การฝึกสมาธิและการแผ่เมตตา : หน้า 64/116

ประเภทเสกเป่า ไปฝึกรูดโซ่ลุยไฟอยู่สิบกว่าปี จึงคุ้น กับการส่งใจไปนอกตัว แต่ธรรมะนั้นอยู่ภายในตัว จะฝึกเอาใจกลับมาไว้ในตัวก็เสียเวลาไปเป็นสิบกว่าปี พอ เพราะฉะนั้น การบวชของหลวงพ่อในช่วง ๒๐ พรรษา จึงเป็นเรื่องของการแก้ของเก่า เหมือนเวลาที่ เราจะสร้างตึก ตั้งใจว่าจะสร้างสัก ๑๐ ชั้น พอสร้างไป ได้เพียง ๓ ชั้นแล้ว จึงมาพบว่า คำนวณผิด เลยต้องทุบตึก ๓ ชั้น ที่สร้างเสร็จแล้วออกไปก่อน จึงลงมือเริ่มต้นสร้างใหม่อีกครั้ง เพราะฉะนั้น หลวงพ่อ จึงต้องเอาหลักการมาถ่ายทอด ให้พวกเราเห็นชัดเจน เป็นขั้น เหมือนแม่ของคนทั้งโลก เป็นพ่อของคนทั้งโลก การฝึกสมาธิแบบแผ่เมตตานั้นเขาทำอย่างไร ถ้าเป็นหญิงก็ให้ทำความรู้สึกว่า เราเป็น ส่วนถ้าเป็นชายก็ทำความรู้สึกเหมือนกับเรา ต่อจากนั้นก็แผ่ความรู้สึกความเป็นแม่ ความ เป็นพ่อนี้ให้เต็มโลก เหมือน พระจันทร์ในคืนวันเพ็ญลอยเด่น ..บางท่านอาจสงสัยว่า แล้ว การแผ่เมตตา การเพ่งเทียน อยู่กลางท้องฟ้า แผ่รัศมีสว่าง นวลตาเย็นใจออกไปให้สรรพสัตว์ การเพ่งอสุภะ ผลที่เกิดขึ้นจะ แตกต่างจากวงจรการบรรลุ ธรรมนี้หรือไม่.. ทั้งหลายทั่วโลก โดยไม่เลือก ที่รักมักที่ชัง เมื่อใจของเราไม่ได้มุ่ง เป็นตอนตามลำดับ เพราะถ้า พบว่าผิดพลาด จะได้รีบแก้ไข กันได้อย่างตรงจุด บางท่านอาจสงสัยว่า แล้วการแผ่เมตตา การเพ่งเทียน การเพ่งอสุภะ ผลที่เกิดขึ้นจะแตกต่าง จากวงจรการบรรลุธรรมนี้หรือไม่ เราก็มาทำความเข้าใจให้ถูกต้องตรงกันว่า จะกลับมาอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ จากนั้นปฏิกิริยาก็จะเกิดต่อเนื่องกันต่อไปตามวงจรของ การบรรลุธรรม ส่วนการฝึกแบบเพ่งเทียน คือ เขาจะจุดเทียน ไว้ แล้วไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตา ก็จะนึกถึงแต่ การฝึกสมาธิในแต่ละแบบนั้น วิธีการจะแตกต่างกัน เปลวเทียน แต่การฝึกแบบนี้แบ่งออกเป็นอีก ๒ วิธี คือ เล็กน้อยในขั้นต้น แต่ท่ามกลางและเบื้องปลายนั้น ถ้าเป็นพวกฤาษีชีไพรก็จะส่งใจไปไว้ที่เปลวเทียน แต่ผล ไปที่ใครคนใดคนหนึ่งเป็นพิเศษ แล้ว ใจก็จะไม่มีที่เกาะ แล้วก็ โดยอัตโนมัติ เหมือนกัน