ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ (เชิญพระเวสสันดร กลับ พระนคร)
เราคงจะได้ความรู้ และความเข้าใจถึงความปรารถนาอันยิ่งใหญ่
ของพระบรมโพธิสัตว์ของเราว่า ต้องสร้างบารมีอย่างยิ่งยวด
เกี่ยวกับทานบารมีอย่างไรบ้าง ส่วนสิ่งที่พระองค์ทรงทุ่มเทลง
ไปด้วยใจที่มุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวนั้น จะส่งผลอันไพศาลต่อพระองค์
ท่านเองอย่างไรบ้าง เราก็ได้มาถึงตอนอวสานของเรื่องพระเวส
สันดร ซึ่งตอนที่แล้ว ถึงตอนที่พระชาลีราชกุมารได้อ้อนวอนให้
พระเจ้าสัญชัย เสด็จไปอัญเชิญพระเวสสันดรให้กลับพระนคร
ด้วยพระองค์เอง
*ด้วยความรักในพระโอรสและหลานทั้งสอง พระเจ้า
สัญชัยบรมกษัตริย์ พร้อมด้วยข้าราชบริพาร จึงได้ยกกองทัพ
ออกจากเมือง ให้พระชาลีราชกุมารเป็นผู้นำทางเสด็จ เป็น
เรื่องน่าอัศจรรย์ว่า ในสมัยนั้น ในแคว้นกาลิงครัฐมีฝนตกถูก
ต้องตามฤดูกาลแล้ว พวกพราหมณ์ทั้งแปด ต่างนำมงคลหัตถี
กลับมาคืนพระเจ้ากรุงสัญชัย พญาช้างดีใจมากที่จะได้พบนาย
จึงบันลือโกญจนาทเสียงดังสนั่น แม้เหล่าสกุณาก็เริงร่า ดอกไม้
ก็แย้มบาน ดีใจว่า พระเวสสันดรจะได้เสด็จกลับเข้าเมืองเป็น
จอมราชันย์เหมือนเดิม
*มก. เวสสันตรชาดก เล่ม ๖๔ หน้า ๓๙๐