การปฏิบัติพรหมจรรย์และการเจริญสมาธิ สิ่งที่ต้องสั่งสม คือ บุญกุศล เล่ม 1 หน้า 157
หน้าที่ 157 / 259

สรุปเนื้อหา

มัญญา คือ ใจนิ่งที่ขยายความเมตตาไปยังผู้อื่นและสัตว์ การงดเว้นเมถุนธรรมไม่ร่วมประเวณี ทำให้มีความยินดีเฉพาะในคู่ครองของตน สัมมาสันโดษได้นำไปสู่การมีความเพียรในการเจริญสมาธิภาวนา รักษาศีล และบำเพ็ญอริยมรรค 8 ประการ โดยมุ่งหมายไปสู่การปฏิบัติไตรสิกขา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา เพื่อทำให้หมดกิเลสและหลุดพ้นจากทุกข์ การปฏิบัติปพรหมจรรย์ให้มีวัตถุประสงค์คือการละการยึดติดและความทุกข์โดยการดำเนินตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.

หัวข้อประเด็น

-ใจนิ่งและเมตตา
-การงดเว้นเมถุนธรรม
-สัมมาสันโดษ
-การเจริญสมาธิ
-การรักษาศีล
-อริยมรรค 8
-ไตรสิกขา
-การปฏิบัติพรหมจรรย์
-การหมดกิเลส

ข้อความต้นฉบับในหน้า

มัญญา คือ ใจนิ่ง ขยาย มีเมตตาแผ่ไปกว้างขวาง เกิดความรู้สึกเป็นมิตรต่อคนและสัตว์ หมดความรู้สึกเป็นศัตรูต่อใครทั้งหมด 5. การงดเว้นเมถุนธรรม ไม่ร่วมประเวณี ไม่มีเพศสัมพันธ์ เว้นขาดจากความยินดีในกามกิจก 6. การยินดีเฉพาะในคู่ครองของตนเองที่เรียกว่า สัมมาสันโดษ คือ ไม่อายอ gêรษหรือสามีของตน 7. การเป็นผูมีความเพียรในการเจริญสมาธิภาวนา 8. การรักษาศีล 9. การบำเพ็ญอริยมรรคมีองค์ 8 คือ ดำเนินไปในหนทางสายกลาง 10. การปฏิบัติอยู่ในไตรสิกขา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา รวมความว่า การทำตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งหมด คือ การปฏิบัติอยู่ในไตรสิกขา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา นี้จัดเป็นพรหมจรรย์ทั้งสิ้น การปฏิบัติปพรหมจรรย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อทำให้สละอาสะให้หมดสิ้น จะได้สลัดตนพันจากกองทุกข์ ที่สุดแห่งพรหมจรรย์ คือ ปฏิบัติวิปัสสนา 10 อย่างนี้แล้วไปถึงที่สุด ก็คือ หมดกิเลส ๒๖ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๘
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More