไม่บีบกล้ามเนื้อ ตา เพื่อให้เห็นนิมิตเร็ว ๆ ไม่เกร็งแขน ไม่เกร็งกล้ามเนื้อหน้าท้อง ไม่เกร็งตัว ฯลฯ เพราะการใช้กำลังตรงส่วนใดของร่างกายก็จะทำให้จิตเคลื่อนจากศูนย์กลางกายไปสู่จุดนั้น ๒. อย่าอยากเห็น คือ ทำใจให้เป็นกลาง ประคองสติ มิให้ผลอจากบริการมาและบริการนิมิต ส่วนจะเห็นนิมิตเมื่อได้น้อยอย่าถงวล ถ้าถึงเวลแล้วบมเห็นเอง การบังเกิดของดวงนิมิตนั้น อุปมาเสมือนการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ เราไม่อาจจะเร่งเวลาได้ ๓. อย่ากังวลถึงการกำหนดลมมหายใจเข้าออก เพราะการฝึกสมาธิ เพื่อให้เข้าถึงพระธรรมภายใน อนุสรณ์นึกถึง “อโลกกสิณ” คือ กสิณความสว่างเป็นบทเบื้องต้น เมื่อฝึกสมาธิจนเข้าถึงดวงปฐมมรรต คือ ฝึกสมาธิต่อไปผ่านกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม จนกระทั่งเข้าถึงพระธรรมกายแล้ว จึงเจริญวิชชาในภายหลัง ดังนั้น จิงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมมหายใจเข้าออกแต่ประการใด
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More