เรื่องราวพญานาคและดาบส : หน้า 13/58

๑๒ 4 สืบราชสมบัติพญานาค เหาะเหินเดินอากาศได้ วันหนึ่ง ชายหนุ่มผู้นั้นเข้าป่า เพียงลำพังเพื่อหาน้ำผึ้ง เขาได้ น้ำผึ้งมาเต็มกระบอกไม้ไผ่ เมื่อได้ มาพบดาบสนั้น เห็นรัศมีผิวพรรณ ของท่านผ่องใส ก็มีจิตเลื่อมใส ได้ถวายน้ำผึ้งแก่ดาบส โดยวางไว้ ตรงหน้า โดยคิดว่าดาบสท่านนี้ คงเป็นเทพยดาที่อยู่บริเวณนั้น ย้อนอดีตไปเมื่อ ๓,๐๐๐ ปีที่แล้ว ณ เป็นแน่ หมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง ดาบสท่านนี้ เป็นผู้สำเร็จแล้ว แม้ไม่ต้อง ในยุคนั้น ผู้คนทั้งหลายมีความเชื่อว่า วิญญาณ ขบฉันอาหารเยี่ยงคนทั่วไป แต่ก็รับไว้ด้วย ของบรรพบุรุษหลังจากตายแล้วไม่สูญ จะ อาการดุษณีภาพ คือ นั่งเฉยๆ เพื่ออนุเคราะห์ คอยติดตามคุ้มครองดูแลลูกๆ หลานๆ ต่อไป แก่ชายหนุ่ม แล้วก็มีความเลื่อมใสในเรื่องเทพเจ้าแห่งลำน้ำ หลังจากชายหนุ่มกลับไปถึงหมู่บ้านแล้ว ซึ่งปัจจุบันความเชื่อเหล่านี้ก็ยังคงอยู่ ก็เล่าเรื่องราวที่ไปพบดาบส ซึ่งตัวเองเข้าใจ ในครั้งนั้น มีชายหนุ่มคนหนึ่งอาศัยอยู่ ว่าเป็นเทพยดาให้เพื่อนบ้านฟัง ในหมู่บ้านนั้น มีอาชีพหาของป่าและตัดฟืน วันรุ่งขึ้น ชายหนุ่มก็พาเพื่อนบ้านกลุ่ม ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเช่นเดียวกับผู้คนในยุค ใหญ่มา เพื่อจะสักการะดาบส ได้เตรียมอาหาร หวานคาวมาด้วย แต่ดาบสไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว สมัยนั้น ต่อมาวันหนึ่ง มีพระดาบสเหาะมาจาก จึงพากันวางอาหารหวานคาวและเครื่อง ป่าหิมพานต์ มาบำเพ็ญพรตที่ใต้ร่มไม้ใหญ่ สักการะต่างๆ เป็นการเซ่นสรวงสถานที่ที่ บริเวณริมฝั่งโขง ซึ่งไม่ไกลจากหมู่บ้านแห่ง ดาบสเคยนั่ง คือ ตรงใต้ต้นไม้ใหญ่นั่นเอง นั้นนัก ในใจของชายหนุ่มนั้น ยังคงมีความปิติ ดาบสผู้นี้มีลักษณะสง่างาม ผิวพรรณ และประทับใจในการที่ได้พบ ได้ถวายน้ำผึ้ง วรรณะผ่องใส มีรัศมีพวยพุ่งออกมารอบกาย แก่ดาบสผู้สำเร็จนั้น เมื่อใกล้จะละโลก เขา แม้จะมีอายุเป็นพันปีแล้ว ก็ยังดูหนุ่มแน่น ได้เห็นนิมิตภาพที่ตนเองเคยถวายน้ำผึ้ง ท่านได้บรรลุฌาน ๔ อภิญญา ๕ สามารถ รวมกับความผูกพันที่มีต่อสายน้ำโขง และ