เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๐ : หน้า 162/554

ธรระพี ประช เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๐ (ชูชก กล่าวขอโอรสธิดา) ว่า มีชายคนหนึ่งผิวดำนุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาดสองผืน ทัดดอกไม้ สีแดงทั้งสองหู ถืออาวุธตะคอกขู่เข้ามาในบรรณศาลา จับชฎา ของพระนางฉุดคร่าออกมา แล้วผลักให้ล้มลงบนพื้น ควักดวง พระเนตรทั้งสอง และตัดพระพาหาทั้งสองของพระนาง ใช้มีด ควักเนื้อหัวใจ ซึ่งมีหยาดพระโลหิตไหลออกมาไม่ขาดสาย จากนั้น ก็หลีกไป พระนางมัทรีผวาตื่นจากบรรทมทันที ทั้งสะดุ้ง ทั้งตก พระหทัย ทรงรำพึงว่า “คืนนี้เราฝันร้าย บุคคลผู้จะทำนายฝัน เช่นกับพระเวสสันดรคงไม่มี” พระนางรีบเสด็จไปเคาะประตู บรรณศาลาของพระโพธิสัตว์ทันที ครั้นพระเวสสันดรได้ยินเสียงเคาะประตู พร้อมกับเสียง ของพระนางมัทรี พระองค์ตรัสทักท้วงว่า “แน่ะนางผู้เจริญ เธอทำลายกติกาวัตรของเราทั้งสองแล้ว ทำไมเธอจึงมาในเวลา ไม่สมควร” พระนางมัทรีกราบทูลว่า “ข้าแต่สมมติเทพ หม่อมฉัน มิได้มาเฝ้าด้วยอำนาจกิเลส แต่ว่าหม่อมฉันฝันร้าย” จากนั้นได้ เล่าเรื่องที่ทรงฝันร้าย พระเวสสันดรทรงดำริว่า ทานบารมี ของเราใกล้จะเต็มรอบเข้ามาทุกขณะ พรุ่งนี้จักมียาจกมาขอ บุตรธิดาอย่างแน่นอน จึงทรงสรรหาถ้อยคําที่ทําให้นางเบา พระทัย และให้กลับไปที่อาศรมทำภารกิจตามปกติ เมื่อถึงยามสว่าง พระนางมัทรีทรงถือกระเช้าไปหา ผลหมากรากไม้ในป่าตามที่เคยปฏิบัติทุกวัน ฝ่ายชูชกคิดว่า