เรื่องราวความรักและชีวิตครอบครัว วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน พฤศจิกายน  พ.ศ.2551 หน้า 87
หน้าที่ 87 / 116

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวนี้เล่าถึงชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีชีวิตคู่ที่ทั้งเจ็บปวดและมีความรัก เธอมีสามีที่เจ้าชู้แต่ก็เป็นพ่อที่รับผิดชอบ ส่งลูกๆ เรียนจนจบ การอบรมที่วัดทำให้ลูกชายคนเล็กกลับคืนสู่ความดี และมีความตั้งใจที่จะบวชตลอดชีวิต ลูกสาวคนโตและลูกชายคนรองมีประสบการณ์ที่แตกต่างกันเมื่อโตขึ้น เรื่องราวนี้สำรวจถึงความขัดแย้งภายในครอบครัวและความหวังในการเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้น

หัวข้อประเด็น

-ความรักในครอบครัว
-ความเจ็บปวดและฟื้นฟู
-การศึกษาและความรับผิดชอบ
-การเปลี่ยนแปลงชีวิต
-ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่และลูก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

se ตอบว่า เขาไม่ได้ตั้งใจทำ แต่มีคนตัวดำร่างใหญ่ บังคับให้เขาทำ เขาคิดถึงลูกและภรรยามาก ไม่ได้ เจอกับลูกและภรรยาเลย สำหรับชีวิตครอบครัวของตัวลูกนั้น เมื่อลูก จบการศึกษาก็ออกมาเป็นครูสาวอยู่ในอำเภอ ใช้ เสียงสอนศิษย์ให้มีความรู้ แต่เนื่องจากเสียงของลูก มีความไพเราะ จึงได้รับเชิญให้ไปเป็นนักร้องในวง ดนตรีของครูประจำอำเภอ และที่นี่เองลูกได้มี โอกาสรู้จักกับครูหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นนักดนตรี ดีดกีตาร์และเล่นอิเล็กโทนประจำวง ตอนนั้นลูกคิด ว่า เขาหล่อและมีเสน่ห์ไม่เบา เพราะมีสาวๆ มา ติดกันตรึม แต่เขาก็ไม่ไยดีใครเลย นอกจากตัวลูก เท่านั้นค่ะ เขาอาสารับส่งลูกกลับบ้านทุกวัน ความรัก ของเราทั้งสองเบ่งบานยิ่งกว่าดอกบานไม่รู้โรยเลยค่ะ แล้วในที่สุดเราจึงปลงใจร่วมหอ (ไม่) ลงโรง ผู้หญิงทำให้ลูกต้องช้ำใจร่วมสิบคน ตลอดระยะเวลา ๓๒ ปีแห่งชีวิตคู่ มีผู้หญิงที่ขึ้นแท่นในบัญชีดำของ ลูกนับร้อยคนทีเดียว แม้เขาจะพร่ำบอกว่า ลูกคือ คนที่เขารักที่สุด แต่เขาก็มิวายไปมีสุดที่รักนอกเรือน อยู่เสมอ ลูกทั้งเจ็บแสบแสนทรมาน สุดทน แต่ลูก ก็ยอมทน และทำใจไม่ได้ที่จะแยกจากไป แม้ว่าเขา จะดื่มเหล้า เจ้าชู้ เล่นมวย ตีไก่ แต่เขาก็เป็นพ่อที่ มีความรับผิดชอบ ได้ส่งลูกๆ ทั้ง ๓ คน ให้ร่ำเรียน จนจบการศึกษา ไม่เคยด่าว่าตัวลูก และไม่เคย ขัดขวางการทำบุญของตัวลูกเลยค่ะ สำหรับลูกๆ ทั้ง ๓ คน มีเรื่องแปลกของ เขาคือ เมื่อลูกสาวคนโตอายุได้ ๗-๘ ขวบ คร้งหนิง ครั้งหนึ่ง ลูกสังเกตเห็นว่า จู่ๆ เขาก็ตักน้ำมา ๑ ขัน แล้วก็ เรียกน้องชายทั้ง ๒ คน มานั่งด้วยกัน ประนมมือ ขึ้นแล้วพูดว่า เรามาดื่มน้ำสาบานกันเถอะว่าโตขึ้น ลูกอยากบอกว่า ความรักของเราช่วงนั้นช่างหวานชื่น เราจะเป็นคนดี จะไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจ จะไม่ดื่มสุรา ดูดดื่มขนาดมะนาวใส่เกลือยังหวานเลยค่ะ ...แต่แล้วความชื่นมื่นก็อยู่กับลูกได้ไม่ถึงปี เมื่อลูกจับได้ว่า เขามิได้หว่านเสน่ห์เฉพาะกับลูก เท่านั้น เขาโปรยไปทั่วราวกับห่าฝน ในรอบปีเขามี ...จู่ๆ เขาก็ตักน้ำมา ๑ ขัน แล้วก็เรียก น้องชายทั้ง ๒ คน มานั่งด้วยกัน พนม มือขึ้นแล้วพูดว่า เรามาดื่มน้ำสาบาน กันเถอะว่าโตขึ้นเราจะเป็นคนดี จะไม่ ลูกสาวคนโตและลูกชายคนรองดื่มน้ำนั้นทันที แต่ ลูกชายคนเล็กกลับบอกว่าไม่ดื่มหรอก เห็นผู้ใหญ่ ดื่มเหล้าแล้วมันน่าอร่อย โตขึ้นอยากจะลองดื่มดู พอโตขึ้นเขาก็ดื่มสุราจริงๆ.. เกเร ติดเพื่อน ติดยา แต่แล้ววันหนึ่งเขาก็กลับมาเป็นคนดีได้ เพราะ ได้มาอบรมธรรมทายาทที่วัดพระธรรมกาย ลูก อยากขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่และทุกคนที่วัด ที่ ทำให้เขากลับมาเป็นคนดี มีความรับผิดชอบมาจนถึง ทุกวันนี้ วัดได้เปลี่ยนแปลงเขาจากคนที่ดำเนินชีวิต ผิดพลาด กลายมาเป็นลูกที่ดีของแม่ และในช่วงที่ บวชเขามีความคิดอยากบวชตลอดชีวิต แต่น่า ทำให้พ่อแม่เสียใจ จะไม่ดื่มสุรา ลูกสาว เสียดายที่เขาแพ้ใจตนเอง จึงลาสิกขาออกไปและ คนโตและลูกชายคนรองดื่มน้ำนั้นทันที แต่งงานจนมีลูกชาย ๑ คน ซึ่งเขาตั้งใจว่าจะปั้น แต่ลูกชายคนเล็กกลับบอกว่าไม่ดื่ม ลูกชายคนนี้เป็นทายาทสืบทอดเจตนารมณ์ที่จะบวช ตลอดชีวิตต่อจากเขาให้ได้ค่ะ หรอก...
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More