ข้อความ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 19 / 119

๓๗ พาลแล ย่อมไม่สรรเสริญทาน ส่วนนักปราชญ์ อนุโมทนาทานอยู่ เพราะเหตุนั้นนั่นเอง นัก ปราชญ์นั้น จึงเป็นผู้มีสุขในโลกหน้า เรื่องนายกาละบุตรของอนาถบิณฑิกเศรษฐี ปฐพยา เอกรชเชน สคฺคสฺส คมเนน วา สพฺพโลกาธิปจ

ข้อความนี้กล่าวถึงการทำทานและความสำคัญของนักปราชญ์ที่อนุโมทนาทาน ผู้ที่มีจิตบริสุทธิ์ในการทำทานจะได้รับความ…

๔๒ ในกาลใด พระพุทธเจ้าผู้เป็นยอดบุรุษ ประทับ อยู่เหนือบัณฑุกัมพลศิลา ณ ควงไม้ปาริฉัตตกะ ในภพดาวดึงส์ ในกาลนั้น เทพดาทั้งหลายใน หมื่นโลกธาตุประชุมพร้อมกันแล้ว เข้าเฝ้าพระ สัมพุทธเจ้าผู้ประทับอยู่บนยอดเ

…ัสยกย่องอังกุรเทพบุตรผู้ให้ทานเป็นอันมากและบรรยายถึงความเปล่งปลั่งของพระองค์ที่เหนือกว่าเทพทุกองค์. ข้อความนี้สร้างความเข้าใจเกี่ยวกับคุณงามความดีและการสักการะพระพุทธเจ้า. dmc.tv

៥៤ นั่นแลไม่เกษม สรณะนั่นไม่อุดม เพราะบุคคลอาศัย สรณะนั่น ย่อมไม่พ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ ส่วนบุคคลใด ถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ่ง ย่อมเห็นอริยสัจ ๔ (คือ) ทุกข์ เหตุให้ เกิดทุกข์ ความก้าว

ข้อความนี้พูดถึงความสำคัญของการเห็นพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์เป็นสรณะ ซึ่งช่วยให้เข้าใจอริยสัจ ๔ นำไปสู่การ…

๑๑๕ เรื่องนิดรณก็ อลชฺชิตาเย ลชฺชนฺติ ลชชิตาเย น ลชชเร มิจฉาทิฏฐิสมาทานา สัตตา คจฺฉนฺติ ทุคคต อกเย ภยทสฺสิโน ภเย จ อภยทสฺสิโน มิจฉาทิฏฐิสมาทานา สัตตา คจฺฉนฺติ ทุคคตินติ สัตว์ทั้งหลาย ย่อมละอายเพราะสิ่

ข้อความในเนื้อหานี้กล่าวถึงมิจฉาทิฏฐิที่ส่งผลให้สัตว์ทั้งหลายเข้าถึงทุคติ โดยชี้ให้เห็นถึงความอับอายในการมอ…

๑๒๒ ยักษ์ทั้งหลายย่อมไม่เล่นกับเหล่าชนผู้รักษา อุโบสถประกอบด้วยองค์ ๔ ตลอดดิถีที่ ๑๔ ที่ ๑๕ และที่ ๘ แห่งปักษ์ และตลอดปาริหาริยปักษ์ ผู้ ประพฤติพรหมจรรย์อยู่ ท่านได้สดับคำของพระ อรหันต์ทั้งหลายดังนี้

…งเป็นสิ่งสำคัญ หากท่านกำลังทำความดีอยู่หรือยังไม่ทำบาปกรรมในทุกขณะก็จะช่วยให้ลดทุกข์ได้ในท้ายที่สุด ข้อความนี้จึงเป็นการเตือนเพื่อให้สำนึกในความดี

๑๒๓ โยม ชนทั้งหลายย่อมร้องไห้ถึงคนที่ตายไปแล้ว หรือยังเป็นอยู่ (แต่) ไม่ปรากฏ โยม โยมเห็นฉัน ซึ่งเป็นอยู่ ไฉนจึงร้องไห้ถึงฉันเล่า โยม มติ วา ปุตฺต โรทนฺติ โย วา ชีวํ น ทิสสติ โย จ กาเม จชิตวาน ปูนราวๆ

ในข้อความนี้กล่าวถึงความรู้สึกของผู้คนที่ร้องไห้เมื่อสูญเสียคนที่รักหรือเมื่อเผชิญกับการตาย ทั้งยังตั้งคำถามเ…

๑๔๐ มุญฺจ ปุเร มุญฺจ ปจฺฉโต มชเฌ มุญฺจ ภวสฺส ปาร สพฺพตฺถ วิมุตฺตมานโส น ปุน ชาติชร์ อุเปหิสีติ ท่านจงเปลื้อง (อาลัย) ในกาลก่อนเสีย จงเปลื้อง (อาลัย) ข้างหลังเสีย จงเปลื้อง (อาลัย) ใน ท่ามกลางเสีย จึงเ

ข้อความนี้เสนอแนวทางในการหลุดพ้นจากความทุกข์ โดยการปล่อยวางจากอาลัยในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เป็นการสอนให้เข…

๑๖๕ ทำไม่ได้นะ พราหมณ์ เรื่องภิกษุมากรูป ยทา ทวเยสุ ธมฺเมสุ ปาร์ค โหติ พราหมโณ อสฺส สพฺเพ โยคา อฏฐ์ คจฉนฺติ ชานโตติ ในกาลใด พราหมณ์เป็นผู้ถึงฝั่งในธรรม ๒ ใน กาลนั้น กิเลสเครื่องประกอบทั้งปวงของพราหมณ์

ข้อความนี้พูดถึงความสำคัญของพราหมณ์ในการเข้าถึงธรรม โดยระบุว่าพราหมณ์ผู้รู้และมีความเข้าใจในธรรมจะสามารถหลุ…

១២ น กิรตฺถิ รเสหิ ปาปิโย อาวาเสหิ วา สนุกเวหิ วา วาตมิค คหนนิสฺสินํ วสมาเนติ รเสหิ สญฺชโยติ ได้ยินว่า สภาพอื่นที่เลวกว่ารสทั้งหลาย คือการ เคยชินกันหรือการสนิทสนมกัน ย่อมไม่มี นาย อุยยาบาลชื่อสญชัยย่อ

ข้อความนี้กล่าวถึงการละตัณหาและการใช้ชีวิตอย่างมีสติ เพื่อที่จะเข้าถึงการเป็นพราหมณ์ที่แท้จริง การมีรสในชีว…

เรื่องพราหมณ์ชื่อจูเฬกสาฎก อภิตถเรถ กลยาเณ ปาปา จิตต์ นิวารเย ทนธ์ หิ กรโต ปุญญ์ ปาปสฺม รมตี มโนติ บุคคลพึงรีบขวนขวายในความดี จึงห้ามจิตเสีย จากความชั่ว เพราะว่า เมื่อบุคคลทำความดีช้าอยู่ ใจจะยินดีในบ

ข้อความนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการทำดีและการหลีกเลี่ยงบาป ด้วยเหตุผลว่าการทำความดีจะช่วยให้จิตใจมีความ…

๑๔ เรืองสันตติมหาอำมาตย์ ย์ ปุพเพ ต์ วิโสเสหิ ปจฺฉา เต มาหุ กิญจน์ มชฺเญ จ โน คเหสฺสสิ อุปสนฺโต จริสุสสติ กิเลสเครื่องกังวลใดมีอยู่ในกาลก่อน เธอจงยัง กิเลสเป็นเครื่องกังวลนั้นให้เหือดแห้งไป กิเลส เครื

ข้อความนี้พูดถึงการกระทำให้กิเลสเหือดแห้ง และการประพฤติดีในหลากหลายรูปแบบ บุคคลควรกระทำตามแบบอย่างของผู้รู้…

២២ อปุปสฺสุตาย์ ปุริโส พลิพทโทว ชีรติ มิสานิ ตสฺส วฑฺฒนฺติ ปญฺญา ตสฺส น วฑฺฒตีติ คนมีสุตะน้อยนี้ ย่อมแก่เหมือนโคถึก เนื้อของ เขาย่อมเจริญ แต่ปัญญาของเขาหาเจริญไม่. เรื่องปฐมโพธิกาล อเนกชาติสํสาร์ สงฺธ

…ญหาทางปัญญานั้นกลับไม่เติบโต รวมไปถึงการท่องเที่ยวในสงสารและความทุกข์ที่เกิดจากการเกิดใหม่บ่อยครั้ง ข้อความยังเป็นการพูดถึงการค้นหาช่างที่สามารถทำเรือนให้เราได้ และการขาดแคลนในสิ่งที่ต้องการ

โจทิโต ภาวิตตฺเตน กี มยุห์ เตน ทาเนน อยู๋ โส อินฺทโก ยกโข อติโรจติ อมเหหิ องกุโร เอตมพรวิ ทักขิเณ เยน สุญญต ทชชา ทานํ ปริตต จนฺโท ตารคเณ ยถาติ ๔๓ อังกุรเทพบุตร อันพระศาสดาผู้มีพระองค์อัน อบรมแล้ว ตรัส

ข้อความนี้กล่าวถึงการเปรียบเทียบการทำทานของยักษ์ชื่ออินทโก กับการทำทานของอังกุรเทพบุตร แสดงให้เห็นว่าการทำท…

อาฉัททวุตติ เมธาวี ปญฺญาสีลสมาหิต นิกข์ ชมโพนทสุเสว โก ต์ นินทิตมรห เทวาปิ นํ ปสํสนฺติ พฺรหฺมุนาปิ ปสํสิโตติ ๗๓ อตุละ การนินทาหรือสรรเสริญนั่น เป็นของเก่า นั่นไม่ใช่เป็นเหมือนมีในวันนี้ ชนทั้งหลาย ย่อ

ข้อความนี้กล่าวถึงประเด็นการนินทาและการสรรเสริญในชีวิตประจำวัน ไม่มีผู้ใดที่ไม่ถูกนินทาในโลกนี้ ทั้งผู้พูดม…

โสกา น ภวนฺติ ตาทิโน อุปสนฺตสฺส สทา สตีมโตติ ความโศกทั้งหลาย ๘๗ ย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้มีจิตมั่นคง ไม่ประมาท เป็นมุนี ศึกษาในทางแห่งโมนปฏิบัติ ผู้คงที่ ระงับแล้ว มีสติทุกเมื่อ น ตาวตา ธมฺมธโร ยาวตา พหุ ภ

ข้อความนี้กล่าวถึงความโศกที่ไม่มีแก่บุคคลผู้มีจิตมั่นคงและไม่ประมาท ในการศึกษาและปฏิบัติธรรม นอกจากนี้ยังพู…

๙๑ เรื่องพรานเบ็ดชื่ออริยะ น เตน อริโย โหติ เยน ปาณานิ หีสติ อหิสา สพฺพปาฌาน อริโยติ ปวุจฺจตีติ บุคคลไม่ชื่อว่าเป็นอริยะ เพราะเหตุเบียดเบียน สัตว์ บุคคลเรากล่าวว่าเป็นพระอริยะ เพราะไม่ เบียดเบียนสัตว์

ข้อความนี้เกี่ยวกับการวิเคราะห์คำว่า 'อริยะ' ในแง่ของการไม่เบียดเบียนสัตว์ และการดำเนินชีวิตของภิกษุที่ยังไ…

៧២ เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูป มคคานฏฐคิโก เสฏโฐ สัจจาน จตุโร ปทา วิราโค เสฏโฐ ธมฺมานํ ทิปทานญฺจ จักขุมา เอเว มคฺโค นตฺถญฺโญ ทสฺสนสฺส วิสุทธิยา เอตญฺหิ ตุมเห ปฏิปชฺชถ มารเสนปุปโมหนํ เอตญฺหิ ตุมเห ปฏิปนฺนา ทุก

ข้อความนี้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการเดินทางเพื่อความหลุดพ้นจากความทุกข์ ผ่านการเข้าใจ…

๑๐๓ บุคคลฆ่ามารดาบิดา ฆ่าพระราชาผู้กษัตริย์ ๒ พระองค์ และฆ่าแว่นแคว้นพร้อมด้วยเจ้าพนักงาน ผู้เก็บส่วยแล้ว เป็นพราหมณ์ ไม่มีทุกข์ ไปอยู่ มาตร่ ปิตร์ หนุตวา ราชาโน เทว จ โสตฺถิเย เวยุยคุฆปญฺจวํ หนฺตฺวา

ข้อความนี้สำรวจคำสอนเกี่ยวกับการฆ่ามารดาบิดาและพระราชาในมุมมองของพราหมณ์ โดยแสดงให้เห็นถึงความเชื่อว่าแม้จะ…

๑๑๑ ผู้มักพูดคำไม่จริง ย่อมเข้าถึงนรก หรือแม้ผู้ใด ทำ แล้ว กล่าวว่า ข้าพเจ้ามิได้ทำ ชนแม้ทั้ง ๒ นั้น เป็นมนุษย์มีกรรมเลวทราม ละไปในโลกอื่นแล้ว ย่อมเป็นผู้เสมอกัน. เรื่องสัตว์ผู้ถูกทุกข์เบียดเบียน กาสา

ข้อความนี้พูดถึงผลกรรมของผู้ที่พูดเท็จและผู้ที่ทำกรรมไม่ดี โดยชี้ให้เห็นว่าผู้ที่กระทำดังกล่าวจะต้องเผชิญกั…

๑๒๘ อตฺถสฺหิ ชาตสฺหิ สุขา สหายา ตุฏฺฐี สุขา ยา อิตรีตเรน ปุญฺญ์ สุข ชีวิตสงฺขยมหิ สพฺพสฺส ทุกฺขสฺส สุข ปหาน สุขา มตเตยยตา โลเก อโล เปตเตยยตา สุขา สุขา สามบุญตา โลเก อโถ พรหมบุญตา สุขา สุข์ ยาว ชรา สีล

ข้อความนี้พูดถึงความสุขที่เกิดจากความเกื้อกูลระหว่างมิตรสหาย ครอบครัว และสังคม โดยเน้นความสำคัญของการแสดงคว…