เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูป คาถาธรรมบท ภาค ๗-๘ หน้า 18
หน้าที่ 18 / 112

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะการเดินทางเพื่อความหลุดพ้นจากความทุกข์ ผ่านการเข้าใจและปฏิบัติตามหลักธรรมอันเป็นสัจจะและวิราคะ รวมถึงมรรค ๘ ที่ถือเป็นหลักสำคัญในการเสริมสร้างสติและการศึกษาในทางที่ถูกต้อง เพื่อเกิดการเห็นที่แจ่มชัดในการหลุดพ้นจากมารและโซ่ตรวนทั้งหลาย หากท่านปฏิบัติตามทางที่กล่าวถึงนี้ ท่านจะสามารถเข้าถึงการหลุดพ้นในที่สุด

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของปฏิบัติธรรม
-มรรค ๘
-ความเป็นอยู่ที่ถูกต้องในพระพุทธศาสนา
-การหลุดพ้นจากความทุกข์
-ธรรมะที่ถูกต้องและแนวทางการศึกษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

៧២ เรื่องภิกษุ ๕๐๐ รูป มคคานฏฐคิโก เสฏโฐ สัจจาน จตุโร ปทา วิราโค เสฏโฐ ธมฺมานํ ทิปทานญฺจ จักขุมา เอเว มคฺโค นตฺถญฺโญ ทสฺสนสฺส วิสุทธิยา เอตญฺหิ ตุมเห ปฏิปชฺชถ มารเสนปุปโมหนํ เอตญฺหิ ตุมเห ปฏิปนฺนา ทุกฺขสฺสนฺต์ กริสฺสถ อกฺขาโต โว มยา มคฺโค อญฺญาย สกุลสตุถน ตุมเหหิ กิจฺจํ อาตปฺป์ อกขาตาโร ตถาคตา ปฏิปนฺนา ปโมกฺขนฺติ ฌายิโน มารพนธนาติ บรรดาทางทั้งหลาย ทางมีองค์ ๘ ประเสริฐ บรรดาสัจจะทั้งหลาย บท ๔ ประเสริฐ บรรดา ธรรมทั้งหลาย วิราคะประเสริฐ บรรดาสัตว์ ๒ เท้า และ (อรูปธรรมทั้งหลาย) พระตถาคต ผู้มีจักษุ ประเสริฐ ทางนั่นเท่านั้น เพื่อความหมดจดแห่ง ทัสสนะ ทางอื่นไม่มี
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More