ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
เดินตามทางของบัณฑิต (๕)
๒๕๕
เทพบุตรลุกขึ้นแปลงร่างเป็นสุนัขดำตัวใหญ่ เข้าไปยืนตรงหน้า
ของพวกพราหมณ์ และถ่ายปัสสาวะ พวกพราหมณ์เอามือปิด
ข้าวปายาสของตนไว้ หยาดน้ำปัสสาวะก็กระเซ็นถูกหลังมือ
ของโกสิยเศรษฐี พวกพราหมณ์จึงเอาเต้าน้ำไปตักน้ำเพื่อล้าง
มือให้สะอาด โกสิยเศรษฐีก็ร้องขอน้ำล้างมือบ้าง แต่พวก
พราหมณ์ไม่ยอมให้
เศรษฐีจึงบอกว่า ถ้าอย่างนั้น พวกท่านจงช่วยดูหม้อ
ข้าวให้เราด้วย เราจะลงไปล้างมือที่ท่าน้ำ จากนั้นท่านเศรษฐี
รีบเดินลงไปที่แม่น้ำ ขณะนั้นเอง สุนัขดำได้ถ่ายปัสสาวะลงไว้
จนเต็มหม้อข้าว เศรษฐีกลับมาเห็นสุนัขกำลังถ่ายปัสสาวะ จึง
เอาท่อนไม้ใหญ่มาขู่ตวาดสุนัขให้หนีไป แต่สุนัขกลับตัวขยายใหญ่
ประมาณเท่าม้าอาชาไนยไล่ติดตามเศรษฐี แล้วเปล่งรัศมีออก
มีสีต่างๆ สีดำบ้าง สีขาวบ้าง สีคล้ายทองคำบ้าง ไล่ติดตาม
มัจฉริยโกสิยเศรษฐีไป
เศรษฐีกลัวต่อมรณภัย จึงวิ่งเข้าไปขอความช่วยเหลือ
จากพวกพราหมณ์ พวกพราหมณ์กลับเหาะขึ้นไปยืนอยู่บนอากาศ
เศรษฐีเห็นอิทธิฤทธิ์ของพวกพราหมณ์ก็รู้สึกอัศจรรย์ใจยิ่งนักว่า
ทําไมพราหมณ์เหล่านี้มีฤทธานุภาพ สามารถเหาะเหินเดิน
อากาศได้ จึงร้องถามว่า “พวกท่านมีผิวพรรณงามจริงหนอ
เหตุไฉนสุนัขของท่านจึงเปล่งรัศมีต่างๆ ได้ ข้าแต่พราหมณ์ผู้มี