ประโยค - ตอนได้สนฺสนปาฏิหาริอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 : หน้า 170/183

ประโยค - ตอนได้สนฺสนปาฏิหาริอรรถภาพพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 395 [๒๒๖] โกสํพิชับขันธ วรรณนา [วิจินฉับในโกสํพิชับขันธ] วิจินฉับในสนฺสนปาฏิหาริ พึงทราบดังนี้:- ในคำว่า ตํ ภิกญู อปตุเตย อุตสาส์น อุกฺขปิสุ สฺมิ มี อนุญฺภูพิทก ดั่งต่อไปนี้:- ได้ยินว่า ภิกฺขู ๒ รูป คือ พระวินัยธร ๑ พระสุตตันติกะ ๑ อยู่ในอาวาสเดียวกัน ในภิญฺญู ๒ รูปนั้น วันหนึ่ง พระสุตตันติกฺกิฤฺยา เข้าไปยังจตุฏิ คำกล่าวังชะที่เหลือไว้ในภาวะนะแล้วออกไป พระ วินัยธรเข้าไปที่หลัง เห็นนั่นนั่น ออกไปแล้วจึงถามภิกฺขูนั้นว่า:- "ผู้มีอายุ ท่านเหลือนันชี้หรือ ?" "ขอรับ ผู้มีอายุ". "ท่านไม่รู้ว่าเป็นอาบัติในเพราะเหลือนาไว้หรือ ?" "ขอรับ ผมไม่รู้." "ผู้มีอายุ มืออาบัติเพราะนู้นี." "ถ้ามี ผมก็แสดง." "ผู้มีอายุ แดท่านไม่กลัง ทำด้วยไม่มีสิ่ง ก็ไม่มีอาบัติ." พระสุตตันฺตะนั้น ได้บอกแก่เหล่านิสิตของตนว่า "พระสุตตันติกะนี้"