พระวินัยมหาวรร : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 6 / 6

ประโยค - ตะใจสมดังปาสักโกอรรถภาพพระวินัยมหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 358 ศาสนบางแห่งดีมิเมื่อเทียบฉบับก เข้าสู่เฉพาะเรือนหลังหนึ่งกดีดี, กิเลฬ ภิกขัทหล…

เนื้อหาอธิบายเกี่ยวกับการอธิฐานและการแบ่งปันของภิกษุในพระวินัยมหาวรร โดยเฉพาะในกรณีการประกาศเวลาและการถือเอาแบ่งปันในจิวการันตี เน้นถึงข้อปฏิบัติที่ถูกต้องและไม่ถูกต้อง…

ประโยค - ตติยมัณฑปสักกะกั อรรคาวะพระวินัยมหาวรรต ตอน ๒ หน้า that 359 ทั้งหลายเป็นผู้ประสงค์จะให้ตามชอบใจของตนไชร จงให้เกิด, แม้ ในอนุภาค ก็มีอย่างน…

เนื้อความนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับการถวายในพระพุทธศาสนา โดยอธิบายถึงบทบาทและความหมายของการถวายที่เกิดขึ้นในสังคม ทั้งซึ่งผู้คนมีน้ำใจที่จะมอบสิ่งที่ดีให้แก่ผู้ที่เคารพนับถือ ผ่านการเผยแพร่คำสอนอย่างสม่ำเ

ประโยค - ตอนได้สัมผัสกับ การอรรถภาพพระวินัยมหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 363 บทว่า อามิสสนฺโตโร มีวิเคราะห์ว่า อามิสเป็นเหตุของภิกษุนั้น เพราะฉะนั้น ภิกษุน…

เนื้อหานี้พูดถึงการอรรถภาพพระวินัยมหาวรร โดยเน้นที่บทเรียนเกี่ยวกับภิกษุและการทำกาลกิจ ภิกษุในที่นี้มีบทบาทสำคัญในฐานะเจ้าของการทำกาลกิจซึ่ง…

ประโยค - ตัดสินปาสำทัก กรรณกาพระวินัยมหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 374 นั่งแล้วในวัดนั้น. เมื่อแบ่งลาภกันอยู่ในวัดหนึ่ง, อนันต์ผู้ครองอยู่ในอีกวัดหนึ…

บทในพระวินัยมหาวรรนี้อธิบายการแบ่งลาภในวัดและรายละเอียดเกี่ยวกับการบริจาค โดยเน้นว่าสำหรับภิกษุที่มีภัตบริจาคหรือทรัพย…

ประโยค - ดัดสนับปาสำทิกา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 382 ถามว่า "เฉพาะในกล่าก่อน ท่านก็หลายถาถทานแก่สงฆ์ สองฝ่าย มีพระพุทธเจ้าเป็นประม…

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับการถวายทานและบิณฑบาตที่พระเจดีย์โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข การดำเนินพิธีการถวายอย่างถูกต้อง พร้อมแนวทางในการจัดการบิณฑบาตและวัตถุระมิ หรือของหอมที่ควรถวาย มุ่งเน้นให้เจ้าหน้าที่

ประโยค - ตะอดมันปะสาทิก อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 385 พึงแจกกันถือเอย หากว่า เขาว่า "ท่านผู้อธิษฐาน ข้าพเจ้าไม่ได้ ถอดผ้าคาด แก่ภิษุ…

ในตอนนี้ได้อธิบายถึงวิธีการแจกผ้าและอาหารให้กับภิกษุในพรรษาที่สาม การถวายเป็นการกำหนดให้ให้แก่ภิกษุผู้อื่นโดยถือว่าถวายแบบเฉพาะในความหมายตามพระวินัย หากมีที่ว่าง หรือภิกษุที่มีมรณภาพสามารถมีผู้รับแทนไ

ประโยค - ตอบสนับปาสักท่า ธรรมะพระวินัยมหาวรรตร ตอน 2 - หน้าที่ 386 หรือข้าวต้มหรือขนมที่บนหลายบาตรของภิกษุเหล่าใดมาจากอาสนศาลแล้วนำไปถวาย หรือข…

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการถวายข้าวต้มหรือขนมแก่พระภิกษุและการกำหนดบทบาทในการนิมนต์ โดยละเอียดอธิบายถึงวิธีการที่ทายกสามารถจัดการถวายอาหารและผลกระทบที่มีต่อพระภิกษุอย่างไร แม้จะไม่ถึงภิกษุเหล่านั้นโดยตร

ประโยค - ตลอดสมณาปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 389 เป็นนาฏิ กรรมที่ทำด้วยวัตถุเป็นจริง จัดเป็นกรรมที่ทำตามธรรม; ความว่า ภิกขุพอพ…

ในบทนี้กล่าวถึงความสำคัญของกรรมในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะกรรมที่ทำโดยภิกษุและวิธีการที่ถูกต้องตามหลักวินัย ทางกระทำดังกล่าวถือเป็นกรรมที่ถูกต้องตามธรรม การติเตียนหรือการประกาศชื่อวินัยนั้นมีความหมายลึกซึ

ประโยค - ตอนได้สนฺสนปาฏิหาริอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 395 [๒๒๖] โกสํพิชับขันธ วรรณนา [วิจินฉับในโกสํพิชับขันธ] วิจินฉับในสนฺสนปาฏิหาริ …

ในบทนี้กล่าวถึงการอภิปรายระหว่างพระวินัยธรและพระสุตตันติกะเกี่ยวกับอาบัติในพระวินัย โดยมีการสนทนาเกี่ยวกับความเข้าใจในกฎระเบียบและการปฏิบัติของภิกษุในวันหนึ่ง มุ่งเน้นไปที่การทำความเข้าใจอย่างลึกซึ้งใ

ประโยค - ตัดสินปาสาทิก อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 396 แม่ต้องอาบัติอยู่ ถึงยังไม่รู้" นิสิตเหล่านี้ พบว่านิสิตของพระ สุดต้นตะนะนั้น…

เนื้อหาในบทความนี้อภิปรายถึงแนวคิดเกี่ยวกับอาบัติในพระวินัยมหาวรรค ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการตีความและการตัดสินในช่วงเวลาดังกล่าว โดยมีการทบทวนความคิดเห็นของนิสิตเกี่ยวกั…

ประโยค - ตตอนสัมปาป้าสำหรับ อธิกรณ์พระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้า ที่ 403 บทว่า อาวิฉาน มีความว่า ช้างใหญ่ผันั้น ย่อมกินน้ำเจือคม ซึ่ง ช้างเหล่านี้ เมื…

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์คำอธิบายในพระวินัยมหาวรรคซึ่งอธิบายถึงคุณสมบัติของช้างที่เปรียบเทียบกับพระพุทธเจ้า และการเชื่อมโยงกับกระแสของผู้ที่ยินดีในคว…