การฝึกสมาธิและการบรรลุธรรมในพระพุทธศาสนา : หน้า 63/116

เมื่อการเผาผลาญน้อยลง ร่างกายจึงต้องการ ไม่ได้เริ่มจากการกำหนดเบาๆ พอไปกำหนดแบบ ออกซิเจนน้อยลง การหายใจเข้าหายใจออกจึงช้าลง หนักๆ ไปบังคับใจจะให้หยุดนิ่งให้ได้ ร่างกายจึงใช้ กว่าปกติ พลังงานมาก เมื่อใช้พลังงานมาก ร่างกายก็ต้องเผา เมื่อลมหายใจช้าลง นุ่มลง กล้ามเนื้อจึง คลายตัว ทำให้เราเกิดความรู้สึกผ่อนคลาย รู้สึกสบาย กายสบายใจ มีความสุขขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ความสงบ ผลาญมาก เมื่อเป็นเช่นนี้แทนที่จะรู้สึกสบาย จึงเกิดเป็น ความรู้สึกเครียดขึ้นมาแทน เพราะตั้งใจมากเกินไปจะ ภายในก็เกิดขึ้นพร้อมกับความชุ่มชื่นใจ และความ คุมใจตัวเองให้ได้ เลยเกิดสภาพเหมือนเตะฟุตบอลกับ สว่างก็เกิดขึ้นตามมา ความสว่าง ภายในนี้เองที่ทำให้เกิดการเห็น ภายใน การฝึกองค์พระหรือ ดวงแก้วก็ง่ายขึ้น ชัดขึ้น และนึกได้ ต่อเนื่องนานขึ้น จากนั้นปฏิกิริยาเดิมนี้ก็ ..ปัจจุบันนี้ยังมีพระอรหันต์ อยู่หรือไม่นั้นเรา ไม่ทราบ แต่อย่างน้อยเมื่อเราได้ฝึก สมาธิแล้ว ประสบการณ์ที่ ข้างฝา ยิ่งเตะไปแรงเท่าไร ลูกบอลก็สะท้อนกลับมา กระแทกเราแรงเท่านั้น คุณครู ไม่ใหญ่ (พระเดชพระคุณหลวง พ่อธัมมชโย) ท่านจึงเตือนพวก จะเกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก รอบแล้ว รอบเล่า เมื่อซ้ำหลายรอบเข้า เกิดจากการฝึกสมาธิจะ อนุบาลฝันในฝันวิทยาว่า เมื่อย ทำให้เราเลิกคลางแคลงใจ ก็ให้ขยับ ง่วงก็ให้หลับ ฟังก็ให้ ก็เหมือนการไขสกรู (Screw) ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.. ลืมตา เข้าไปซ้ำแล้วซ้ำอีก ความสว่างก็ จะเพิ่มขึ้นทับทวี จากตอนแรก เราเสมอแทบทุกคืนในโรงเรียน จุดเริ่มต้นเพียงแค่เรา ไม่ได้ทำตามคำของครูบา อาจจะสว่างแค่แสงเทียน ก็กลายเป็นสว่างเท่าดวงดาว อาจารย์ที่ท่านพร่ำสอนว่าให้นึกนิมิตเบาๆ สบายๆ แล้วเพิ่มขึ้นเป็นสว่างเท่าดวงจันทร์ สว่างเท่าดวง เพียงเท่านี้ แต่มีผลกระทบต่อตัวเรามากทีเดียว เพราะ อาทิตย์ยามเช้าบ้าง เท่าดวงอาทิตย์ตอนสายบ้าง สว่าง ทำให้การฝึกสมาธิของเราไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควร จนอาจ เหมือนพระอาทิตย์ตอนเที่ยงวันบ้าง ในที่สุดก็สว่างกว่า ถึงขั้นหมดกำลังใจในการนั่งสมาธิไปเลย และทำให้เรา ตะวันเที่ยงมาเรียงเต็มท้องฟ้า เพราะอาศัยความสว่างอย่างยิ่งในระดับนี้เอง การเห็นสรรพสิ่งทั้งหลายตรงตามความเป็นจริง จึงเกิดขึ้น การตรัสรู้ธรรมก็เกิดขึ้นมาด้วยวงจรนี้ สาเหตุของการไม่บรรลุธรรม บางท่านที่นั่งสมาธิแล้วเกิดอาการตึง เครียด มึนศีรษะ ก็ให้รู้ตัวเองว่า เราตั้งใจมากเกินไป หรือไม่ก็ จ้องนิมิตโดยใช้ความรู้สึกของการเห็นด้วยลูกนัยน์ตา พอเป็นอย่างนี้ก็ทำผิดวิธีตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว นั่นคือ เรา หลุดออกจากวงจรการบรรลุธรรมไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ การฝึกสมาธิแบบอื่นๆ ในพระพุทธศาสนา หากฝึกสมาธิด้วยวิธีอื่นๆ เป็นต้นว่า กำหนด ลมหายใจเข้าลมหายใจออกแบบอานาปานสติ แบบ ยุบหนอพองหนอ วงจรการบรรลุธรรมนี้ก็จะเกิดขึ้น เช่นเดียวกัน เพราะไม่ว่าจะฝึกด้วยวิธีใด สิ่งที่เหมือนกัน ในการฝึกสมาธิคือ ต้องกำหนดเบาๆ ก่อนที่หลวงพ่อจะมาเจอคุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูงนั้น ก็ไปเจออาจารย์