ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ผู้อยู่จบ พรหมจรรย์
๒๕๓
การใช้วันเวลาให้คุ้มค่าในโลกนี้ ต้องเอามาใช้สร้างบารมี
โดยตั้งใจจะละบาปอกุศลทั้งหลาย ทำแต่ความดีให้ถึงพร้อม
ทำใจให้ผ่องใส ซึ่งมนุษย์ส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจเรื่องความเป็นจริง
ของชีวิต ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม ไม่รู้ด้วยซ้ำไปว่า โลกมนุษย์นี้เป็น
โลกแห่งการเกิดมาสร้างบารมี เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง
ความเป็นจริงของชีวิตอย่างนี้ไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่รู้ก็ตาม ขึ้นชื่อ
ว่าเกิดมาได้อัตภาพความเป็นมนุษย์นี้แล้ว ต่างมีจุดประสงค์
หลักคือ “เกิดมาสร้างบารมี มาทำพระนิพพานให้แจ้ง” เพราะ
นิพพานเป็นจุดสุดท้ายของชีวิต เป็นเป้าหมายอันสูงสุดของ
ทุกๆ คน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงผู้ที่บรรลุพระนิพพานอยู่
จบพรหมจรรย์ว่า
“ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ได้สดับธรรมแล้ว ย่อมทราบชัด
ธรรมทั้งปวงด้วยปัญญาอันยิ่ง ครั้นทราบชัดธรรมทั้งปวงแล้ว
ย่อมกำหนดรู้ ครั้นกำหนดรู้ธรรมทั้งปวงแล้วย่อมเสวยเวทนา
ครั้นได้เสวยเวทนาแล้วย่อมพิจารณาเห็นความไม่เที่ยง
พิจารณาเห็นความหน่าย พิจารณาเห็นความดับ พิจารณา
เห็นความสละคืนในเวทนาทั้งหลาย เมื่อนั้นย่อมไม่ยึดมั่น
ถือมั่นในสิ่งทั้งหลายทั้งปวงในโลก เมื่อถอนความยึดมั่นแล้ว