พระสัมมา-สัมพุทธเจ้า : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 112 / 170

ธรรมะเพื่อประช ผู้อยู่จบ พรหมจรรย์ ๒๕๓ การใช้วันเวลาให้คุ้มค่าในโลกนี้ ต้องเอามาใช้สร้างบารมี โดยตั้งใจจะละบาปอกุศลทั้งหลาย ทำแต่ความดีให้ถึงพร้อม ทำใจให้ผ่องใส ซึ่งมนุษย์ส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจเรื่องควา

การใช้ชีวิตในโลกมนุษย์มีจุดประสงค์เพื่อสร้างบารมีและทำพระนิพพานให้แจ้งผ่านการทำความดีและละบาป การเข้าใจความเป็นจริงของชีวิตเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยให้เรามุ่งสู่เป้าหมายสูงสุดคือการบรรลุพระนิพพาน พระสัมมาส

ธรรมะเพื่อประช ผู้อยู่จบ พรหมจรรย์ ๒๕๗ ของคนอื่นที่พูดยกย่องสรรเสริญอย่างนั้นอย่างนี้ เมื่อกำหนดรู้ ความแปรปรวนไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตาของสังขาร ร่างกายนี้แล้ว จงเป็นผู้มีสติ ดำเนินข้ามความอยากใ

ในบทนี้กล่าวถึงการดำเนินชีวิตตามแนวทางธรรมะ โดยอิงคำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับการลดละความยึดมั่นในความสุขชั่วคราวและการเห็นความไม่เที่ยงของสังขาร เพื่อการหลุดพ้นจากทุกข์ ความสำคัญของการมีสติ และการปฏิ

ธรรมะเพื่อประชll กุศโลบายให้พ้นโลก พระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด สิ่งอื่นที่ยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว เราต้องทําใจให้เลื่อมใสในพระรัตนตรัย เลื่อมใสใน พระผู้มีพระภาคเจ้า เพราะความเลื่อมใสทำให้

บทความนี้พูดถึงการทำใจให้เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่สูงสุด เราต้องปฏิบัติธรรมและเจริญพุทธานุสติเพื่อให้เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ โดยตั้งใจหยุดนิ่งและผ่องใส จะได้รับอานิสงส์ใหญ่ในการหลุดพ้น

ธรระพี ประช กุศโลบายให้พ้นโลก ๒๗๓ ข้าพระพุทธเจ้าอยากจะฟังพระดำรัสของพระองค์ เมื่อ ข้าพระพุทธเจ้าได้ฟังพระดำรัสของพระองค์แล้ว จะใส่ใจศึกษา ข้อปฏิบัติ ซึ่งเป็นเครื่องดับกิเลสในตน” พระบรมศาสดาทรงมีพระเมต

ในบทนี้มีการสนทนาระหว่างโธตกมาณพและพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เกี่ยวกับการฟังธรรมและการปฏิบัติที่สามารถช่วยดับกิเลส พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า การมีปัญญาและความเพียรเป็นสิ่งสำคัญ ทุกคนสามารถข้ามห้วงทะเลใหญ่แห่งควา

ธรรมะเพื่อประชา กุศโลบายให้พ้นโลก ๒๗๔ สิ่งหนึ่งเที่ยวอยู่ในโลกนี้เถิด พระพุทธเจ้าข้า” พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ความอนุเคราะห์ต่อมาณพ ได้ตรัสว่า “เราจักบอกอุบายเครื่องดับกิเลสให้แก่ท่าน ซึ่งท่าน จะรู้เ

ในข้อความนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนโธตกมาณพเกี่ยวกับการดับกิเลส โดยใช้กุศโลบายที่ไม่ต้องอิงข่าวลือจากบุคคลอื่น โดยให้มีสติและข้ามพ้นความทะยานอยากที่ทำให้ติดข้องในโลก เมื่อท่านเข้าใจและไม่กระทำความท

ธรรมะเพื่อประชา ชีวิตที่ไม่หวั่นไหว ๒๗๘ ชีวิตบนโลกใบนี้ มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เราหนีไม่พ้นที่จะต้องพบกับความไม่แน่นอน บางครั้งสมหวัง บางครั้งไม่สมหวัง ซึ่งเป็นธรรมดาของโลก เมื่อมีลาภก็ต้องมี เส

ชีวิตของเรามีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาและมีความไม่แน่นอนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อมีลาภก็ต้องมีเสื่อมลาภ เป็นต้น สิ่งเหล่านี้เป็นของสาธารณะที่มนุษย์ทุกคนแบ่งปัน ควรตั้งใจทำความดีเพื่อผลดีในชีวิต และ

ธรรมะเพื่อประช กาลเวลาพิสูจน์ความดี ๒๘๗ ชีวิตเปรียบเสมือนการเดินทางไกล การเดินทางจำเป็น ต้องมีเสบียงติดตัวไป เพื่อหล่อเลี้ยงสังขารร่างกายให้ดำรงอยู่ได้ การเดินทางไปสู่อายตนนิพพาน จะต้องมีเสบียงคือบุญ

บทความนี้พาเราไปสู่ความเข้าใจในธรรมะว่าชีวิตเหมือนการเดินทางต้องมีเสบียงคือบุญที่ช่วยให้จิตใจบริสุทธิ์ วิธีการดำเนินชีวิตตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ให้ละชั่ว ทำความดี และมีใจที่ผ่องใส นอกจากนี้ย

ธรรมะเพื่อประช จิต ที่ไม่หวั่น ไหว ២៩៧ สรรพสิ่งในโลกนี้ มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ไม่คงที่ ดังนั้น เมื่อเราเกิดมาแล้ว จึงไม่อาจหลีกหนีความ เปลี่ยนแปลง อันเป็นธรรมประจำโลกนี้ไปได้ คือ มีลาภ เสื่อมลา

เนื้อหาเกี่ยวกับการฝึกจิตใจให้มั่นคงในทุกสถานการณ์ โดยไม่หวั่นไหวต่อการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ในชีวิต เช่น ลาภ เสื่อมลาภ มียศหรือเสื่อมยศ และการสร้างความดีตามแนวคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อที่จะก้าวไปสู

Boประช จิตที่ไม่หวั่นไหว ២៩៨ ได้รับคำสรรเสริญ หรือได้รับความสุข จิตก็ไม่ไหวกระเพื่อม เพราะกิเลสอาสวะในใจของท่านได้ถูกขจัดไปหมดสิ้นแล้ว เหลือ เพียงใจที่ตั้งมั่นสว่างไสว มีพระธรรมกายอยู่ภายในตลอดเวลา พว

การฝึกจิตให้ไม่หวั่นไหวเป็นกระบวนการที่ทำให้เราสามารถขจัดกิเลสอาสวะในใจได้ โดยการหยุดนิ่งและฝึกฝนจิตอย่างสม่ำเสมอ ส่งผลให้เกิดปัญญา ความมั่นคงในใจทำให้เราไม่หวั่นไหวต่อโลกธรรมเรื่องราวต่างๆ โพธิสัตว์แ

ธรรมะ ประช ผู้มีปัญญาย่อมไม่โศก ๓๒๒ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ๓ อย่างนี้เท่านั้น ที่เราต้องยืดเป็นสรณะ เป็นที่พึ่งอันเกษม เมื่อเราประสบทุกข์ เราก็พึ่งท่านได้ ฟังแล้วก็จะมีแต่ความสุข สดชื่นเบิกบาน

พระรัตนตรัย ซึ่งประกอบไปด้วยพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ เป็นที่พึ่งที่แท้จริงสำหรับมนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะเป็นชาติไหน เมื่อเราเผชิญกับทุกข์ เราสามารถพึ่งพาทั้งสามอย่างนี้เพื่อให้เกิดความสุขและปัญญา ก

ธรรมะเพื่อประช เผชิญหน้า พญามัจจุราช ๑๑๑ สรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีพื้นฐานของชีวิตเหมือนกัน เพราะต่างก็เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น ตั้งแต่วันแรกเกิด จนกระทั่งถึงวันที่หลับตาลาโ

บทความนี้กล่าวถึงความจริงของชีวิตที่ทุกชีวิตต้องเผชิญกับทุกข์และความตาย โดยเฉพาะการเตือนตนเองด้วยคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อที่จะเข้าใจและขวนขวายหาทางออกจากทุกข์ ด้วยการปฏิบัติธรรมที่นำไปสู่ความ

Boประช โมฆะของชีวิต ๓๖๐ ใจอ่อนแอลงและสูญเสียความละเอียดภายใน ไม่มีผู้ใดในโลกนี้ ที่มีจิตใจขุ่นมัว ถูกความทุกข์ครอบงำ แล้วบรรลุธรรมาภิสมัย มีแต่ผู้ที่ปลดปล่อยวางเรื่องราวต่างๆ ได้แล้ว คืนความสดชื่นให้

ในส่วนนี้เริ่มต้นด้วยการอธิบายถึงความสำคัญของการปลดปล่อยความโศก ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการบรรลุธรรมาภิสมัย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ยกย่องและสนับสนุนให้ผู้ปฏิบัติผลักดันตนเองออกจากทุกข์ เพราะความโศกนั้นขัดขวา

ธรรมะเพื่อประชา ไม่ควรหวังในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ៣៦៨ การได้อัตภาพเป็นมนุษย์นั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า เป็นการยาก แต่การที่จะดำรงภาวะของความเป็นมนุษย์ ให้ บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้นั้นยากยิ่งกว่า เพราะจ

การดำรงชีวิตในฐานะมนุษย์เป็นสิ่งที่ยากยิ่งกว่าการเกิดเป็นมนุษย์ นอกจากจะต้องตั้งมั่นในความดีแล้ว ยังต้องสะสมบุญกุศลเพื่อเตรียมพร้อมในการเดินทางในสังสารวัฏ ทั้งนี้จิตใจที่หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่

ธรรมะเพื่อประช หมดโศกเพราะหมดอาลัย බඹ ชาวโลกต่างมีความปรารถนาอันสูงสุด คือ ต้องการพบ ความสุขที่แท้จริง โดยไม่รู้เลยว่า มีอยู่ในตัวของทุกคน ไม่ว่า เขาจะมีเชื้อชาติ ศาสนาและเผ่าพันธุ์ใด เพียงปฏิบัติธรรม

ชาวโลกต่างมีความปรารถนาอันสูงสุดในการค้นหาความสุขที่แท้จริง ซึ่งมีอยู่ในตัวของทุกคน ไม่ว่าจะมีเชื้อชาติหรือศาสนาใด การปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระธรรมกายทำให้จิตใจบริสุทธิ์เหมือนกัน มีความรักและปรารถนาด

ธรรมะเพื่อประช หมดโศกเพราะหมดอาลัย ต้องเริ่มต้นกันใหม่หมด ท่านจึงอุปมาไว้ว่า ท่อนไม้ที่บุคคล โยนขึ้นบนอากาศ บางคราว ก็ตกลงทางโคน บางคราวก็ตกลง ทางขวาง บางคราวก็ตกลงทางปลาย สัตว์ทั้งหลายผู้มีอวิชชา ปิด

บทความนี้กล่าวถึงความเข้าใจเรื่องการพลัดพรากและความจริงของชีวิตที่สอนโดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้แก่หญิงที่โศกเศร้ากับการสูญเสียสามี พระองค์ได้สอนให้รู้ว่าทุกสิ่งมีการเกิดและดับ และเมื่อสิ้นชีวิตแล้วต้อ

ธรรมะเพื่อประช ความโศกสิ้นสุดเมื่อจิตหลุดพ้น ៣៨៩ ประหนึ่งว่า เป็นคู่สร้างคู่สม คู่บุญคู่บารมีกัน จนมีพยานรัก คือ ลูกชายหนึ่งคน เมื่อลูกชายเติบโตวิ่งเล่นได้ พลันเกิดเหตุพลิกผันวิถี ชีวิตของนางโดยสิ้นเช

เรื่องราวของนางวาสิฏฐีผู้ประสบความสูญเสียลูกชายจนกลายเป็นคนไร้สติ ในที่สุดได้พบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและรับธรรมะที่ช่วยคืนสติและคลายความเศร้า นำไปสู่การปลดปล่อยจากความผูกพันและความโศกเศร้าในชีวิต พระธ

ธรรมะเพื่อประช อยู่ที่ไหนก็ได้ถ้าใจ หยุด ๓๕๕ การปฏิบัติธรรมเป็นการฝึกใจให้หยุดนิ่ง มีวัตถุประสงค์ เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน คือ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ ซึ่งรัตนะทั้งสามนี้เป็นสรณะที่แท้

การปฏิบัติธรรมเป็นการฝึกใจให้หยุดนิ่ง เพื่อเข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ได้แก่ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ ซึ่งเป็นสรณะที่แท้จริงของชาวโลกเมื่อต้นเหตุการเจริญคือการหยุดใจ เพื่อให้ใจสงบและเปิดทางสู่พระ

ธรรมะเพื่อประชา รักษาใจให้เข้าถึงธรรม ๔๑๒ เป้าหมายของทุกชีวิต คือ การไปสู่อายตนนิพพาน การไปสู่อายตนนิพพานนั้น เราจะต้องหมั่นฝึกใจให้หยุดนิ่ง เป็นประจําสม่ำเสมอ ซึ่งถือว่าเป็นกรณียกิจ เป็นกิจที่สำคัญ ท

เป้าหมายของทุกชีวิตคือการไปสู่อายตนนิพพาน ซึ่งต้องฝึกใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำ เพื่อให้หลุดพ้นจากกิเลสและบรรลุความบริสุทธิ์ จิตที่ประภัสสรคือการมีความใสสว่างภายใน แต่สำหรับคนส่วนใหญ่จิตใจมักถูกเปลี่ยนแปล

ธรรมะเพื่อประช จิต สะอาด ปราศจากธุลี ๔๒๑ การขจัดกิเลสอาสวะเป็นจุดมุ่งหมายของผู้ที่แสวงหา ทางหลุดพ้น เพราะตราบใดที่กิเลสยังครอบงำจิตใจอยู่ ชีวิตจะ ต้องระทมทุกข์อยู่ตลอดเวลา ทั้งทุกข์ที่เกิดขึ้นเป็นประจ

การขจัดกิเลสอาสวะเป็นโอกาสเพื่อค้นพบสาเหตุแห่งการพ้นทุกข์ ซึ่งการปฏิบัติธรรมเป็นหนทางเดียวที่สามารถทำให้เราหลีกหนีจากความทุกข์ได้ หากดำเนินตามคำสอนของพระพุทธองค์ ผู้ที่ปฏิบัติธรรมอย่างถูกต้องจะสามารถพ

Boประช จิต สะอาด ปราศจากธุลี ๔๒๔ ทุบช้างที่สูงถึง 4 ศอก จมลงในดินได้ในชั่วพริบตา หรือจะ ทําลายยอดเขาใหญ่ให้พินาศก็ยังได้ แต่ท่านกลับไม่เป็นอะไรเลย เพียงแต่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อยที่ศีรษะเท่านั้น” เมื่อพ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถของจิตใจที่มั่นคงและการทำลายอารมณ์ที่เป็นโทษ ผ่านการสนทนาของพระเถระ โดยพระโมคคัลลานะได้แสดงฤทธิ์เหนือยักษ์ จิตของผู้ใดที่มีความแข็งแกร่งไม่หวั่นไหวจะไม่ปร