เดินตามทางของบัณฑิต - ตอนที่ 5 : หน้า 264/554

ธรระพี ประช เดินตามทางของบัณฑิต (5) ๒๖๓ นรกสวรรค์มีจริง จึงกล่าวสรรเสริญว่า “เทวดาเหล่าใดลงมา จากเทวโลก ทวยเทพเหล่านั้นเป็นผู้ใคร่ประโยชน์แก่ข้าพเจ้า โดยแท้ พวกท่านได้เมตตา ตามพร่ำสอนข้าพเจ้าโดยไม่เห็นแก่ ความเหนื่อยยาก ข้าพเจ้าจะทำตามถ้อยคำของท่านทั้งหมด ที่พวกท่านได้กล่าวไว้แล้วทุกประการ ข้าพเจ้านั้น จะเว้นจากความเป็นคนตระหนี้ในวันนี้แหละ อนึ่ง ข้าพเจ้าจะไม่พึงกระทำบาปอะไรอีกต่อไป การไม่ให้ สิ่งของอะไร จะไม่มีแก่ข้าพเจ้าอีกต่อไป วันใดข้าพเจ้ายังไม่ได้ให้ วันนั้น ข้าพเจ้าจะไม่ยอมกินข้าว แม้น้ำก็จะยังไม่ดื่ม ข้าแต่ท้าว วาสวะ แม้โภคสมบัติของข้าพเจ้าจักค่อยๆ หมดสิ้นไป ข้าพเจ้าก็ จะให้ทานจนตลอดชีวิต เมื่อบริจาคทานแล้ว ข้าพเจ้าจักออกบวช เพื่อละกามทั้งหลาย" ท้าวสักกะได้สดับคำปวารณาของเศรษฐีเช่นนั้น ก็ อนุโมทนาในความตั้งใจดี จากนั้นได้พาเทพบุตรทั้ง ๔ องค์ เสด็จกลับเทพนคร ฝ่ายเศรษฐีผู้มีชีวิตใหม่ มีจิตใจเต็มเปี่ยมไป ด้วยจาคะ คือ อยากบำเพ็ญทานอย่างเต็มที่ ได้รีบเดินทางกลับ บ้าน เข้าไปในเมือง ขอพระบรมราชานุญาตที่จะบริจาคทรัพย์ แก่ยาจกวณิพกพเนจรทั้งหลาย เช้าวันนั้น ท่านเศรษฐีได้ให้คนรับใช้ในบ้านไปเที่ยวป่าว ประกาศให้คนมารับบริจาคทาน ท่านเศรษฐีใช้เวลาในการบริจาค