ธรรมะเพื่อประช: การปลดปล่อยจากความโศก : หน้า 390/580

ธรรมะเพื่อประช ความโศกสิ้นสุดเมื่อจิตหลุดพ้น ៣៨៩ ประหนึ่งว่า เป็นคู่สร้างคู่สม คู่บุญคู่บารมีกัน จนมีพยานรัก คือ ลูกชายหนึ่งคน เมื่อลูกชายเติบโตวิ่งเล่นได้ พลันเกิดเหตุพลิกผันวิถี ชีวิตของนางโดยสิ้นเชิง ลูกชายของนางเกิดล้มป่วยลง และ ตายจากไปอย่างปัจจุบันทันด่วน ทำให้นางเกิดความโศกเศร้า เสียใจ อาลัยอาวรณ์ต่อลูกน้อยเป็นอย่างมาก จนไม่เป็นอันกิน อันนอน นางไม่สามารถควบคุมสติของตนได้ กลายเป็นคนเสีย สติในทันที พวกญาติและสามีของนางได้ช่วยกันรักษาเยียวยา แต่ ไม่ได้ผล นางเดินร้องไห้กระเซอะกระเซิงออกจากบ้านไป โดย ไม่มีใครรู้ว่า นางไปทางไหน จนกระทั่งไปถึงเมืองมิถิลา ขณะ นั้นเอง บุญเก่าที่นางได้สั่งสมไว้ดีแล้วตามมาให้ผล นางได้พบ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นศาสดาเอกของโลก ซึ่งขณะนั้น พระพุทธองค์กำลังเสด็จดำเนินไปสู่เมืองมิถิลา ด้วยพุทธานุภาพ อันไม่มีประมาณ ทันทีที่ได้เห็นพระบรมศาสดา นางกลับได้สติ หายจากอาการเป็นบ้าในที่นั้นเอง เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเห็นว่า นางกลับได้สติแล้ว จึงแสดงธรรมโปรดนางวาสิฏฐี ให้คลายจากความรักความ ผูกพัน ครั้นนางได้สดับพระธรรมเทศนา ซึ่งเปรียบเสมือนธรรม