ธรระพี : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 2 / 22

ธรระพี ประช เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๐ (ชูชก กล่าวขอโอรสธิดา) ว่า มีชายคนหนึ่งผิวดำนุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาดสองผืน …

ในตอนที่ ๑๐ ของเวสสันดรชาดก เรื่องราวนี้เริ่มต้นเมื่อชูชกผู้หนึ่งเข้าไปในบรรณศาลาและทารุณพระนางมัทรีในฝันร้าย พวกเขามีบทสนทนากันที่เน้นความกังวลใจของพระนางมัทรีเกี่ยวกับอนาคต เรื่องราวสะท้อนถึงการทำบา

ธรระพี ประช เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๐ (ชูชก กล่าว ขอโอรสธิดา) ๑๖๓ พระเวสสันดรได้ทรงสดับคำของชูชกเช่นนั้น ทรงเ…

ในตอนที่ ๑๐ ของเวสสันดรชาดก พระเวสสันดรทรงได้ยินคำขอของชูชกและตอบรับด้วยพระเมตตา พระองค์ทรงยินดีในการถวายโอรสและธิดา โดยมีเหตุผลว่าจะไม่ให้พระนางมัทรีขัดขวางการทำทานของพระองค์ ชูชกใช้คำพูดที่มีเสน่ห์เ

ธรระพี ประช เว ส สั น ด ร ช า ด ก ต อ น ที่ ๑ ตอนที่ ๑ ๕ (กัณหาชาลี ได้รับอิสรภาพ) ๒๐๓ เรื่องพระเวสสันดรกำ…

บทนี้ดำเนินเรื่องราวของพระเวสสันดรที่ได้บริจาคทรัพย์สมบัติครบทั้ง ๕ ประการ โดยมีผลแห่งมหาทานยังไม่ปรากฏตามทันทีและการไม่พอใจของอำมาตย์ต่อการบริจาคบุตรภรรยา พระชาลีราชกุมารได้แสดงความเห็นเกี่ยวกับการทำ

ธรระพี ประช ตอนที่ ๑ ๕ (กัณหาชาลี ได้รับอิสรภาพ) เว ส สั น ด ร ช า ด ก ต อ น ที่ ๑ ๒๐๕ แต่ก่อนหลานทั้งสองข…

ในตอนนี้ของเรื่องราว ชาลีราชกุมารและพระราชกุมารีได้รับอิสรภาพจากการเป็นทาสของพราหมณ์ หลังจากการไถ่ที่มีค่าใช้จ่ายสูง พระเจ้าสัญชัยได้สั่งให้จัดเตรียมทรัพย์สินเพื่อไถ่หลานทั้งสองคืนมา ส่งผลให้ชูชกมีควา

ธรระพี ประช เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ (เชิญพระเวสสันดร กลับ พระนคร) เราคงจะได้ความรู้ และความเข้าใจถึงความปรา…

ในตอนนี้ของเวสสันดรชาดก เราจะเห็นถึงความปรารถนาอันยิ่งใหญ่ของพระบรมโพธิสัตว์ที่ต้องสร้างบารมีเกี่ยวกับทานบารมี พระเจ้าสัญชัยและพระชาลีราชกุมารได้เดินทางไปอัญเชิญพระเวสสันดรกลับสู่พระนคร ด้วยความรักในค

ธรระพี ประช เวสสันดรชาดก ตอน ที่ ตอนที่ ๑๖ (เชิญพระเวสสันดร กลับพระนคร) ๒๑๓ พระเวสสันดรและพระนางมัทรีทอดพร…

ในตอนที่ 16 ของเวสสันดรชาดก พระเวสสันดรและพระนางมัทรีได้รับการต้อนรับจากพระราชชนนี ซึ่งนำมาซึ่งความรู้สึกโศกเศร้าและปีติยินดี เมื่อทั้งสองฝ่ายได้พบปะกัน ความรักและความคิดถึงของพระนางมัทรีทำให้พระองค์ท

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (๑) ๒๑๕ การสร้างบารมีเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องสร้างกันทุกๆวัน โดยไม่ให้มี…

การสร้างบารมีเป็นสิ่งที่สำคัญที่มนุษย์ทุกคนควรทำในชีวิตประจำวัน เราเกิดมาเพื่อนี้ การเข้าใจเรื่องบาปบุญคุณโทษช่วยเสริมสร้างบารมีได้เต็มที่ ควรพัฒนาจิตใจและหมั่นทำความดีอย่างต่อเนื่อง รวมถึงการให้และกา

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๑) เลื่อมใสศรัทธามาก คุณสมบัติพิเศษของท่านซึ่งเป็นที่สรรเสริญของเพื่อน สหธ…

บทความนี้เสนอเรื่องราวเกี่ยวกับธรระพี ประช ซึ่งมีอัธยาศัยชอบการให้ทานและยินดีที่จะแบ่งปันสิ่งของแก่เพื่อนร่วมทาง แม้บางครั้งสิ่งที่มีอยู่…

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (๑) ๒๒๓ จักไม่ดื่มน้ำนั้น ด้วยผลแห่งการที่ได้รับพรในสำนักของเรานี้ เธอจึงเ…

เนื้อหาเล่าถึงพระโพธิสัตว์ที่เกิดเป็นเศรษฐีในอดีตและความเอื้อเฟื้อของเขา ซึ่งได้รับการยกย่องจากชาวเมืองและมีใจกลางการทำความดี การพิจารณาบุญและการปฏิบัติตนที่ถูกต้องเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของเขา ในที่สุด

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๓) ๒๓๕ คําสอนของพระพุทธศาสนาเป็นอมตธรรมอันล้ำค่ายิ่ง เป็นสิ่งที่สามารถนำพา…

คำสอนของพระพุทธศาสนาเป็นอมตธรรมที่มีคุณค่า นำพามนุษย์และสรรพสัตว์ไปสู่ความบริสุทธิ์ หากตั้งใจศึกษาและปฏิบัติ การที่พระพุทธเจ้าจะบังเกิดในโลกนั้นยากเย็น ยิ่งไปกว่านั้น พระองค์ต้องสร้างบารมีด้วยความทุ่ม

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๓) ๒๓๗ คุณธรรมประการสุดท้าย คือ ควรรู้ถ้อยคำของผู้ขอ หมายถึง เมื่อมีใครมาข…

คุณธรรมประการสุดท้ายของบัณฑิตคือการรู้ถ้อยคำของผู้ขอ ไม่ควรปฏิเสธเมื่อสามารถช่วยได้ แม้จะช่วยไม่ได้ ควรแนะนำหนทางที่ดี เช่นเรื่องมัจฉริยโกสิยเศรษฐี ที่ต้องการหุงข้าวปายาสแต่ไม่อยากให้คนอื่นรู้ โดยพระอ

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๓) ๒๓๙ บุตรของปัญจสิบเทพบุตรเป็นผู้ตัดวงศ์ทานของพระองค์เสียแล้ว ท้าวสักกะท…

ในเนื้อเรื่องนี้ ท้าวสักกะได้ทราบว่านายมัจฉริยโกสิยเศรษฐีกำลังทำลายวงศ์ทานของเขา ด้วยความตระหนี่และไม่แบ่งปัน เขาจึงหลังจากเก็บรวบรวมญาติเทวดาเพื่อดำเนินการให้เศรษฐีกลับมาเป็นคนดี สั่งให้เทวดาเข้าไปช่

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๕) ๒๕๑ การฝึกฝนใจให้บริสุทธิ์หยุดนิ่ง เป็นทางมาแห่งบุญกุศล อันยิ่งใหญ่ไพศา…

การฝึกฝนใจให้บริสุทธิ์เป็นทางมาที่สำคัญในการสร้างบุญที่มีขนาดใหญ่ไพศาล ซึ่งนำไปสู่การบรรลุนิพพาน และเป็นการสนับสนุนให้เราเกิดมาเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ด้วยรูปสมบัติและคุณสมบัติที่ดี การมีโอกาสทำทาน รักษาศ

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (๕) ๒๕๕ เทพบุตรลุกขึ้นแปลงร่างเป็นสุนัขดำตัวใหญ่ เข้าไปยืนตรงหน้า ของพวกพร…

เรื่องราวชี้ให้เห็นถึงฤทธิ์ของเทพบุตรที่สามารถแปลงร่างและสร้างความหวาดกลัวให้แก่เศรษฐีจนทำให้เขาต้องไปขอความช่วยเหลือจากพราหมณ์ ที่แสดงให้เห็นถึงสัญลักษณ์ของพลังและอำนาจในทางศาสนา คนจึงเห็นว่าพราหมณ์ม

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (5) ២៥៩ การทําภารกิจการงานในทางโลกก็ดี หรือการประพฤติ ปฏิบัติธรรมเจริญสมาธ…

เนื้อหาเกี่ยวกับการที่ต้องฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอทั้งในการทำงานและในการปฏิบัติธรรม เพื่อเข้าสู่หนทางสายกลางและเข้าถึงความสมหวัง โดยอ้างอิงคำสอนของพระทีปังกรพุทธเจ้าเกี่ยวกับทานที่เป็นทางสู่ความสุขและการป้อ

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (5) ๒๖๑ เนรมิตกายเป็นเทวดาผู้มีรัศมีกายที่สว่างไสว ให้เศรษฐีได้เห็น เป็นมง…

ข้อความนี้กล่าวถึงการทำทานและความสำคัญของการดำรงอยู่ในธรรมเพื่อให้ได้ไปสู่สุคติในสวรรค์ ท้าวสักกะได้อธิบายว่าผู้ที่มีความตระหนี่จะไปสู่นรก แต่ผู้ที่ทำบุญจะไปสู่สุคติ มีการพรรณนาถึงบุญกิริยาวัตถุ 10 ปร

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (5) ๒๖๓ นรกสวรรค์มีจริง จึงกล่าวสรรเสริญว่า “เทวดาเหล่าใดลงมา จากเทวโลก ทว…

ในบทนี้ เศรษฐีได้ตั้งใจที่จะบริจาคทานและเว้นจากการเป็นคนตระหนี่ เขาได้ขอพระบรมราชานุญาตในการบริจาคทรัพย์แก่ผู้ยากไร้และได้ประกาศให้คนมารับทาน สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงการมีจิตใจที่ยินดีและความตั้งใจที่จะบ

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๗) ២៦៩ ชีวิตที่ดีผ่านไป ให้รีบทําความดีให้มากที่สุด และเมื่อทำทานแล้ว ให้ม…

ชีวิตที่ดีคือการทำความดีให้มากที่สุด โดยไม่ให้ความตระหนี่หรือความเสียดายเข้ามากีดขวาง จึงมีเรื่องเล่าถึงท้าวสักกเทวราชกับธิดาทั้ง 4 ที่ต้องการดอกปาริฉัตรจากดาบส นารท ซึ่งสร้างความคิดถึงความอลังการของธ

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต(๗) เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยคุณ เป็นผู้สูงสุดกว่าคนอื่น เทพนารีที่เหลือก็ จักไม่…

เนื้อหาเกี่ยวกับการสนทนาระหว่างพระองค์และเทพนารีทั้งสี่เกี่ยวกับการตัดสินคุณธรรมของตน โดยมีโกสิยะเป็นผู้ที่จะให้คำตอบ และสุธาโภชน์เป็นเครื่องหมายของการตัดสินคุณธรรม

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (๗) ๒๗๓ ประทานคนเดียว ควรจะแบ่งปันให้คนอื่นด้วย บุญนี้ก็จะเป็น ของเรา และเ…

เนื้อหาเกี่ยวกับการแบ่งปันความดีให้กับผู้อื่นและการทำบุญอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้เป็นสมบัติที่จะช่วยในการสร้างบารมีและเพิ่มความสุขให้กับตัวเองและมนุษยชาติ การทำทานกุศลเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้ผู้ทำมีสมบัติ