หน้าหนังสือทั้งหมด

เข้าพรรษา สู่ธรรม
100
เข้าพรรษา สู่ธรรม
เข้าพรรษา เข้าสู่ธรรม ส noble,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,ธรรม,
เข้าพรรษาเป็นช่วงเวลาที่สำคัญในพระพุทธศาสนา ซึ่งพระภิกษุสงฆ์จะพักอาศัยอยู่ในวัดเพื่อศึกษาธรรมและทำบุญให้แก่ชุมชน ช่วงเวลานี้ถือเป็นโอกาสในการทำความดีและทำให้จิตใจสงบเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในหลักธรรม
หน้า2
70
ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม ธรรม
บุพเพนิวาสสุสุ
181
บุพเพนิวาสสุสุ
อวิชชาติ สุเสวา บุพเพนิวาสสุสุ อวิชชกรคุณตา ตปปาอุกาต- โมโห วูจิ ต คโมติ เสวา โมโห ปฏิจจาทกคุณ ตโมติ จุดติ ๆ อโลโสติ สายา วิชชา โอกาสกรุณา อาโลโสติ จุดติ ๆ เอดจต จ วิชชา อธิคาติ อัย อโลโส ๆ เสสี ปล
เนื้อหานี้กล่าวถึงการสำรวจความเข้าใจในวิชชาและการดำเนินชีวิตที่มีความสุขโดยการพัฒนาปัญญา การเข้าใจอวิชาและการปฏิบัติให้บริสุทธิ์ เพื่อไม่ให้ถูกอวิชชาจูงใจ ยกตัวอย่างการทำสมาธิและการตัดสินใจในทางที่ถูก
การเข้าถึงธรรม: การอบรมตนตามพระธรรมเทศนา
174
การเข้าถึงธรรม: การอบรมตนตามพระธรรมเทศนา
พระธรรมเทศนา ย่อมสามารถอบรมตนให้เข้าถึง “ธรรม (The Known Factor)” ตามพระองค์ได้ ด้วยเหตุแห่งบุคคลกลุ่มที่ 3 นี้เอง พระองค์จึงตัดสินพระทัยตรัสแสดงธรรมสั่งสอน ชาวโลก บุคคลอีก 2 กลุ่มแรกจึงพลอยได้รับอานิ
บทความนี้กล่าวถึงการอบรมตนให้เข้าถึง 'ธรรม (The Known Factor)' ตามพระองค์ โดยแบ่งกลุ่มบุคคลที่ศึกษาและปฏิบัติตามธรรม ซึ่งมี 3 กลุ่มย่อยในการรับรู้และเข้าถึงธรรม นำเสนอความหมายของ 'ธรรม (The Known Fact
สวดมนต์ ฉบับวัดพระธรรมกาย
74
สวดมนต์ ฉบับวัดพระธรรมกาย
สวดมนต์ ฉบับวัดพระธรรมกาย ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ ฯ ตัง โข ปะนิทัง ทุกขัง อะริยะสัจจัง ปะริญญาตันติ เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุ
สวดมนต์ฉบับวัดพระธรรมกายมีความสำคัญในการค้นหาความเข้าใจในเรื่องอริยะสัจจะแห่งทุกข์ โดยมีการระบุถึงองค์ประกอบของปัญญาและวิชชาที่นำไปสู่อริยะสัจที่แท้จริง การฝึกซ้อมนี้มีจุดประสงค์เพื่อเสริมสร้างจิตใจแล
วิชชาและอภิญญาในพุทธศาสนา
148
วิชชาและอภิญญาในพุทธศาสนา
วิชชา 3 ประกอบด้วย 1. ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ คือ ญาณหรือความรู้ที่ทำให้ระลึกชาติได้ 2. จุตูปปาตญาณ คือ ญาณที่ทำให้รู้เรื่องการเกิดและการตายของสัตว์ทั้งหลาย หรือ ญาณพิเศษที่ทำให้ดูอะไร เห็นได้หมดตามความป
วิชชา 3 ประกอบด้วย ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ, จุตูปปาตญาณ, อาสวักขยญาณ ซึ่งเป็นญาณสำคัญในการทำให้ระลึกชาติและเข้าใจการเกิดและการตายของสัตว์ทั้งหลาย ในขณะที่อภิญญา 6 รวมถึงอิทธิวิธี, ทิพพโสต, และเจโตปริยญาณ
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา
586
อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา
ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 584 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 584 [๒๑๗] นิร...เอาเถว ธมฺมสฺสวเน อาจริเยน สงฺคยฺหติ ฯ กุจฉิต วชช์ อวชช์ ฯ อวชช์ โทโส นตฺถิ เอ
เนื้อหานี้สำรวจการอธิบายและการวิเคราะห์เชิงลึกเกี่ยวกับอภิธม. วิชชา และวิธีการจัดการกับลาภและการรับรู้ผ่านมุมมองทางจิตใจ พร้อมทั้งสำรวจถึงความสัมพันธ์ที่สลับซับซ้อนเกี่ยวกับเจตนาและกิริยาทำให้เกิดความ
เส้นทางการสั่งสอนชาวโลกของบรมครู
173
เส้นทางการสั่งสอนชาวโลกของบรมครู
เกิดมีในตน ก็พยายามสร้างขึ้น ความดีใดที่เกิดมีขึ้นแล้ว ก็รักษาไว้อย่าให้เสื่อม จึงพัฒนาเป็น พยายามชอบ คือ ประคองรักษาจิตไว้ในกายเป็นปกติ ไม่ให้จิตเที่ยวเตลิดไป 7. สัมมาสติ แต่เดิมเป็นเพียงระลึกถูก คือ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนให้ผู้ปฏิบัติรักษาความดีไว้ไม่ให้เสื่อม และพัฒนาจิตใจให้ประคองอยู่ในกายตามหลักการสติปัฏฐาน 4 เพื่อให้เกิดความสว่างในใจ และเห็น 'ธรรม (The Known Factor)' อย่างชัดเจน พระองค์ทรง
เหตุแห่งทุกข์และวิถีการดับทุกข์
46
เหตุแห่งทุกข์และวิถีการดับทุกข์
เหตุแห่งทุกข์คือ กุศลมูล ได้แก่ อโลภะ อโทสะ อโมหะ หรือไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง เหตุแห่ง ไม่ทุกข์ไม่สุขหรือ อัพยากฤต ก็คือสภาพเป็นกลาง ๆ ไม่เป็นทั้งกุศลหรืออกุศล เป็นกิริยา ประเภทสักแต่ว่าทำ เช่น ขณะกำหนด
เนื้อหานี้อธิบายถึงเหตุแห่งทุกข์ซึ่งคือกุศลมูล ได้แก่ อโลภะ อโทสะ อโมหะ และการเข้าใจทุกข์ตามหลักพุทธศาสนา โดยเฉพาะคำสอนต่างๆ เกี่ยวกับ 'สมุทัย','อวิชชา', และ 'นิโรธ' นอกจากนี้ยังระบุวิธีดับทุกข์ผ่านมร
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 107
107
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 107
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 107 - เพราะมีอารมณ์แตกต่างกันทีเดียว ฯ อธิโมกข์ไม่มีการเกิดในวิจิกิจฉาจิต ซึ่งมีสภาพเป็นไป ๒ อย่าง เพราะเป็นไปโดยอาการคือ ตัดสินอารมณ์
เนื้อหานี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอารมณ์ที่แตกต่างกันในหลักอภิธัมมาซึ่งไม่มีการเกิดในวิจิกิจฉาจิต รวมถึงการจำแนกและอภิปรายถึงความสัมพันธ์ของธรรมต่างๆ ที่ตั้งอยู่ในจิตหลายดวง โดยอธิบายถึงอาการและการประกอบ
หลักคำของสมณะในเชิงปฏิบัติ
293
หลักคำของสมณะในเชิงปฏิบัติ
๒๒๒ มงคลที่ ๒๙ หลัก คำ ของสมณะ ใน เชิง ปฏิบัติ ๑. สมณะ ต้อง ไม่ ทำ อันตรายใคร ไม่ว่าทางกาย หรือ ทางวาจา ก็ ทำ ความเดือดร้อน ให้ใคร แม้ ใน ความ คิด ไม่ คิด ร้าย ใคร ๒. สมณะ ต้อง ไม่ เห็น แก่ กาล ดำร
บทความนี้นำเสนอหลักคำสอนของสมณะในเชิงปฏิบัติที่เน้นความสำคัญของการไม่ทำอันตรายให้แก่ผู้อื่น การมีความเพียรในการใช้ชีวิต และการบำเพ็ญฝึกฝนตนเองผ่านการทำสมาธิและการศึกษาธรรมวินัย นอกจากนี้ยังครอบคลุมถึง
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา
74
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 74 [สังคหาคาถา] ธรรม ๑๙ เกิดในจิต ๕๔ ธรรม ๓ เกิดในจิต ๑๖ ธรรม ๒ เกิดในจิต ๒๘, ปัญญาท่าน ประกาศไว้ในจิตทั้ง ๗๔ โสภณเจตสิกประกอบ เฉพาะในโ
เนื้อหาเกี่ยวกับการเจาะลึกเจตสิกธรรมในอภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา ชี้ให้เห็นถึงการเกิดของธรรมในจิตต่างๆ รวมถึงการแบ่งประเภทของจิตตามลักษณะและวิเคราะห์อย่างละเอียดเกี่ยวกับเจตสิกธรรมที
ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม
182
ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม
182 ศีล...เป็นที่ตั้งแห่งความดีงาม ศีลภาษิต ในพระไตรปิฎก อปปมตตา สตีมนฺโต สุสีลา โหล ภิกฺขเว สุสมาหิ สงฺกปฺปา สจิตฺตมนุรกฺขถ. (๑๐/๑๐๘) ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท มีสติ มีศีลอัน ดี มี
บทความนี้มุ่งเน้นให้เห็นถึงบทบาทของศีลในพระไตรปิฎกที่เป็นพื้นฐานของความดีงาม โดยมีการเน้นถึงความสำคัญของการมีสติและการรักษาศีลให้ดี เพื่อเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตให้บริสุทธิ์ ความสำคัญของศีลไม่เพียงแ
อริยะสัจจะและการบรรลุทุกข์นิโรธ
75
อริยะสัจจะและการบรรลุทุกข์นิโรธ
๗๔ อิทัง ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจันติ เม ภิกขะเว ปุพเพ อะนะนุสสุเตสุ ธัมเมสุ จักขุง อุทะปาทิ ญาณัง อุทะปาทิ ปัญญา อุทะปาทิ วิชชา อุทะปาทิ อาโลโก อุทะปาทิ ฯ ตัง โข ปะนิทัง ทุกขะนิโรโธ อะริยะสัจจัง สัจฉิก
ข้อความในที่นี้กล่าวถึงแนวทางในการดับทุกข์ผ่านอริยะสัจซึ่งประกอบด้วยการเข้าใจและเข้าถึงปัญญาและวิชชา โดยมีการเน้นเรื่องการมองเห็นและการเข้าใจในธรรมะที่เป็นรากฐานสำคัญในการบรรลุธรรม.
พระพุทธคุณและวิชชา 8 ประการ
65
พระพุทธคุณและวิชชา 8 ประการ
5.4.3 ทรงเป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ พระพุทธคุณข้อนี้ประกอบด้วยองค์ 2 คือ วิชชา และจรณะ วิชชา ในที่นี้หมายถึง “ความรู้ที่กำจัดความมืด” ความมืด หรืออวิชชา หมายถึงความมืดมนอยู่ ด้วยกิเลส สรรพสัตว์ที
พระพุทธคุณแบ่งออกเป็นองค์ 2 คือ วิชชา และจรณะ โดยวิชชาหมายถึงความรู้ที่กำจัดความมืดหรืออวิชชา ส่วนจรณะเป็นข้อปฏิบัติอันเป็นทางบรรลุวิชชา ซึ่งมีองค์รวม 15 อย่าง เช่น ศีลสังวร อินทรียสังวร เป็นต้น พระสั
สมถะและวิปัสสนาตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี
57
สมถะและวิปัสสนาตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี
บทที่ 3 สมถะและวิปัสสนาตามหลักคำสอนของพระมงคลเทพมุนี ในทางพระพุทธศาสนามีวิชชาหลายอย่างด้วยกัน คือ วิชชา 3 วิชชา 8 วิชชา แปลว่า ความรู้แจ้ง ที่เมื่อบุคคลใดได้เข้ามาศึกษาแล้ว ย่อมรู้แจ้ง รู้แจ้งในอะไร ร
บทที่ 3 นี้เสนอความเข้าใจเกี่ยวกับสมถะและวิปัสสนา ซึ่งเป็นวิชชาที่สำคัญในพระพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นถึงความหมายและความสำคัญของคำสอนของพระมงคลเทพมุนี ในการปฏิบัติธรรมเพื่อค้นหาความหมายที่แท้จริงของชีวิต
ความฉลาดจากการทำสมาธิและการเข้าถึงธรรม
50
ความฉลาดจากการทำสมาธิและการเข้าถึงธรรม
ก็จะทำให้เกิดความรู้สึกกับแสงสว่าง คือ ทั้งรู้ ทั้งเห็น ทั้งสว่าง คูคู่กันไป ซึ่งจะช่วยให้มองเห็นสิ่งต่างๆ ได้ตามความเป็นจริงรู้เท่านั้นเอง เรื่องความมีปัญญาเฉียบแหลม เฉลียวฉลาด จากการทำสมาธิภาวนานี้
การทำสมาธิสร้างความรู้และความเข้าใจในความเป็นจริง ทำให้เกิดญาณทัสสนะ ซึ่งก่อให้เกิดความฉลาดที่สูงกว่าความรู้จากการศึกษา พระมงคลเทพมุนีได้กล่าวถึงความฉลาดที่เกิดจากการทำสมาธิ ซึ่งสามารถแสดงฤทธิ์และรู้เ
การบรรลุธรรมและวิชชาในพระพุทธศาสนา
25
การบรรลุธรรมและวิชชาในพระพุทธศาสนา
ดูกรกิฐูทั้งหลาย จักญ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง เกิดขึ้นแล้วแก้เราในธรรมทั้งหลายที่ไม่เคยได้ฟังมาก่อนว่า ทุกข์ธมุยอริยะฉัน ดูกรกิฐูทั้งหลาย จักญ ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่าง เกิดขึ้นแล้วแก้เราในธรรมทั้งหลา
เนื้อหานี้เกี่ยวกับการเกิดขึ้นของญาณ ปัญญา และวิชชาในพระพุทธศาสนา ที่ชี้ให้เห็นการเข้าใจธรรมในเรื่องทุกข์และการปฏิบัติเพื่อบรรลุอริยสัจ 4 ได้แก่ ทุกข์, สมุทัย, โรค และมรรค เพื่อความเข้าถึงความจริงและค
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา: อเหตุกจิตและเจตสิก
79
อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา: อเหตุกจิตและเจตสิก
99 ๆ ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 79 ก็ในบรรดาอเหตุกจิต ธรรม ๑๒ ที่เป็นอัญญสมานาเจตสิก เว้น ฉันทะ ถึงการสงเคราะห์เข้าในสนจิตก่อน ฯ อนึ่ง (ธรรม ๑๑ เหล่า นั้น) เว้นฉั
บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์และศึกษาเกี่ยวกับอเหตุกจิต ๑๘ และเจตสิกที่เกี่ยวข้อง โดยใช้ธรรม ๑๒, ๑๑, ๑๐ และ ๒ เป็นฐานในการเข้าใจธรรมอย่างลึกซึ้งและช่วยให้ผู้ศึกษาสามารถทราบถึงความแตกต่างในการทำงานของเ
ปรัชญาวิภัชมีกรรมเปล่า
215
ปรัชญาวิภัชมีกรรมเปล่า
ปรัชญา - วิภัชมีกรรมเปล่า คาถา ๑ หน้า ๑๔ โดยเป็นความหยาดไปแห่งความมุ่งมั่นดี ๕ เป็น ๖ โดยมีความ ทำลายไปแห่งกองตันหา ๖ ส่วนมรรค เป็นอย่างเดียว โดยเป็นภาวัติธรรม เป็น ๒ โดยแยกเป็นสมะและวิบาสนา หรือโดยแย
บทความนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับปรัชญาวิภัชกรรมในพุทธศาสนา รวมถึงคุณสมบัติของด้ายย่อยของมรรคและธรรม และการเชื่อมโยงระหว่างอริยสัจกับมรรค ตัวอย่างต่าง ๆ ถูกนำเสนอเพื่อจำแนกและอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างธรรม