ความสำคัญของพราหมณ์ในธรรม คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 183
หน้าที่ 183 / 204

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้พูดถึงความสำคัญของพราหมณ์ในการเข้าถึงธรรม โดยระบุว่าพราหมณ์ผู้รู้และมีความเข้าใจในธรรมจะสามารถหลุดพ้นจากกิเลสและความกระวนกระวายได้ โดยมีการเน้นย้ำถึงสภาพที่พราหมณ์จะไม่ติดอยู่กับวัตถุประการภายในหรือภายนอก ทั้งนี้ ความสามารถในการยอมรับและและเข้าใจในธรรมนี้จะนำไปสู่การบรรลุความสงบสุขและการเข้าถึงสภาวะที่เรียกว่า 'พราหมณ์'.

หัวข้อประเด็น

-บทบาทของพราหมณ์ในสังคม
-ความรู้และการเข้าถึงธรรม
-การหลุดพ้นจากกิเลส
-ปรัชญาเกี่ยวกับกิเลสและความกระวนกระวาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๖๕ ทำไม่ได้นะ พราหมณ์ เรื่องภิกษุมากรูป ยทา ทวเยสุ ธมฺเมสุ ปาร์ค โหติ พราหมโณ อสฺส สพฺเพ โยคา อฏฐ์ คจฉนฺติ ชานโตติ ในกาลใด พราหมณ์เป็นผู้ถึงฝั่งในธรรม ๒ ใน กาลนั้น กิเลสเครื่องประกอบทั้งปวงของพราหมณ์ ผู้รู้อยู่ ย่อมถึงความตั้งอยู่ไม่ได้ เรื่องมาร ยสฺส ปาร์ อย่าร์ วา ปาราปาร์ น วิชฺชติ วีตททร์ วิสัยุตต์ ตมห์ พรูมิ พราหมณนฺติ ฝั่งก็ดี ที่มิใช่ฝั่งก็ดี ฝั่งและที่มิใช่ฝั่งก็ดี ไม่มี แก่ผู้ใด เราเรียกผู้นั้นซึ่งมีความกระวนกระวาย ไปปราศแล้ว ผู้พราก (จากกิเลส) ได้แล้ว ว่าเป็น พราหมณ์.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More