เสียงดังและการปฏิบัติธรรม สิ่งที่ต้องสั่งสม คือ บุญกุศล เล่ม 1 หน้า 207
หน้าที่ 207 / 259

สรุปเนื้อหา

การสร้างเสียงดังกวนใจขณะปฏิบัติธรรมทำให้เกิดภาวกรรม ซึ่งอาจเป็นอุปสรรคในการฝึกปฏิบัติธรรมได้ การมีมือถือที่ทำให้เกิดการสนทนาแม้ในสถานที่ไม่เหมาะสม เช่น ห้องน้ำ สามารถทำให้สมาธิหลุดลอย เมื่อมีการพูดคุยในเวลาที่ไม่ถูกต้อง เช่น คุยระหว่างที่ขับรถหรือทำกิจกรรมอื่น นี่เป็นบทเรียนให้เราต้องระวังการใช้อุปกรณ์เทคโนโลยีให้เหมาะสม เพื่อให้เราไม่หลงลืมหรือทำให้การปฏิบัติธรรมเสียไป

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของความเงียบ
-ผลกระทบของเสียงดัง
-การใช้เทคโนโลยีในชีวิตประจำวัน
-การปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้อง
-อุปสรรคในการฝึกสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การทำให้เกิดเสียงดังไปบรบวนผู้ประพฤติปฏิบัติธรรม จะมีภาวกรรม คือ จะเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติธรรมของเรา ทำให้ปฏิบัติไม่บ่กบ บรรลุธรรมซ้ำ และอวัญวที่เกี่ยวกับการฟังเสียงหรือหูของเราใช้งานไม่ค่อยได้ดีเหมือนของคนอื่น อย่างน้อยก็ ๕๐๐ ชาติ เพราะฉะนั้นเป็นสิ่งจำเป็นที่หลวงพ่อจะต้องแนะนํา มือถือนี้เปลนะแ พอมือแล้วมันมีวิญญาณ เดินไป คุยไป แต่ก่อนไม่มีมือถือนะ ไม่คุย พอมีมือถือ เดินไป คุยไป เดินคนเดียก็คุยคนเดียว อยู่ในรถ มือหนึ่งถือพวงมาลัย อีกมือหนึ่งถือมือถือ แต่ตอนเข้าห้องน้ำยังถือไปคุยกันต่อในห้องน้ำ ตากล้องเหมือนกัน ถือกล้องนี้มันมีวิญญาณต้องถ่าย เจอใครถ่ายจะไปเรื่อย จิ้ง ตุ๊กแก ต้นไม้ คน สัตว์ สิ่งของ หรือถือหนังสติ๊ก ถือแล้วต้องยิง เอาลูกกระสูนใส่ ยิงโนิน ยิงนี้ มันมีวิญญาณ มือถือก็เหมือนกัน ถามมีแล้วต้องพูด บางทีหลวงพ่อเดินเฉียดผ่าน ๆ ไป คุยเสเขาคุยอะไรเรื่องสำคัญ ปัดโธ่ บอกว่าอย่าลืมเอาข้าวไปเลี้ยงแมวด้วย อะไรจะนาดนั่น ฟังดูแล้วแปลกดี เพราะฉะนั้นปิดเครื่องนะลูกนะ ๑๓ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More