ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
เดินตามทางของบัณฑิต(๑)
เลื่อมใสศรัทธามาก
คุณสมบัติพิเศษของท่านซึ่งเป็นที่สรรเสริญของเพื่อน
สหธรรมิก คือ แม้ท่านจะบวชมาหลายพรรษา ท่านก็ยังมี
อัธยาศัยชอบในการให้ทานเป็นปกติ ยินดีในการดำรงตนเป็นผู้
ให้มากกว่าการเป็นผู้รับ ได้บำเพ็ญสาราณียธรรมจนครบถ้วน
บริบูรณ์ เมื่อรู้ว่ายังมีปฏิคาหก คือ ผู้ต้องการจะรับสิ่งของของ
ท่าน ท่านจะไม่หวงแหนไว้เลย ทั้งๆ ที่บางครั้งตัวท่านเองก็
อยากเก็บไว้บ้าง แต่ก็ยอมตัดใจถวายสิ่งของนั้นไปจนหมด บาง
วันอาหารบิณฑบาตที่รับมา มีเพียงพอเฉพาะตัวท่านรูปเดียว
เท่านั้น แต่เมื่อเห็นว่าเพื่อนสหธรรมิกรูปอื่นยังไม่ได้อาหาร และ
นําบากมาหลายวัน ท่านก็ยอมที่จะอดอาหารมื้อนั้น เพื่อที่จะได้
ให้ทานสงเคราะห์เพื่อนพรหมจรรย์ เพราะฉะนั้น ชื่อเสียงของ
ท่านจึงได้ปรากฏในหมู่ภิกษุว่า เป็นผู้มีอัธยาศัยในการจําแนกทาน
ยินดีในการให้เป็นอย่างยิ่ง
วันหนึ่ง ภิกษุสงฆ์ได้สนทนากล่าวสรรเสริญคุณของท่าน
ในโรงธรรมสภาว่า เป็นผู้มีอัธยาศัยในการจําแนกทาน ยินดียิ่ง
ในการให้ ตัดความโลภได้ แม้มีน้ำประมาณเพียงซองมือหนึ่ง
ก็ยังถวายเพื่อนพรหมจรรย์จนหมด เธอมีอัธยาศัยดุจพระ
โพธิสัตว์ ผู้รักในการให้ทาน และรักในการสร้างบารมียิ่งชีวิต
พระบรมศาสดาทรงได้ยินถ้อยคำเหล่านั้น ด้วยพระโสต