ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
เวสสันดรชาดก ตอน ที่
ตอนที่ ๑๖ (เชิญพระเวสสันดร กลับพระนคร)
๒๑๓
พระเวสสันดรและพระนางมัทรีทอดพระเนตรเห็นพระราชชนนี
กําลังเสด็จมา ก็รีบเสด็จลุกขึ้นต้อนรับทันที
จากนั้น พระชาลีและพระกัณหาพากันเสด็จเข้ามา
พระนางมัทรีประทับยืนทอดพระเนตรการมาของพระโอรส
พระธิดาโดยความสวัสดี ไม่สามารถจะทรงพระวรกายอยู่ได้
ทรงคร่ำครวญร้องไห้ด้วยความรักพระโอรสพระธิดาอย่างสุดซึ้ง
รีบเสด็จเข้าไปหาพระกุมารทั้งสอง พระนางมัทรีทรงกันแสง
คร่ำครวญ ด้วยความอาลัยคิดถึง และสงสารพระโอรสพระธิดา
ทั้งสองยิ่งนัก พระวรกายสั่นถึงวิสัญญีภาพสลบล้มลง ฝ่าย
พระชาลี และพระกัณหาเห็นดังนั้น ก็รีบเสด็จมาโดยเร็ว เมื่อ
เห็นอาการของพระชนนี ก็ถึงวิสัญญีภาพสลบล้มลงใกล้ๆ
พระมารดานั้นเอง
ฝ่ายพระเวสสันดรทอดพระเนตรเห็นปิยบุตรและบุตรี
ก็ไม่อาจทรงกลั้นโศกาอาดูรได้ ถึงกับสลบล้มลงในที่นั้นเช่นกัน
แม้พระชนกและพระชนนีของพระเวสสันดร ต่างทรงสลบล้มลง
ตรงนั้นเช่นกัน เหล่าอามาตย์หกหมื่นผู้สหชาติของพระโพธิสัตว์
ครั้นเห็นกิริยาของ 5 กษัตริย์ ก็เป็นลมสลบล้มลงไปตามๆ กัน
ด้วยความเศร้าโศก ที่คละเคล้าไปด้วยความปีติยินดีอย่างสุดซึ้ง
น้ำตาแห่งความสุข ซึ่งเป็นผลแห่งการสร้างมหาทานบารมีอัน